Biała Kopa

Biała Kopa
Ilustracja
Biała Kopa wśród podpisanych obiektów
Państwo Słowacja
PasmoTatry, Karpaty
Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Biała Kopa”
Ziemia49°13′29,2″N 20°12′46,4″E/49,224778 20,212889

Biała Kopa (słow. Biela kopa[1]) – rozłożysta turnia w słowackiej części Tatr Wysokich, położona w grani głównej Tatr. Znajduje się w środkowym fragmencie Koperszadzkiej Grani, północno-wschodniej grani Jagnięcego Szczytu. Od Białego Grzebienia na południowym zachodzie oddziela ją Niżnia Biała Przełączka, natomiast od Koperszadzkiej Czuby na północnym wschodzie jest oddzielona Koperszadzkim Przechodem. Wzniesienie ma długą i niemal poziomą grań szczytową, wyniesioną niezbyt wysoko ponad sąsiednie przełęcze[2].

Stoki północno-zachodnie opadają z Białej Kopy do Jagnięcego Kotła w Dolinie Skoruszowej i są trawiasto-skaliste, przy czym bardziej strome są ich dolne fragmenty. Stoki południowo-wschodnie zbiegają zaś do Doliny Białych Stawów i mają podobny charakter[2].

Na Białą Kopę, podobnie jak na inne obiekty w Koperszadzkiej Grani, nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne. Najdogodniejsze drogi dla taterników wiodą na szczyt z sąsiednich przełęczy[2].

Pierwsze pewne wejścia:

Być może już wiele wcześniej granią przez Białą Kopę schodzili 9 sierpnia 1793 r. z Jagnięcego Szczytu Robert Townson i przewodnik Hans Gross[2].

Przypisy

  1. Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2014-01-20].
  2. a b c d Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIV. Czerwona Turnia – Przełęcz pod Kopą. Warszawa: Sport i Turystyka, 1984, s. 140–141, 179–180. ISBN 83-217-2472-8.

Media użyte na tej stronie

U+25B2.svg
Black up-pointing triangle , U+25B2 from Unicode-Block Geometric Shapes (25A0–25FF)
Koperszadzka Gran.jpg
Autor: Rafał Kozubek, Licencja: CC BY-SA 4.0
Jagnięcy Szczyt i Koperszadzka Grań – widok z Doliny Białych Stawów (polskie podpisy).