Białobłoty (województwo wielkopolskie)

Białobłoty

wieś
Fragment wsi z pozostałościami cmentarza ewangelickiego
Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Powiat	pleszewski
Gmina	Gizałki
Liczba ludności	500
Strefa numeracyjna	62
Kod pocztowy	63-312
Tablice rejestracyjne	PPL
SIMC	0197830
Położenie na mapie gminy Gizałki Białobłoty
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Białobłoty
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Białobłoty
Położenie na mapie powiatu pleszewskiego Białobłoty
52°02′55″N 17°56′46″E/52,048611 17,946111

Białobłoty (dawniej: Holendry Białobłoty^[1]) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie pleszewskim, w gminie Gizałki^[2], położona ok. 40 km na północ od Ostrowa Wielkopolskiego, przy drodze wojewódzkiej nr 443 Jarocin – Konin.

Historia

Wieś została założona przez starostę Franciszka Stadnickiego 5 maja^[1] 1787. Była to kolonizacja olęderska, głównie niemiecka. Koloniści otrzymali ziemię na terenach leśnych (do karczowania) i bagiennych (do osuszania). Nazwa wsi pochodzi zresztą od jasnych piasków, które występują w tym rejonie, a po deszczu tworzą rodzaj białawego błota^[3].

Od września 1944 do stycznia 1945, na zachód od wsi, prowadziły działalność zrzucone na tyły frontu polsko-radzieckie grupy zwiadowcze pod dowództwem Owidiusza Gorczakowa, Sergiusza Iljaszewicza i Mikołaja Kozubowskiego. Współpracowały one z lokalną polską ludnością. W maju 1987 odsłonięto przed szkołą w Białobłotach pomnik w formie głazu pamiątkowego, upamiętniający te wydarzenia^[3].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.

Zabytki

We wsi zachowały się pozostałości zrujnowanego cmentarza ewangelickiego^[4].

Przypisy