Biegus brodźcowaty

Biegus brodźcowaty
Calidris himantopus[1]
(Bonaparte, 1826)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

siewkowe

Podrząd

bekasowce

Rodzina

bekasowate

Podrodzina

biegusy

Plemię

Calidrini

Rodzaj

Calidris

Gatunek

biegus brodźcowaty

Synonimy
  • Tringa himantopus Bonaparte, 1826[2]
  • Micropalama himantopus (Bonaparte, 1826)[1]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
Status iucn3.1 LC pl.svg
Zasięg występowania
Mapa występowania

     w sezonie lęgowym

     przeloty

     zimowiska

Biegus brodźcowaty[4] (Calidris himantopus) – gatunek ptaka z rodziny bekasowatych (Scolopacidae). Nie wyróżnia się podgatunków[2][5].

Morfologia

Wymiary
Długość ciała 18–23 cm; masa ciała 42–103,5 g; rozpiętość skrzydeł 38–47 cm[2].
Wygląd
Kiedy leci, widać charakterystyczny biały kuper i ogon. Wierzch ciała czarno-biało łuskowany. Pokrywy uszne wraz z potylicą są rdzawe. Spód ciała biały, pokryty czarnymi prążkami. Nogi od szarawozielonych do żółtych. Dziób czarny, długi, w 1/3 od końca lekko zakrzywiony. W zimie pióra brązowoszare z wierzchu, od spodu białe. Obie płci jednakowe.

Zasięg, środowisko

Tundra północnej części Ameryki Północnej (północna Alaska i północna Kanada, zachodnie i południowe wybrzeża Zatoki Hudsona). Zimuje od południowych Stanów Zjednoczonych po Amerykę Południową, głównie od Boliwii i południowo-środkowej Brazylii po północną Argentynę (na południu po Buenos Aires)[2].

Status

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody(IUCN) uznaje biegusa brodźcowatego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku[3]. W 2017 roku organizacja Partners in Flight szacowała liczebność światowej populacji lęgowej na około 1,2 miliona osobników[6]. Informacje co do trendu liczebności populacji są sprzeczne[3][6].

Przypisy

  1. a b Calidris himantopus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. a b c d Van Gils, J., Wiersma, P. & Kirwan, G.M.: Stilt Sandpiper (Calidris himantopus). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-01-30].
  3. a b c Calidris himantopus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  4. Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Podrodzina: Arenariinae Stejneger, 1885 (1840) - biegusy (Wersja: 2020-01-12). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-01-30].
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-08-11]. (ang.).
  6. a b Stilt Sandpiper Life History. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2021-08-11]. (ang.).

Bibliografia

  • Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Status iucn3.1 LC pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Calidris himantopus map.svg
Autor: Cephas, Licencja: CC BY-SA 4.0
Geographical distribution of Stilt sandpiper.
  Breeding
  Migration
  Nonbreeding
Calidris himantopus.jpg
Autor: Len Blumin, Licencja: CC BY 2.0

Stilt Sandpiper, Micropalama himantopus or Calidris himantopus

Original description:

We don't get to see the Stilt Sandpiper very often in Northern California, so we were excited to find them on our trip to Texas with Bob Stewart in 2005. This was was in a flock of shorebirds at Indian Point Park, along the Gulf Coast, some still in basic plumage, as this one.