Bibiane Schoofs

Bibiane Schoofs

Państwo	Holandia
Data i miejsce urodzenia	13 maja 1988 Rhenen
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Zakończenie kariery	aktywna
Trener	Rudi Visser
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0 WTA, 8 ITF
Najwyżej w rankingu	142 (11 czerwca 2012)
Australian Open	3Q (2018)
Roland Garros	2Q (2018)
Wimbledon	3Q (2012)
US Open	2Q (2019)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	1 WTA, 1 WTA 125K, 21 ITF
Najwyżej w rankingu	83 (2 kwietnia 2018)
Roland Garros	1R (2020)
Wimbledon	1R (2018)

Bibiane Schoofs, (od lipca 2014 do września 2016 występowała pod nazwiskiem męża, jako Bibiane Weijers) (ur. 13 maja 1988 w Rhenen) – holenderska tenisistka.

Kariera tenisowa

Zawodowy kontakt z tenisem rozpoczęła w czerwcu 2003 roku, biorąc udział z dziką kartą w turnieju ITF w holenderskim Alkmaar, gdzie odpadła już w pierwszej rundzie. Rok później, ponownie z dziką kartą, wystąpiła w podobnym turnieju w Enschede, jednak ponownie przegrała w pierwszym spotkaniu. Zagrała tam również po raz pierwszy w grze deblowej, w parze z Polką Martą Leśniak, ale także przegrała w premierowym meczu. W 2005 roku wystąpiła w kilku turniejach ITF, zarówno w grze singlowej, jak i w deblowej, a jej największym osiągnięciem z tego roku był finał debla w Tucuman w Argentynie. W następnym roku wygrała swój pierwszy turniej deblowy, natomiast pierwszy tytuł w grze podwójnej wywalczyła w 2010 roku, kiedy to wygrała turniej w Enschede, pokonując w finale Niemkę Nicolę Geuer. Najwięcej sukcesów w grze pojedynczej odniosła w 2011 roku, w którym rozegrała pięć finałów, z czego trzy wygrała.

Największym osiągnięciem Holenderki w turniejach rangi WTA jest ćwierćfinał turnieju w Luksemburgu w 2011 roku, w którym występowała po przejściu eliminacji, a w głównej imprezie pokonała Angelique Kerber i Rebeccę Marino.

W rankingu singlistek najwyżej była notowana w czerwcu 2012 roku, na 142. pozycji.

Życie prywatne

Wyszła za mąż 7 lipca 2014 r. i przyjęła nazwisko męża. We wrześniu 2016 r. powróciła do swojego panieńskiego nazwiska Schoofs.

Finały turniejów WTA

Gra podwójna 3 (1–2)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	7 stycznia 2018	Auckland	Twarda	Sara Errani	Eri Hozumi Miyu Katō	7:5, 6:1
Finalistka	1.	16 czerwca 2019	Rosmalen	Trawiasta	Lesley Kerkhove	Shūko Aoyama Aleksandra Krunić	5:7, 3:6
Finalistka	2.	8 marca 2020	Lyon	Twarda (hala)	Lesley Pattinama Kerkhove	Laura Ioana Paar Julia Wachaczyk	5:7, 4:6

Finały turniejów WTA 125K series

Gra podwójna 2 (1–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	26 listopada 2017	Mumbaj	Twarda	Victoria Rodríguez	Dalila Jakupović Irina Chromaczowa	7:5, 3:6, 10–7
Finalistka	1.	4 listopada 2018	Mumbaj	Twarda	Barbora Štefková	Nateła Dzałamidze Wieronika Kudiermietowa	4:6, 6:7(4)

Wygrane turnieje rangi ITF

Gra pojedyncza

	Data	Turniej	Kat.	($)	Naw.	Finalistka	Wynik
1.	29/08/2010	Enschede	ITF	10 000	ziemna	Nicola Geuer	6:1, 6:2
2.	13/03/2011	Antalya	ITF	10 000	ziemna	Danielle Harmsen	6:0, 4:6, 6:3
3.	19/06/2011	Montpellier	ITF	25 000	ziemna	Leticia Costas	6:4, 6:4
4.	03/07/2011	Middelburg	ITF	25 000	ziemna	Lesley Kerkhove	7:6, 6:1
5.	20/04/2014	Antalya	ITF	10 000	twarda	Sandra Honigova	6:0, 6:3
6.	12/07/2015	Amstelveen	ITF	10 000	ziemna	Karen Barbat	6:4, 3:6, 6:1
7.	10/07/2016	Amstelveen	ITF	10 000	ziemna	Arianne Hartono	6:7(4), 6:4, 6:3
8.	19/02/2017	Altenkirchen	ITF	25 000	dywanowa	Quirine Lemoine	7:5, 7:5

Bibliografia

• Profil na stronie WTA (ang.). Women’s Tennis Association. [dostęp 14 lipca 2014].
• Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 14 lipca 2014].
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King (ang.). Billie Jean King Cup. [dostęp 14 lipca 2014].