Białoruska Partia Patriotyczna

Białoruska Partia Patriotyczna
Беларуская патрыятычная партыя
Państwo

 Białoruś

Skrót

BPP

Lider

Mikałaj Ułachowicz

Data założenia

8 października 1994

Adres siedziby

ul. Papanina 7 pok. 107
220089 Mińsk
tel. 226-32-60

Ideologia polityczna

socjalistyczna, prorosyjska, proprezydencka

Liczba członków

1103 (2002)

Białoruska Partia Patriotyczna (biał. Беларуская патрыятычная партыя, Biełaruskaja patryjotycznaja partyja, ros. Белорусская патриотическая партия, Biełorusskaja patrioticzeskaja partija) – prorosyjska partia polityczna na Białorusi. Jej przewodniczącym jest Mikałaj Ułachowicz, będący jednocześnie przewodniczącym organizacji społecznej „Białoruskie Kozactwo”. Organem kierowniczym jest Rada. Zdaniem białoruskiego historyka Ihara Lalkoua, partia należy do tzw. partii-fantomów, których działalność ogranicza się do pracy ich liderów i pewnej szczątkowej aktywności w czasie kampanii wyborczych[1].

Program

Deklarowanym celem partii jest wspieranie budowy socjalnie sprawiedliwego społeczeństwa; wspieranie prezydenta w jego wysiłkach w realizacji programu wyborczego i podejmowaniu pilnych kroków koniecznych do wyprowadzenia Białorusi z kryzysu; obrona interesów narodowych, honoru i godności Ojczyzny we wszystkich sferach[2].

Zdaniem Ihara Lalkoua, partia we wszystkich aspektach życia społeczno-politycznego popiera stanowisko prezydenta Alaksandra Łukaszenki[1].

Polityka zagraniczna

Partia w swoim programie opowiada się za powstaniem odnowionego związku bratnich narodów, a w pierwszej kolejności Rosji, Białorusi, Ukrainy[2]. W listopadzie 2004 roku opublikowana została Odezwa do narodu rosyjskiego, podpisana przez przewodniczących szeregu partii proprezydenckich, w tym Białoruskiej Partii Patriotycznej. W dokumencie tym sygnatariusze jednoznacznie poparli integrację Białorusi i Rosji, w ostrych słowach krytykując Zachód i siły prozachodnie w kraju[3].

Historia

Utworzona 8 października 1994 roku przez aktywnych zwolenników Alaksandra Łukaszenki. Zarejestrowana 10 listopada 1994 roku. Pomyślnie przeszła obowiązkową ponowną rejestrację 25 sierpnia 1999 roku[2]. Od 1994 roku do co najmniej końca lat 90. przewodniczącym partii był gen. Anatol Barankiewicz[4]. Partia regularnie bierze udział w wyborach (w sojuszu z Komunistyczną Partią Białorusi), współpracuje z Białoruskim Egzarchatem Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej i organizacjami byłych wojskowych.

Przypisy

Bibliografia

  • Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.
  • Ihar Lalkou: UE w programach białoruskich partii politycznych. W: Pod redakcją Mariusza Maszkiewicza: Białoruś – w stronę zjednoczonej Europy. Wrocław: Kolegium Europy Wschodniej im. Jana Nowaka-Jeziorańskiego, 2009, s. 127–136. ISBN 978-83-61617-80-8.

Media użyte na tej stronie