Bianca Pitzorno

Bianca Pitzorno (ur. 12 sierpnia 1942 w Sassari) – włoska pisarka, autorka książek dla dzieci i dla dorosłych, tłumaczka. Od 2002 ambasadorka UNICEF-u.

Jest uznawana „za jedną z najpopularniejszych i najciekawszych współczesnych włoskich autorek piszących dla młodych odbiorców”^[1], a także - obok Roberta Piuminiego - za literacką spadkobierczynię Gianniego Rodariego^[2][3]. W swojej twórczości chętnie sięga do wątków autobiograficznych. Bohaterami jej książek dla dzieci są niemal zawsze rezolutne dziewczynki^[4]. Od 2004 pisze wyłącznie dla dorosłych (teksty dla dzieci opublikowane po tej dacie zostały napisane wcześniej).

Życiorys

Urodziła się na Sardynii, ale od wielu lat jest związana z Mediolanem. Studiowała na Uniwersytecie w Cagliari, gdzie w 1968 obroniła pracę z zakresu archeologii prehistorycznej. Następnie ukończyła studia podyplomowe w Wyższej Szkole Komunikacji Społecznej w Mediolanie (specjalność: Kino i Telewizja). Przez wiele lat pracowała dla włoskiej telewizji RAI. Jest autorką tekstów teatralnych, scenariuszy kinowych i telewizyjnych, a także licznych przekładów (m.in. Tove Jansson, Tolkien, Sylvia Plath, David Grossman). W 1996 otrzymała tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Bolońskiego. Od 1970 do 2011 roku opublikowała ponad pięćdziesiąt tekstów dla dzieci i dorosłych, które zostały przetłumaczone na wiele języków w Europie, Ameryce Północnej i Azji^[5].

Nagrody

• 1985: Nagroda Andersena w kategorii najlepsza książka dla dzieci w wieku 6-9 lat za Magiczny domek (La casa sull’albero);
• 1986: Nagroda Andersena w kategorii najlepsza książka dla dzieci w wieku 6-9 lat za L’incredibile storia di Lavinia (Niezwykła historia Lavinii);
• 1988: Nagroda Cento za La bambola dell’alchimista (Lalka alchemika);
• 1992: Nagroda Andersena w kategorii najlepsza książka dla dzieci w wieku 9-12 lat za Posłuchaj mojego serca (Ascolta il mio cuore);
• 1995: Nagroda Andersena w kategorii najlepsza książka dla dzieci w wieku 9-12 lat za Diana, Cupido e il Commendatore (Diana, Kupidyn i Komandor);
• 2001: Nagroda Andersena w kategorii najlepsza książka dla dzieci w wieku 9-12 lat za Tornatrás.

Polskie przekłady^[6]

• Chlorofilka z błękitnego nieba (Clorofilla dal cielo blu), tłum. K. i E. Kabatcowie, Nasza Księgarnia, Warszawa 1981.
• Posłuchaj mojego serca (Ascolta il mio cuore), tłum. M. Mastrangelo, Wydawnictwo Skrzat, Kraków 2005.
• Poliksena i prosiaczek (Polissena del Porcello), tłum. D. Ściborowska-Wytrykus, Prószyński i S-ka, Warszawa 2006.
• Magiczny domek (La casa sull’albero), tłum. J. Raban, Prószyński i S-ka, Warszawa 2007.

Przypisy