Bianca Pitzorno

Bianca Pitzorno 1974.jpg

Bianca Pitzorno (ur. 12 sierpnia 1942 w Sassari) – włoska pisarka, autorka książek dla dzieci i dla dorosłych, tłumaczka. Od 2002 ambasadorka UNICEF-u.

Jest uznawana „za jedną z najpopularniejszych i najciekawszych współczesnych włoskich autorek piszących dla młodych odbiorców”[1], a także - obok Roberta Piuminiego - za literacką spadkobierczynię Gianniego Rodariego[2][3]. W swojej twórczości chętnie sięga do wątków autobiograficznych. Bohaterami jej książek dla dzieci są niemal zawsze rezolutne dziewczynki[4]. Od 2004 pisze wyłącznie dla dorosłych (teksty dla dzieci opublikowane po tej dacie zostały napisane wcześniej).

Życiorys

Urodziła się na Sardynii, ale od wielu lat jest związana z Mediolanem. Studiowała na Uniwersytecie w Cagliari, gdzie w 1968 obroniła pracę z zakresu archeologii prehistorycznej. Następnie ukończyła studia podyplomowe w Wyższej Szkole Komunikacji Społecznej w Mediolanie (specjalność: Kino i Telewizja). Przez wiele lat pracowała dla włoskiej telewizji RAI. Jest autorką tekstów teatralnych, scenariuszy kinowych i telewizyjnych, a także licznych przekładów (m.in. Tove Jansson, Tolkien, Sylvia Plath, David Grossman). W 1996 otrzymała tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Bolońskiego. Od 1970 do 2011 roku opublikowała ponad pięćdziesiąt tekstów dla dzieci i dorosłych, które zostały przetłumaczone na wiele języków w Europie, Ameryce Północnej i Azji[5].

Nagrody

  • 1985: Nagroda Andersena w kategorii najlepsza książka dla dzieci w wieku 6-9 lat za Magiczny domek (La casa sull’albero);
  • 1986: Nagroda Andersena w kategorii najlepsza książka dla dzieci w wieku 6-9 lat za L’incredibile storia di Lavinia (Niezwykła historia Lavinii);
  • 1988: Nagroda Cento za La bambola dell’alchimista (Lalka alchemika);
  • 1992: Nagroda Andersena w kategorii najlepsza książka dla dzieci w wieku 9-12 lat za Posłuchaj mojego serca (Ascolta il mio cuore);
  • 1995: Nagroda Andersena w kategorii najlepsza książka dla dzieci w wieku 9-12 lat za Diana, Cupido e il Commendatore (Diana, Kupidyn i Komandor);
  • 2001: Nagroda Andersena w kategorii najlepsza książka dla dzieci w wieku 9-12 lat za Tornatrás.

Polskie przekłady[6]

  • Chlorofilka z błękitnego nieba (Clorofilla dal cielo blu), tłum. K. i E. Kabatcowie, Nasza Księgarnia, Warszawa 1981.
  • Posłuchaj mojego serca (Ascolta il mio cuore), tłum. M. Mastrangelo, Wydawnictwo Skrzat, Kraków 2005.
  • Poliksena i prosiaczek (Polissena del Porcello), tłum. D. Ściborowska-Wytrykus, Prószyński i S-ka, Warszawa 2006.
  • Magiczny domek (La casa sull’albero), tłum. J. Raban, Prószyński i S-ka, Warszawa 2007.

Przypisy

  1. Z. Ożóg-Winiarska, Bianca Pitzorno i jej bohaterowie, w: K. Heska-Kwaśniewicz (red.), Młody odbiorca w kręgu lektur pożytecznych i szkodliwych, Katowice 2012, s. 93-110.
  2. Dziesięć włoskich książek (nie tylko) dla dzieci – Lente, lente-magazyn.com [dostęp 2020-07-08] (pol.).
  3. K. Biernacka-Licznar, E. Nicewicz-Staszowska, Roberto Piumini: prolegomena do życia i twórczości pisarza, Bibliotheca Nostra: śląski kwartalnik naukowy, nr 1, str. 30.
  4. B. Pitzorno, Storia delle mie storie. Miti, forme, idee della letteratura per ragazzi, Mediolan 2006, s. 161.
  5. Biografia, biancapitzorno.it [dostęp 2021-05-23] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-27] (wł.).
  6. http://docplayer.pl/3859739-Bibliografia-edycji-dla-dzieci-tlumaczonych-z-jezyka-wloskiego-na-jezyk-polski-wydanych-w-latach-1945-2012.html, str. 22.

Media użyte na tej stronie

Bianca Pitzorno 1974.jpg
Bianca Pitzorno (1942)