Białokury
| wieś | |
 Wjazd od strony Świecia Kołobrzeskiego | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Sołectwo | Białokury |
| Liczba ludności (2013) | 276[1] |
| Strefa numeracyjna | 94 |
| Tablice rejestracyjne | ZKL |
| SIMC | 0311214 |
Położenie na mapie gminy Siemyśl _location_map.png "Mapa lokalizacyjna gminy Siemyśl") | |
Położenie na mapie Polski  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kołobrzeskiego  | |
 54°00′55″N 15°30′57″E/54,015278 15,515833 | |
Białokury (niem. Baldekow) – wieś sołecka w północno-zachodniej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kołobrzeskim, w gminie Siemyśl.
Według danych z 31 grudnia 2013 r. Białokury miały 276 mieszkańców[1].
Położenie
Miejscowość leży na Równinie Gryfickiej ok. 21 km na południe od Kołobrzegu przy drodze powiatowej Rościęcino – Rzesznikowo.
Historia
Pierwsze wzmianki o Bialcur pochodzą z 1224 r., gdy księżna pomorska Anastazja, powołując do życia klasztor norbertanek w Białobokach koło Trzebiatowa przekazała im we władanie m.in. Białokury[2]. Źródła z 1264 r. mówią o istnieniu w miejscowości działów własnościowych rodziny von Manteuffel i klasztoru w Białobokach[3]. Później miejscowość znalazła się w rękach kapituły kołobrzeskiej[4]. Po sekularyzacji dóbr kościelnych wieś trafiła w ręce Manteuffelów. W 1594 r. Białokury wchodziły w skład parafii ewangelickiej w Gorawinie[5]. W 1628 r. wieś należy do Manteuffelów z Drozdowa[3]. Po pokoju westfalskim i podziale księstwa pomorskiego wieś wchodziła w skład Brandenburgii, potem Prus i Niemiec. W XVIII w. Białokury są podzielone pomiędzy rodziny von Kamecke i Manteuffelów[3], później często zmieniały właścicieli. Przed 1945 r. Białokury wchodziły w skład okręgu (Amt), jak i parafii ewangelickiej Gorawino[6]. Od 1945 r. w granicach Polski. W latach 1950 – 1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa koszalińskiego.
Zabytki
- Park pałacowy z końca XIX wieku[7], w którym rosną 2 dęby szypułkowe odmiany stożkowej o obwodach 300 i 310 cm, uznane za pomniki przyrody[8], pozostałość po pałacu.
Transport
Połączenie autobusowe z Kołobrzegiem jest obsługiwane przez kilku przewoźników. Przez Białokury przebiegają również linie do Rymania, Szczecina i Gościna. Na terenie wsi znajdują się 2 przystanki autobusowe.
Przypisy
- ↑ a b Wykaz sołectw, sołtysi, liczba mieszkańców. BIP UG Siemyśl. [dostęp 2014-09-04].
- ↑ TRZEBIATÓW - Kościół św. Mikołaja. architektura.pomorze.pl. [dostęp 2014-05-31].
- ↑ a b c Szlakiem Rodów Pomorskich. Związek Miast i Gmin Dorzecza Parsęty. [dostęp 2013-08-22].
- ↑ Szlakami otwartych kościołów dorzecza Parsęty. Związek Miast i Gmin Dorzecza Parsęty. [dostęp 2013-05-23].
- ↑ Historia parafii Gorawino cz. 1. gorawino.net. [dostęp 2013-08-22].
- ↑ Miejscowość Białokury. kreis-kolberg-koerlin.de. [dostęp 2014-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-21)].
- ↑ Rejestr zabytków KOBiDZ, nr rej. 982 z 2.02.1978
- ↑ (nr rej. od 266) Rozporządzenie Wojewody Koszalińskiego Nr 7/92 z 30 września 1992 r. (Dz. Urz. Woj. Koszalińskiego z 1992 r. Nr 15)
Media użyte na tej stronie
Autor:
Mapa gminy Siemyśl, Polska
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of West Pomeranian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 54.65 N
- S: 52.58 N
- W: 13.95 E
- E: 17.10 E
Autor:
Mapa powiatu kołobrzeskiego, Polska
Autor: Zentyg45, Licencja: CC BY 3.0
Białokury - centrum. Zbieg tras Rościęcino - Rzesznikowo i Białokury - Świecie Kołobrzeskie