Bieżyce
| Artykuł | 51°56′27″N 14°46′33″E |
|---|---|
| - błąd | 38 m |
| WD | 51°56'N, 14°46'E, 51°56'29.08"N, 14°46'35.80"E |
| - błąd | 2300 m |
| Odległość | 1103 m |
| wieś | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2013) | 389[1] |
| Strefa numeracyjna | 68 |
| Kod pocztowy | 66-620[2] |
| Tablice rejestracyjne | FKR |
| SIMC | 0909160 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Gubin _location_map.png "Mapa lokalizacyjna gminy wiejskiej Gubin") | |
Położenie na mapie Polski  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego _location_map.png "Mapa lokalizacyjna powiatu krośnieńskiego") | |
 51°56′27″N 14°46′33″E/51,940833 14,775833 | |
Bieżyce (niem. Groß Bösitz, łuż. Běšce)[3] – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Gubin.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Położone na wschód od Gubina przy drodze łączącej Gubin z Bobrowicami, stanowią praktycznie przedmieście Gubina. Pierwotnie wieś była typową ulicówką, obecnie układem ulicowo rzędowym. Pierwsza wzmianka o Bieżycach pochodzi z dokumentów cesarza Ottona III z 1000 roku. Na przestrzeni wieków wieś zmieniała swoją nazwę: w 1830 - Bezdicz, 1499 - Grossen Besitz, 1542 - Grossbesicz[4]. Majątek należący do Bieżyc został w latach 1880 - 1903 podzielony na małe gospodarstwa chłopskie. Do Bieżyc należała wcześniej też winnica, owczarnia i zniszczony w 1939 roku wskutek pożaru wiatrak na kozłach. Znajdował się tutaj również park z pałacykiem, który istniał do końca wojny. Zaniedbany i zniszczony został rozebrany[5]. W 1996 roku założone zostało Muzeum Gospodarstwa Wiejskiego. Opiekę nad nim sprawują Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gubińskiej i Gubińskie Towarzystwo Kultury. Bieżyce liczą około 350 mieszkańców. We wsi znajduje się sklep spożywczy.
Miejsca warte obejrzenia:
- Folwark z XIX wieku, większa jego część została rozebrana po 1945 roku,
- Remiza strażacka z 1928 roku,
- Muzeum Gospodarstwa Wiejskiego im. P. i A. Dzikowskich[4]
Przypisy
- ↑ Rozmieszczenie ludności w gminie według miejscowości. Gmina Gubin. [dostęp 2015-11-16].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 67 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rudolf Lehmann: Historisches Ortslexikon für die Niederlausitz Band 2. Die Kreis Cottbus, Spremberg, Guben und Sorau. 2011. ISBN 978-3-941919-90-7.
- ↑ a b Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 173
- ↑ Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 174
Bibliografia
- Gubińskie Towarzystwo Kultury - Zeszyty Gubińskie nr 5 s.19
- Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949…. Gubin: Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gubińskiej, 2011, s. 173-178. ISBN 978-83-88059-54-4.
- Siedziba gminy: Gubin
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Lubusz Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.18 N
- S: 51.33 N
- W: 14.40 E
- E: 16.60 E
Autor:
Mapa powiatu krośnieńskiego, Polska
Herb gminy Gubin