Bibcode

Bibcode – identyfikator używany w wielu astronomicznych systemach danych do oznaczania publikacji wymienianych w bibliografii.

Bibcode został opracowany do stosowania w bazach danych SIMBAD oraz NASA/IPAC Extragalactic Database (NED), ale obecnie jest szerzej wykorzystywany, np. w NASA Astrophysics Data System[1][2]. Kod ma stałą długość 19 znaków i jest w formacie:

YYYYJJJJJVVVVMPPPPA,

gdzie YYYY to czterocyfrowy rok odniesienia, JJJJJ jest kodem wskazującym, gdzie została wydana wymieniona publikacja. W przypadku czasopisma VVVV jest numerem woluminu, M oznacza część czasopisma, w której tekst został opublikowany (np. L dla działu listów), PPPP zawiera początkowy numer strony, a A jest pierwszą literą nazwiska pierwszego autora. Kropki (.) używane są do wypełnienia niewykorzystanych pół, tak by zachować oznaczenie o stałej długości[1][2].

Przykłady użycia bibcode:

Bibcode:      Pełny przypis:
1974AJ.....79..819H W. D. Heintz. Astrometric study of four visual binaries. „The Astronomical Journal”. 79, s. 819–825, 1974. DOI: 10.1086/111614. Bibcode1974AJ.....79..819H. 
1924MNRAS..84..308E A. S. Eddington. On the relation between the masses and luminosities of the stars. „Monthly Notices of the Royal Astronomical Society”. 84, s. 308–332, 1924. Bibcode1924MNRAS..84..308E. 
1970ApJ...161L..77K J. C. Kemp, J. B. Swedlund, J. D. Landstreet, J. R. P. Angel. Discovery of circularly polarized light from a white dwarf. „The Astrophysical Journal Letters”. 161, s. L77–L79, 1970. DOI: 10.1086/180574. Bibcode1970ApJ...161L..77K. 

Zobacz też

Przypisy

  1. a b M. Schmitz i inni, NED and SIMBAD Conventions for Bibliographic Reference Coding, [w:] Daniel Egret, Miguel A. Albrecht, Information & On-Line Data in Astronomy, Kluwer Academic Publishers, 1995, ISBN 0-7923-3659-3 (ang.).
  2. a b About the Data in the ADS (help page) (ang.). adsabs.harvard.edu. [dostęp 2011-06-18].