Biali ludzie (mitologia)

Biali ludzie, zimni ludzie, białe gnomy – demony słowiańskie z wierzeń ludowych na Mazurach, będące personifikacją chorób, przede wszystkim blednicy (bladaczki) lub malarii (zimnicy); spokrewnione z krasnoludkami i chobołdami.

Są to malutkie zwierzątka, wielkości mniej więcej łebka od szpilki, które całymi rotami przeciągają po lasach i przynoszą do zagród chorobę[1].

Zamieszkiwały przydrożne kałuże i wyżłobione koleiny, w uśpieniu czekając na swoje ofiary. Wdrapywały się na koła wozów. Stamtąd niepostrzeżenie wczepiały się w fałdy ubrań pasażerów. W nocy biali ludzie wchodzili przez usta i nos do brzucha[2].

Aby pozbyć się białych ludzi i wywołane przez nich choroby spożywano źdźbło starej miotły na kromce z masłem, pito napitki z okowity i suszonych oczu raka startych w moździerzu, chuchano w otwór wywiercony w drzewie i zatykano go kołkiem, mówiąc: zostań tam febro![2]

Przypisy

  1. Barbara i Adam Podgórscy: Wielka Księga Demonów Polskich. Leksykon i antologia demonologii ludowej. Katowice: Wydawnictwo KOS, 2005, s. 42. ISBN 83-89375-40-0.
  2. a b Paweł Zych, Witold Vargas: Bestiariusz słowiański. Rzecz o skrzatach, wodnikach i rusałkach. Olszanica: Wydawnictwo Bosz, 2014, s. 22–23. ISBN 978-83-7576-221-1.

Media użyte na tej stronie

Swiatowid3011.jpg
The Zbruch Idol (sometimes identified as Światowid) found in Ukraine propably represents four old Slavic deities and other symbolism
Zbruch Idol.jpg
The Zbruch Idol (sometimes identified as Światowid) found in Ukraine propably represents four old Slavic deities and other symbolism