Bielawińce
Cerkiew pw. Ducha Świętego | |
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Powierzchnia | 2,068 km² |
Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość |
|
Nr kierunkowy | +380 3544 |
Kod pocztowy | 48413 |
Położenie na mapie Ukrainy (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
Położenie na mapie Polski w 1939 r. | |
49°09′01″N 25°22′02″E/49,150278 25,367222 | |
Portal Ukraina |
Bielawińce (ukr. Білявинці, Bilawynci) – wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie buczackim. W 2001 roku liczyła 624 mieszkańców. Przez wieś przebiega droga terytorialna T2006.
Historia
Juliusz Leopold Franciszek Korytowski w 1865 zaślubił Wandę z Młockich, właścicielkę dóbr ziemskich Bielawińce, Kurdwanówka, Petlikowce Nowe, Petlikowce Stare, córkę Franciszka i Sabiny z Dziokowskich herbu Trąby z odmianą[1].
Po zakończeniu I wojny światowej, od listopada 1918 roku do lata 1919 roku Bielawińce znajdowały się w Zachodnioukraińskiej Republice Ludowej.
W II Rzeczypospolitej miejscowość stanowiła początkowo samodzielną gminę jednostkową. 1 sierpnia 1934 roku w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej została włączona do zbiorowej gminy wiejskiej Petlikowce Stare w powiecie buczackim, w województwie tarnopolskim.
Miejsce zbrodni nacjonalistów ukraińskich.
Religia
We wsi znajduje się cerkiew pw. Ducha Świętego.
Związani z miejscowością
- Sołomija Kruszelnyćka herbu Sas – ukraińska wokalistka (sopran) i pedagog urodziła się we wsi.
- na cmentarzu we wsi pochowana jest Konstancja 1 voto Bielska, 2 voto Rogalińska (zm. 1786/87[2] lub 17 sierpnia 1787 we Lwowie[3]), nagrobek przypisuje się Hartmanowi Witwerowi[2].
Przypisy
- ↑ Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach błękitny. Genealogie żyjących rodów polskich. Lwów : nakładem księgarni H. Altenberga, 1909, s. 456.
- ↑ a b Anna Sylwia Czyż, Bartłomiej Gutowski: Cmentarze Podola – źródło do badań nad sztuką i historią. repcyfr.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]., s. 169.
- ↑ Konstancja Kosiorek-Bekierska h. Jastrzębiec (ID: 1.580.16)
Bibliografia
- Roman Aftanazy: Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej. Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska. T. 7, wyd. 2 przejrzane i uzupełnione. Wrocław, Warszawa: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1995, ISBN 83-04-03701-7 całość, ISBN 83-04-04229-0.
- Bielawińce. W: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego. T. I : Aa – Dereneczna, 1880, s. 209.
Linki zewnętrzne
- Bielawińce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 209 .
- Bielawińce
- Облікова картка / Білявинці Тернопільська область, Бучацький район (ukr.)
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Ukraine
(c) Lukasb1992 z polskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0
Mapa lokalizacyjna Polski — 1939 (marzec – wrzesień).
Autor: RosssW, Licencja: CC BY-SA 4.0
Районы Тернопольской области с 17 июля 2020 года
Фрагмент Спеціальної мапи України Гійома Левассера де Боплана, 1650. Бучаччина.
(c) Photo by Mykola Vasylechko. Світлина Миколи Василечка.
, CC BY-SA 4.0
To jest zdjęcie miejsca lub budynku wpisanego do Państwowego Rejestru Zabytków Nieruchomych Ukrainy pod numerem: 61-212-0025