Białe Skały (Sudety)

Białe Skały

Białe Skały nazywane również Białym Kamieniem albo Białymi Ścianami, niem. Weiße Felsen – grupa skał (ok. 800 m n.p.m.) w Górach Stołowych w Sudetach Środkowych w południowo-zachodniej Polsce.

Położenie

Białe Skały położone są na południowy wschód od Karłowa na wysokości ok. 780-800 m n.p.m. na północnej i północno-wschodniej krawędzi stoliwa Narożnika w pobliżu Lisiej Przełęczy ok. 800 m od Drogi Stu Zakrętów[1].

Opis

Białe Skały nazywane również Białym Kamieniem albo Białymi Ścianami to zgrupowanie okazałych, widokowych skał piaskowcowych o białawym zabarwieniu, które wznoszą się z poziomu 780-800 m n.p.m., osiągając wysokość od do 20 do 30 m.[2] Przedstawiają formy skalne utworzone z porozcinanego głębokimi szczelinami i jarami stoliwa. Wyodrębnione w ten sposób skały, tworzą zbocza ciągnące się na przestrzeni ok. 1 km, które swym kształtem przypominają wolnostojące baszty, mury lub skalne wieżyce. Wysokość skał wynosi od 20 do 30 m.[2] Część z nich posiada dość oryginalne nazwy: Zielony Król, As Atu, Bubek, Zielona dama, Kibic, Zły[2]. Na skałach występuje bogata flora mszaków i porostów, której sprzyja znaczne zawilgocenie[2].

Budowa

Białe Skały zbudowane ze skał osadowychpiaskowcami ciosowymi dolnymi, powstałymi w górnej kredzie[2].

Powstanie

Białe Skały powstały z porozcinania stoliwa Narożnika głębokimi jarami i rozpadlinami w wyniku długotrwałego procesu erozyjnego i działań mechanicznych[2]. Ważną rolę, odegrała woda poprzez powierzchniową erozję jak i oddziaływanie pod ziemią – w strefach źródłowych. Denudacja chemiczna i mechaniczna, przy udziale wody, doprowadziła do rozwoju obecnych form skalnych, w odsłoniętej partii piaskowców ciosowych na wierzchowinach. Sieć spękań tektonicznych wyznaczała geometrię tych form, a o kształcie przypominającym budowle (mury, wieże, baszty, słupy) decydowało uwarstwowanie i różna wytrzymałość skał.

Turystyka

w rejon Białych Skał prowadzą szlaki turystyczne[2]:

Białe Skały z wieloma drogami wspinaczkowymi o różnych stopniach trudności, stanowią popularne miejsce wspinaczki skałkowej[2].

Przypisy

  1. Góry Stołowe. Skala 1:30 000;Wydawnictwo Turystyczne "Plan";Jelenia Góra;2003
  2. a b c d e f g h Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 13: Góry Stołowe. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK „KRAJ”, 1992, s. 38. ISBN 83-7005-301-7.

Bibliografia

  • Praca zbiorowa: Atlas: Góry Stołowe. Skala 1:30 000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2003. ISBN 83-88049-42-9.Sprawdź autora:1.
  • Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 13: Góry Stołowe. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK „KRAJ”, 1992, ISBN 83-7005-301-7
  • Krzysztof Radwański, Marcin Szymczak (red.): Atlas gór Polski. Sudety. Karpaty. Góry Świętokrzyskie. Warszawa: ExpressMap, 2008. ISBN 83-6012-064-1.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Szlak żółty.svg
Żółty szlak turystyczny.
POL Szlak zielony.svg
Zielony szlak turystyczny.
Biale Skaly1.jpg
(c) Zp, CC-BY-SA-3.0
Skalní městno na konci hřebene Bialych Skal ve Stolových horách v Polsku autor:Zp