Białoruska Partia Niezależnych Socjalistów
| Państwo | |
|---|---|
| Skrót | BPNS/БПНС |
| Lider | |
| Data założenia | 1922 |
| Data rozwiązania | koniec 1925 |
| Ideologia polityczna |
Białoruska Partia Niezależnych Socjalistów (biał. Беларуская партыя незалежных сацыялістаў, Biełaruskaja partyja niezależnych sacyjalistau) – lewicowa partia polityczna białoruskiej mniejszości narodowej w II Rzeczypospolitej w latach 1922–1925.
Charakterystyka
Białoruska Partia Niezależnych Socjalistów (BPNS) powstała jako lewe skrzydło Białoruskiej Partii Socjaldemokratycznej (BPSd). Jej założycielem był Szymon Rak-Michajłowski. W początkowym okresie działalności nie występowała przeciwko białoruskim socjaldemokratom. Razem z BPSd, Białoruską Organizacją Rewolucyjną i Białoruską Chrześcijańską Demokracją brała udział w pracach Białoruskiego Centralnego Komitetu Wyborczego i uczestniczyła w opracowaniu jej platformy wyborczej. W listopadzie 1922 roku lider partii Szymon Rak-Michajłowski został wybrany na posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej I kadencji. W późniejszym okresie do BPNS dołączyli inni posłowie narodowości białoruskiej: Paweł Wołoszyn, Piotr Miotła, Bronisław Taraszkiewicz. Pod wpływem Komunistycznej Partii Zachodniej Biaołorusi (KPZB) i Komunistycznej Partii (bolszewików) Białorusi opuścili oni frakcję parlamentarną Białoruski Klub Poselski i utworzyli nową: Białoruską Włościańsko-Robotniczą Hromadę. Pod koniec 1925 roku wraz z komunistami zaczęli tworzyć masową organizację o tej samej nazwie. Od tego momentu BPNS de facto zjednoczyła się z KPZB[1].
Przypisy
- ↑ Encykłapiedyja... s. 394.
Bibliografia
- pod red. Michaiła Tkaczoua: Encykłapiedyja historyi Biełarusi u 6 tamach. T. 1. A – bielica. Mińsk: „Biełaruskaja encykłapiedyja” imia Pietrusia Brouki, 1993, s. 496. ISBN 5-85700-074-2. (biał.)
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Szymon Rak-Michajłowski, poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej I kadencji (1922-1927).