Białobrzegi (gmina w województwie lubelskim)

Białobrzegi
gmina wiejska
1919-1954[1]
Państwo

 PRL

Województwo

1919–39: lubelskie (II RP)
1945–54: lubelskie

Powiat

łukowski

Siedziba

Białobrzegi
Kock

Szczegółowy podział administracyjny (1952)
Liczba gromad

19

brak współrzędnych
Portal Polska

Białobrzegi (od 1973 Kock) – gmina wiejska istniejąca w latach 1809-1954[2] na Lubelszczyźnie. Siedzibą gminy były Białobrzegi[3] (1952–54 Kock).

Gmina Białobrzegi jako jednostka jednowioskowa powstała w 1867 roku w Księstwie Warszawskim[4]. Po podziale Królestwa Polskiego na powiaty i gminy z początkiem 1867 roku gmina weszła w skład w powiatu łukowskiego w guberni siedleckiej (od 1912 gubernia lubelska)[5].

W 1919 roku gmina weszła w skład woj. lubelskiego i składała się z następujących miejscowości: Annopol, Annówka, Białobrzegi, Bożniewice, Górka, Józefa, Karolina, Kasisz, Leopoldów, Lipniak, Papiernia-Ogończyk, Pienki, Poizdów, Ruda Serokomelska, Ruska Wieś, Skarbicierz, Skrawki, Stoczek, Talczyn, Tchórzew, Tereba, Wola Bukowska, Wygnanka i Zakalew[6]. 1 października 1931 odłączono od niej wieś Ruda Serokomelska (336 ha) i kolonię Karolina (169,68 ha), włączając je do gminy Serokomla[7].

Podczas okupacji gmina należała do dystryktu lubelskiego (w Generalnym Gubernatorstwie). W 1952 roku siedzibę władz gminy przeniesiono z Białobrzegów do Kocka[8].

Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina Białobrzegi składała się z 19 gromad[9]. Jednostka została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[10]. Z obszaru gminy utworzono Gromadzkie Rady Narodowe w Białobrzegach, Lipniakach, Poizdowie, Stoczku i Talczynie[11]. Po reaktywowaniu gmin z dniem 1 stycznia 1973 roku gminy Białobrzegi nie przywrócono, utworzono natomiast jej odpowiednik terytorialny, gminę Kock w powiecie radzyńskim[12] (od 1999 w powiecie lubartowskim).

Przypisy

  1. ↑ Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. lubelskiego; w czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
  2. ↑ do 28 września 1954 roku
  3. ↑ Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej – podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  4. ↑ DzP KP Tom I, s. 227-236
  5. ↑ DzP KP Tom LXVI, s. 279n.
  6. ↑ Skorowidz 1921
  7. ↑ Dz.U. z 1931 r. nr 68, poz. 561
  8. ↑ Akta gminy Białobrzegi – Archiwum Państwowe w Lublinie Oddział w Radzyniu Podlaskim. [dostęp 2008-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  9. ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
  10. ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  11. ↑ Dz.Urz. WRN w Lublinie Nr 15, poz. 64
  12. ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
Powiat łukowski (1867–1975)
Przynależność wojewódzka
Miasta
Gminy wiejskie
(1867–1954 i 1973–75)
Gromady
(1954–72)

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).