Bezlitośni ludzie

Bezlitośni ludzie
Ruthless People
Gatunek

komedia

Rok produkcji

1986

Data premiery

27 czerwca 1986

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

93 min

Reżyseria

Jim Abrahams
David Zucker
Jerry Zucker

Scenariusz

Dale Launer

Główne role

Danny DeVito
Bette Midler
Judge Reinhold
Helen Slater

Muzyka

Michael Colombier

Zdjęcia

Jan de Bont

Montaż

Gib Jaffe
Arthur Schimdt

Produkcja

Michael Peyser

Wytwórnia

Silver Screen Partners II
Touchstone Pictures

Dystrybucja

Touchstone Pictures

Bezlitośni ludzie (także: Bezwzględni ludzie[1]) – amerykańska komedia z 1986 roku.

Fabuła

Żona biznesmena Sama Stone'a, Barbara, zostaje porwana przez poczciwego handlowca, Kena Kesslera, oraz jego żonę Sandy, zwykłych, porządnych obywateli. Stone jest zadowolony z przebiegu zdarzeń, ponieważ właśnie dojrzewał w nim plan zamordowania znienawidzonej małżonki. Kochanka Stone'a, Carol, wraz ze swoim ograniczonym umysłowo przyjacielem, Earlem, szantażuje Stone'a, który wcześniej wtajemniczył ją w plan morderstwa. Policja zaczyna się interesować Stone'em, jednak plan szantażu nie wypala, z uwagi na kardynalną pomyłkę Earla[1].

Obsada

W rolach głównych wystąpili w filmie: Danny DeVito, Bette Midler, Judge Reinhold oraz Helen Slater. W epizodzie pojawił się Bill Pullman, który był jego debiutem filmowym:

Recenzje

Angielski producent i recenzent, Martyn Auty, stwierdził, że trio Abrahams i Zukerowie sięgnęło w tym obrazie dna swego talentu, a sam film określił mianem pozbawionej krzty sensu parodii thrillera o kidnaperach, w którym autorzy usiłując sklecić przyzwoitą narrację [...] przeliczyli się po prostu z siłami[1].

Hellmuth Karasek napisał, że takie zgromadzenie odrażających kryminalistów i ohydnych wyrzutków społeczeństwa rzadko można znaleźć w jednym filmie. Według niego trio reżyserów dokonało w swoim filmie rzeczy zadziwiającej: z tych ludzkich szumowin potrafili zrobić komedię. Efekt ten osiągnęli za pomocą prostego triku: czyniąc z nich niezręcznych dyletantów, którym wszystko groteskowo wymyka się z rąk. Wyśmiewanym w filmie celem są kalifornijskie elity, ich pogoń za zyskiem i fizycznym pięknem. Reżyserzy nie cofają się przed licznymi obscenicznymi i niesmacznymi elementami, w tym wyśmiewaniem wad fizycznych bohaterów[2].

Przypisy

  1. a b c Martyn Auty, Bezwzględni ludzie, w: Film na Świecie, nr 347-348/1987, s. 121-124, przedruk z: Monthly Film Bulletin, 11/1986
  2. Hellmuth Karasek, Komedia pomyłek, w: Film na Świecie, nr 347-348/1987, s. 125-126, przedruk z: Der Spigel, 15.12.1986, nr 51

Linki zewnętrzne