Biełarus (czasopismo)

Biełarus

Hazeta Biełarusau u Wolnym Świecie

Częstotliwość	nieregularnie
Państwo	Stany Zjednoczone
Wydawca	Stowarzyszenie Białorusko-Amerykańskie
Pierwszy numer	20 września 1950
Redaktor naczelny	Leanid Halak (1950–1951); Witold Tumasz (1952); Natalla Arsienniewa (1952–1954); Lawon Sawionak (1954); Michaś Mickiewicz (1954–1962); Witold Tumasz (1963–?)[1]; Zora Kipiel (1991–?)[2][3].
Stali współpracownicy	Natalla Arsienniewa, Anton Adamowicz, Uładzimir Siadura, Auhien Kałubowicz, Franciszek Kuszel, Alaksandra Sakowicz
ISSN	1054-9455
Strona internetowa

„Biełarus” (biał. «Беларус») – białoruskojęzyczna gazeta wydawana od 20 września 1950 roku w Nowym Jorku przez Stowarzyszenie Białorusko-Amerykańskie. Od 1991 roku jej redaktorką naczelną jest Zora Kipiel^[2][3]. Czasopismo publikuje informacje dotyczące życia i działalności białoruskiej emigracji, korespondencje analityczne dotyczące sytuacji na Białorusi, artykuły dotyczące białoruskiej historii, utwory białoruskich pisarzy na emigracji oraz wspomnienia. Tytuł czasopisma po polsku oznacza: „Białorusin”. Wszystkie materiały na jego łamach publikowane są w języku białoruskim. Rozpowszechniane jest w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Wielkiej Brytanii, Australii, Polsce i na Białorusi. Z gazetą współpracowali działacze białoruskiej emigracji: Natalla Arsienniewa, Anton Adamowicz, Uładzimir Siadura, Auhien Kałubowicz, Franciszek Kuszel, Alaksandra Sakowicz^[2][4].

Historia

Czasopismo powstało z inicjatywy przedstawicieli białoruskiej emigracji przybywającej do Stanów Zjednoczonych po zakończeniu II wojny światowej. Pierwszy numer gazety wyszedł 20 września 1950 roku i liczył cztery strony. Czasopismo wydawane było za pieniądze darczyńców i ukazywało się nieregularnie: w 1950 roku – jeden numer, w 1951 – trzy. Wiosną 1952 roku gazeta otrzymała dotację od Amerykańskiego Komitetu „Wyzwolenie” (AK„W”). W latach 1952–1954 redakcja pod kierownictwem Natalli Arsieniewej przygotowała 38 numerów czasopisma. We wrześniu 1953 roku gazeta utraciła finansowanie AK„W” i przez pewien czas wychodziła dzięki oszczędnościom. Po Arsienniewej jeden numer przygotowała redakcja Lawona Sawionka, silnie skonfliktowana z przewodniczącym SBA Franciszkiem Kuszelem. Kolejnym redaktorem naczelnym został Michaś Mickiewicz, który kierował czasopismem do 1962 roku, wydając przez ten czas 40 numerów^[1].

W 1963 roku przewodniczącym SBA został Stanisław Stankiewicz. Doprowadził on do porozumienia z białoruską diasporą w Kanadzie, by „Biełarus” stał się gazetą dla całej społeczności Białorusinów w Ameryce Północnej. Jesienią 1963 roku redaktorem naczelnym pisma został Witold Tumasz, a w skład redakcji weszli przedstawiciele diaspory kanadyjskiej z Kastusiem Akułą na czele. Gazeta stała się miesięcznikiem i liczyła 6 stron, z czego jedna dotyczyła spraw kanadyjskich. Nakład gazety wynosił tysiąc egzemplarzy, z których 250 było przeznaczonych do wysyłki do Kanady, reszta – do Stanów Zjednoczonych, Europy i ZSRR^[1].

Redaktorzy naczelni

• Leanid Halak (1950–1951);
• Witold Tumasz (1952);
• Natalla Arsienniewa (1952–1954)
• Lawon Sawionak (1954);
• Michaś Mickiewicz (1954–1962);
• Witold Tumasz (1963–)^[1];

• Zora Kipiel (1991–?)^[2][3].

Przypisy

Bibliografia

• Рэдкал.: М. В. Біч і інш.: Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. T. 1: А — Беліца. Mińsk: „Biełaruskaja Encykłapiedyja” im. Piatrusia Brouki, 1993, s. 346. ISBN 5-85700-074-2. (biał.)
• Рэдкал.: Г.П.Пашкоў і інш.: Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. T. 2: Аршыца — Беларусцы. Mińsk: Biełaruskaja Encykłapiedyja, 1996, s. 388-389. ISBN 985-11-0061-7. (biał.)
• Лявон Юрэвіч: Летапісны звод сусьвету Чалавека Сьведамага. Гісторыя газэтаў "Бацькаўшчына" й "Беларус" (1947—2000). Mińsk: Zjednoczenie Białorusinów Świata Baćkauszczyna, 2006, s. 256, seria: Бібліятэка Бацькаўшчыны, кніга 8. ISBN 985-504-037-6. [dostęp 2017-12-04]. (biał.)