Białopiór (herb szlachecki)
Białopiór – polski herb szlachecki z nobilitacji. Nazwa herbu jest stylizowana na staropolską, co było częstą praktyką w przypadku herbów nadawanych w epoce Stanisława Augusta Poniatowskiego[1].
Opis herbu
W polu złotym łabędź srebrny[2] z orężem czerwonym, trzymający w dziobie strzałę srebrną, płynący po wodzie błękitnej.
W klejnocie nad hełmem w koronie trzy pióra strusie, przeszyte strzałą.
Labry złote, podbite srebrem.
Historia herbu
Nadany w 1791 roku Eustachemu Hieronimowi Khittelowi, konsyliarzowi królewskiemu[3].
Herbowni
Kittel – Khittel.
Przypisy
- ↑ Alfred Znamierowski: Herbarz rodowy. Warszawa: Świat Książki, 2004. ISBN 83-7391-166-9. str. 21
- ↑ Srebro na złocie łamie zasadę alternacji
- ↑ Anna Wajs: Materiały genealogiczne, nobilitacje, indygenaty w zbiorach Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie. Warszawa: DiG, 2001. ISBN 83-7181-173-X. str. 63, Tadeusz Gajl, za Barbarą Trelińską podaje 1790
Bibliografia
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.
Linki zewnętrzne
- Herb Białopiór z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
A
B
C – F
G – J
K
L – M
N – P
R – Ś
T – Ż
Herby | |
---|---|
Elementy herbu | |
Oznaki godności | |
Inne | |
Działy heraldyki |
- Wikiprojekt Herby
- Portal:Heraldyka
Media użyte na tej stronie
POL COA Białopiór.svg
Autor:
Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape .,
Licencja: CC BY-SA 3.0
Herb szlachecki Białopiór
Autor:
- POL_COA_blank.svg: Tadeusz Gajl, vector version: Bastianow,
- Héraldique meuble Cygne passant.svg: Gerhard Bräunlich,
- Modification and arrangement of the elements: Avalokitesvara

Herb szlachecki Białopiór