Bieńkowice (Zebrzydowice)

Artykuł

49°53′7″N 19°38′37″E

- błąd

39 m

WD

49°55'N, 19°39'E

- błąd

19493 m

Odległość

3 m

Bieńkowice
przysiółek wsi
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

wadowicki

Gmina

Kalwaria Zebrzydowska

Sołectwo

Zebrzydowice

Część miejscowości

Zebrzydowice

Wysokość

270–350 m n.p.m.

Strefa numeracyjna

33

Kod pocztowy

34-130[1]

Tablice rejestracyjne

KWA

SIMC

0057112

Położenie na mapie gminy Kalwaria Zebrzydowska
Mapa konturowa gminy Kalwaria Zebrzydowska, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Bieńkowice”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Bieńkowice”
Położenie na mapie powiatu wadowickiego
Mapa konturowa powiatu wadowickiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Bieńkowice”
Ziemia49°53′07″N 19°38′37″E/49,885278 19,643611

Bieńkowiceprzysiółek wsi Zebrzydowice w Polsce, położony w województwie małopolskim, w powiecie wadowickim, w gminie Kalwaria Zebrzydowska[2][3].

W latach 1975–1998 przysiółek położony był w województwie bielskim.

Bieńkowice to położona w najbardziej na zachód wysuniętej części Zebrzydowic, na pograniczu Pogórza Wielickiego i Beskidu Makowskiego. Swoją nazwę wzięły od imienia Bień (zdrobnienie imienia Benedykt).

Historia

Na początku średniowiecza Bieńkowice stanowiły samodzielną wieś. W 1274 r. włączone zostały do księstwa opolskiego, później oświęcimskiego. W 1333 r. książę oświęcimski Jan I Scholastyk przekazał Żegocie z Benkowicz las nad Skawą koło Zembrzyc, w celu lokowania tam osad na prawie niemieckim (dzisiejsze: Krzeszów, Śleszowice, Skawce, Jaszczurowa, Dąbrówka, Zagórze, Brańkówka). Nazwy miejscowości i ich właścicieli pojawią się wielokrotnie w różnych dokumentach książąt oświęcimskich z XV w.. Nie wiadomo dokładnie, kiedy wieś została włączona do Zebrzydowic, jednak nastąpiło w pierwszej połowie XV w., kiedy to na polecenie króla Władysława Warneńczyka Bieńkowice zostały wykupione przez żupnika Mikołaja Serafina i włączone do tworzonej wówczas na terenie księstwa zatorskiego królewszczyzny. W 1581 r. wymienione są łącznie z Zebrzydowicami, jako była własność Sokołowskiego (chodziło o Rożena część Zebrzydowic przylegająca do dawnych Bieńkowic, nie należąca do bonifratrów).

Korytarz radwanicki

W 1278 r. książę krakowski i sandomierski Bolesław Wstydliwy przekazał księciu opolskiemu Władysławowi teren, położony między Skawą a Skawinką (Trebol), określając granicę między księstwem krakowskim a śląskim, wyjął spod wsie w dorzeczu Skawy, zasiedlone przez rycerzy Radwanitów, które książę zatrzymał przy ziemi krakowskiej. Wsie te określano jako korytarz radwanicki – obejmował on również obszar dzisiejszej wsi Zebrzydowice, ale nie jest wiadomo, czy sama wieś wówczas już istniała, czy została założona później[4].

Przypisy

  1. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1601 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  2. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  3. GUS. Rejestr TERYT
  4. Kalwariarz, Towarzystwo Przyjaciół Kalwarii Zebrzydowskiej Wydano w ramach zadań zleconych Towarzystwu Przyjaciół Kalwarii Zebrzydowskiej przez Radą Miejską i Burmistrza Miasta Kalwaria Zebrzydowska finansowanych z budżetu gminy, ISSN 1899-8097, s.24-25

Media użyte na tej stronie