Biały Bim Czarne Ucho (film)

Pomnik Bima w Woroneżu

Biały Bim Czarne Ucho (ros. Белый Бим Чёрное ухо; Biełyj Bim Czornoje ucho) – radziecki film dramatyczny z 1977 roku, zrealizowany na podstawie powieści Gawriiła Trojepolskiego. Film o człowieku i jego psie niepodobnym do innych – białym seterze o czarnym uchu^[1].

Fabuła

Samotny Iwan Iwanowicz przygarnia setera o imieniu Bim. Pewnego dnia Iwan trafia do szpitala, w wyniku odnowienia się wojennego urazu. Pies zostaje przygarnięty przez sąsiadkę. Jednak wierny czworonóg nie może się pogodzić z utratą pana i rozpoczyna dramatyczne poszukiwania.

Główne role

• Wiaczesław Tichonow - Iwan Iwanowicz
• Walentina Władimirowa - ciotka
• Michaił Dadyko - „Szary”
• Iwan Ryżow - administrator domu
• Irina Szewczuk - Dasza
• Wasilij Worobiew - Tolik
• Michaił Zimin - ojciec Tolika
• Rimma Manukowska - matka Tolika
• Sierioża Szewlakow - Alosza
• Giennadij Koczkożarow - ojciec Aloszy
• Raisa Riazanowa - matka Aloszy
• Anatolij Barancew - lekarz
• Marija Skworcowa - Stiepanowna
• Dmitrij Barkow - profesor
• Ania Rybnikowa - Lusia

Wersja polska

Reżyseria dubbingu: Czesław Staszewski

Głosów użyczyli:

• Jerzy Przybylski jako Iwan Iwanowicz
• Halina Pawłowicz jako ciotka
• Sławomir Misiurewicz jako „Szary”
• Hanna Molenda jako Dasza
• Paweł Cłapak jako Tolik

Źródło:^[2]

Przypisy

Bibliografia

• Edward Pawlak, Barbara Pełka, Film radziecki w Polsce, Warszawa 1985, s. 28-29.

Linki zewnętrzne

• Biały Bim Czarne Ucho w bazie Filmweb
• Biały Bim Czarne Ucho w bazie IMDb (ang.)