Bettina von Arnim

Bettina von Arnim

Portret Bettiny von Arnim, ok. 1890
Data i miejsce urodzenia	4 kwietnia 1785 Frankfurt nad Menem
Data i miejsce śmierci	20 stycznia 1859 Berlin
Narodowość	niemiecka
Dziedzina sztuki	literatura

Bettina von Arnim, wcześniej Bettina Brentano (ur. 4 kwietnia 1785 we Frankfurcie nad Menem, zm. 20 stycznia 1859 w Berlinie) – niemiecka pisarka. Tworzyła parapamiętniki. Występowała na rzecz zniesienia ucisku Polaków, emancypacji kobiet i szerzenia oświaty wśród ludu. Była siostrą Clemensa Brentano i żoną Ludwiga Achima von Arnima, poetów niemieckich. Debiutowała tomem Korespondencja Goethego z dzieckiem (1835), zestawiając autentyczne listy poety i listy wymyślone przez siebie.

Jej podobizna widniała na banknocie niemieckim o nominale 5 marek.

Życiorys

Była córką Maximiliane von La Roche, po mężu Brentano^[1] i Petera Antona Brentano^[1]. Jej matka zmarła bardzo wcześnie, bo w wieku 37 lat, po urodzeniu dwanaściorga dzieci. Po jej śmierci opiekę nad siedmiorgiem najmłodszych, w tym Bettiną i jej ukochanym bratem Clemensem, przejęła babcia – Sophie von La Roche. Babka opiekowała się nimi do momentu znalezienia dla nich odpowiednich szkół z internatem^[1]. Brentano uczyła się od babci, a także poznawała w jej domu uczonych, pisarzy, artystów, niemieckich jakobinów, francuskich emigrantów^[2]. W 1811 roku Bettina Brentano poślubiła Achima von Arnim^[2]. Para doczekała się siedmiorga dzieci^[2]. W ich domu często kłócono się o pieniądze, o dzieci i ich wychowanie, a także o to, gdzie mają w przyszłości jako rodzina mieszkać^[2]. W 1831 zmarł jej mąż^[2]. Po śmierci męża Bettina von Arnim postanawia zacząć życie od nowa, jak napisała o niej Christa Wolf^[2]. W trzynaście lat napisała pięć książek^[2]. Zaczęła przyjaźnić się z Caroline Schelling i Dorotheą Schlegel, braćmi Grimm, Alexandrem von Humboldt, Rahel Varnhagen i jej mężem Karlem Augustem^[2].

Była podejrzana o sprzyjanie komunizmowi^[2] oraz że jej książka Das Armenbuch, wydana w 1844 roku była jedną z przyczyn wybuchu powstania powstania tkaczy śląskich. Bettina opisała w niej trudną sytuację tkaczy, których zarobki nie wystarczały na życie. Dwa miesiące po wydaniu książki wybuchło powstanie, a Bettina została skazana na 2 miesiące więzienia. Zakazano rozpowszechniania jej książki^[3]. Była zwolenniczką Młodych Niemców^[2]. Założyła nawet swoje wydawnictwo pod nazwiskiem męża^[2].

Zmarła 20 stycznia 1859 w Berlinie^[2].

Przeżywanie doznań miłosnych

Jej głód deklaracji miłości był nienasycony, ale nie tylko Goethe, także jej przyjaciółka, Karoline von Günderrode i wreszcie ukochany brat, Clemens, którego poznała dopiero w 1802 czuli w sobie brak miłości^[2]. Jej trzy książki opisują jej historię, historię miłości, relacje, jakich doświadczyła w kontaktach z bratem, przyjaciółką i poetą, Johannem Wolfgangem^[2]:

• Goethes Briefwechsel mit einem Kinde (1835)
• Die Günderrode (1839)
• Clemens Brentanos Frühlingskranz (1844)

Galeria

• 

  Portret na banknocie z serii wprowadzonej do obiegu w 1989

• 

  Portret na znaczku pocztowym Berlina Zachodniego z 1985

Przypisy