Białogórze
Artykuł | 51°9′12″N 15°7′35″E |
---|---|
- błąd | 39 m |
WD | 51°9'0.0"N, 15°7'59.9"E, 51°8'N, 15°11'E |
- błąd | 14 m |
Odległość | 644 m |
wieś | |
(c) Ralf Lotys (Sicherlich), CC BY 3.0 Kościół filialny pw. św. Andrzeja Boboli | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość | 230-250[1] m n.p.m. |
Liczba ludności (III 2011) | 222[2] |
Strefa numeracyjna | 75 |
Kod pocztowy | 59-900[3] |
Tablice rejestracyjne | DZG |
SIMC | 0193200 |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
51°09′12″N 15°07′35″E/51,153333 15,126389 |
Białogórze (dawniej niem. Lichtenberg) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie zgorzeleckim, w gminie Zgorzelec.
Położenie
Białogóra to wieś o długości około 1,1 km leżąca na granicy Równiny Zgorzeleckiej i Wzgórz Siekierczyńskich, na wysokości 230-250 m n.p.m.[1]
Podział administracyjny
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego.
Historia
Najstarsze ślady osadnictwa w tym rejonie pochodzą z VII wieku[1]. Nie wiadomo dokładnie kiedy powstała sama wieś, wzmianki informują o tym, że w 1346 roku istniał tu kościół[1]. W 1825 roku były tu 64 budynki, w tym: kościół i szkoła ewangelicka oraz 2 młyny wodne[1]. W 1840 oprócz kościoła i szkoły była też pastorówka, folwark z owczarnią i 2 młyny wodne, wieś liczyła wtedy 76 budynków[1]. W drugiej połowie XIX wieku zbudowano szosę ze Zgorzelca do Jeleniej Góry, co przyniosło pewne ożywienie gospodarcze[1]. Po 1945 roku Białogórze zachowało charakter wsi rolniczej, w 1978 roku było tu 29 gospodarstw rolnych[1].
Zabytki
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[4]:
- kościół filialny pw. św. Andrzeja Boboli, otoczony murem, wzniesiony na początku XVI wieku i przebudowany w roku 1675. Zachowane jest kilka epitafiów szlacheckich z XVIII w. oraz murowana bramka ze śladami sgraffito[5]
- budynek mieszkalno-gospodarczy, nr 41, murowano-szachulcowy, z 1870 r.
Inne zabytki:
- dwa wczesnosłowiańskie grodziska oraz cmentarzysko kurhanowe, datowane na VIII-XI wiek, znaleziono na nim około 200 mogił, znajdują się w pobliżu wsi. Kurhany pod Białogórzem odkrył latem 1929 r. dr Otto F. Gandert ze Zgorzelca (Görlitz). Grodziska te zamieszkiwali Bieżuńczanie.
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 2: Pogórze Izerskie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, s. 102-105. ISBN 83-85773-60-6.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 26 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 258. [dostęp 2012-11-12].
- ↑ Krzysztof R. Mazurski, Między Nysą Łużycką a Kwisą, Krajowa Oficyna Wydawnicza, Wrocław, 1980, s.26
Bibliografia
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 2: Pogórze Izerskie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, ISBN 83-85773-60-6.
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia z Białogórza. chwila.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-23)].
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of [[:en:Lower Silesian Voivodeship]Lower Silesian Voivodeship]], Poland. Geographic limits of the map:
- N: 51.9134 N
- S: 49.9809 N
- W: 14.7603 E
- E: 17.9091 E
Flaga województwa dolnośląskiego
(c) Ralf Lotys (Sicherlich), CC BY 3.0
Białogórze – dawny kościół ewangelicki, obecnie filialny rzymskokatolicki pw. św. Andrzeja Boboli (zabytek nr A/2114/1889 z 5.01.1967)