Białopiór (herb szlachecki)

POL COA Białopiór.svg

Białopiórpolski herb szlachecki z nobilitacji. Nazwa herbu jest stylizowana na staropolską, co było częstą praktyką w przypadku herbów nadawanych w epoce Stanisława Augusta Poniatowskiego[1].

Opis herbu

W polu złotym łabędź srebrny[2] z orężem czerwonym, trzymający w dziobie strzałę srebrną, płynący po wodzie błękitnej.

W klejnocie nad hełmem w koronie trzy pióra strusie, przeszyte strzałą.

Labry złote, podbite srebrem.

Historia herbu

Nadany w 1791 roku Eustachemu Hieronimowi Khittelowi, konsyliarzowi królewskiemu[3].

Herbowni

Kittel – Khittel.

Przypisy

  1. Alfred Znamierowski: Herbarz rodowy. Warszawa: Świat Książki, 2004. ISBN 83-7391-166-9. str. 21
  2. Srebro na złocie łamie zasadę alternacji
  3. Anna Wajs: Materiały genealogiczne, nobilitacje, indygenaty w zbiorach Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie. Warszawa: DiG, 2001. ISBN 83-7181-173-X. str. 63, Tadeusz Gajl, za Barbarą Trelińską podaje 1790

Bibliografia

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Herb Szablon.svg
Autor: Zirguezi, Licencja: CC0
Generic Coat of arm
POL COA Białopiór.svg
Autor:
POL_COA_blank.svg: Tadeusz Gajl, vector version: Bastianow,
Héraldique meuble Cygne passant.svg: Gerhard Bräunlich,
Modification and arrangement of the elements: Avalokitesvara
Inkscape-ws.svg Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 3.0
Herb szlachecki Białopiór