Biedaczów

Biedaczów

wieś
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Powiat	leżajski
Gmina	Leżajsk
Liczba ludności (2011)	764[1][2]
Strefa numeracyjna	17
Kod pocztowy	37-110[3]
Tablice rejestracyjne	RLE
SIMC	0653392[4]
Położenie na mapie gminy wiejskiej Leżajsk Biedaczów
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Biedaczów
Położenie na mapie województwa podkarpackiego Biedaczów
Położenie na mapie powiatu leżajskiego Biedaczów
50°12′06″N 22°21′33″E/50,201667 22,359167
Strona internetowa

Biedaczów- wieś położona w Polsce, w województwie podkarpackim, powiecie leżajskim, gminie Leżajsk^[4][5]. Leży przy drodze 877 Leżajsk - Łańcut.

Wieś królewska starostwa leżajskiego położona w powiecie przemyskim, jej posesorem był Andrzej Potocki, została spustoszona w czasie najazdu tatarskiego w 1672 roku^[6]. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa rzeszowskiego.

Miejscowość ta jest położona na południowo-wschodnim skraju Puszczy Sandomierskiej, graniczy z Płaskowyżem Kolbuszowskim, pod względem geologicznym zaliczana jest do Kotliny Sandomierskiej. Teren jest prawie równinny, w jednej czwartej pokryty lasami. Ukształtowanie terenu utrudnia odpływ wody, powodując powstawanie licznych mokradeł. Gleby występujące na tym terenie są na ogół piaszczyste, w związku z tym mało urodzajne, zaliczane do IV i V klasy.

Razem z Gwizdowem tworzą wspólną parafię pw. Matki Bożej Pocieszenia, która została erygowana w 1971 roku. W miejscowości znajduje się kapliczka z 1872 roku.

Mieszkańcy prowadzą niewielkie gospodarstwa, w których uprawiają warzywa, tytoń, zboża lub pracują zawodowo. Na terenie Biedaczowa znajduje się Filia Gminnego Ośrodka Kultury, Punkt Lekarski oraz Szkoła Podstawowa. Ośrodek prowadzony przez Agnieszkę Niemiec jest jednym z prężniej działających w Gminie. Na zajęcia z rzeźby, garncarstwa, rękodzieła artystycznego, taneczne oraz teatralne uczęszczają liczne dzieci z obu miejscowości. Do wsi Biedaczów przylega przysiółek Podkudłacz^[7].

Oświata

Szkoła ludowa 1-klasowa w Biedaczowie została zorganizowana w 1906 roku przez inspektora szkolnego ks. Walentego Mazanka. Przydatnym źródłem archiwalnym do poznawania początków szkolnictwa w Galicji, są austriackie Szematyzmy Galicji i Lodomerii, które podają wykaz szkół ludowych, wraz z nazwiskami ich nauczycieli. Początkowo nauka odbywała się w wynajętych pomieszczeniach u gospodarzy. Pierwszą nauczycielką była Franciszka Wędrychowska^[8].

W latach 1911-1912 wybudowano budynek szkolny. W latach 1914-1915 w szkole stacjonowały wojska, które zdewastowały budynek. W 1924 roku szkoła stała się 4-klasowa, a w 1927 roku zreorganizowano ją na 3-klasową, a także wynajmowano pomieszczenia u gospodarzy. Od 1924 roku wielokrotnie starano się o rozbudowę szkoły, ale z powodu sporów i konfliktów nie udawało się tego zrealizować, dopiero w latach 1937-1938 doszło do ugody społeczności Biedaczowa i Gwizdowa o wspólnej rozbudowie. W 1929 roku przez Biedaczów przejeżdżał prezydent RP Ignacy Mościcki. Po 1952 roku rozpoczęto rozbudowę szkoły, a w latach 1966-1969 ponownie rozbudowano szkołę. W przysiółku Podkudlacz od 1935 roku starano się o budowę oddzielnej szkoły, którą wybudowano w latach 60. XX wieku, jako tzw. „tysiąclatkę”, która funkcjonowała w latach 1966-1978 jako 4-klasowa szkoła filialna. W 1998 roku szkoła została zmieniona na 6-klasową^[9]. Patronem szkoły jest św. Jan Kanty.

Nauczyciele kierujący, kierownicy i dyrektorzy

1907–1911. Franciszka Wędrychowska^[8].

1911–1912. Stanisław Boratyn^[10].

1912–1928. Karol Drzewicki^[11].

? – ?. Ignacy Drzewicki.

? –1952. Tadeusz Banaś.

1952. Cecylia Banasiowa.

1952– ?. Bolesław Olszewski.

?–1966. Maria Olszewska.

1966– ?. Jan Zawadzki.

1997–2001. Alicja Paderewska.

2001– nadal Bogusława Ruchlewicz.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Biedaczów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 206 .
• Oficjalna strona Sołectwa Gwizdów – Biedaczów
• Mapa katastralna wsi Biedaczów z 1853