Bierna (województwo dolnośląskie)

Bierna

wieś
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Powiat	zgorzelecki
Gmina	Sulików
Wysokość	260-280[1] m n.p.m.
Liczba ludności (III 2011)	364[2]
Strefa numeracyjna	75
Kod pocztowy	59-970[3]
Tablice rejestracyjne	DZG
SIMC	0192442
Położenie na mapie gminy Sulików Bierna
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Bierna
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Bierna
Położenie na mapie powiatu zgorzeleckiego Bierna
51°02′07″N 15°07′14″E/51,035278 15,120556

Bierna (niem. Berna^[4]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie zgorzeleckim, w gminie Sulików.

Położenie

Bierna to wieś o długości około 1,4 km leżąca na Pogórzu Izerskim, pomiędzy Wysoczyzną Siekierczyńską i Wzgórzami Zalipiańskimi, nad górnym biegiem Czerwonej Wody, na wysokości około 260-280 m n.p.m.^[1]

Podział administracyjny

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego.

Historia

Wieś lokowano na prawie niemieckim w XIII wieku. Nazwa wsi ma przypuszczalnie słowiański rodowód, w języku staroserbołużyckim słowo borno oznaczało moczarowaty lub bagnisty grunt. W najstarszych dokumentach wieś zapisywano jako Berne (1483, 1490), Berna (1533), Bernaw (1563)^[1]. W maju 1427 r. Bierną spustoszyli husyci maszerujący w kierunku Lubania. Miejscowość mocno wyniszczyła wojna trzydziestoletnia^[1]. Jak podają współczesne kroniki najgorsze były lata 1633-1645. Napływ imigrantów religijnych z Czech doprowadził do powstania na wschodnim skraju wsi w 1658 r. kolonii zwanej dziś Nowoszyce a dawniej Neuhaus^[1]. Kolejna migracja uchodźców religijnych w 1780 r. doprowadziła do założenia następnej kolonii - Wielichów^[1]. Jednym z najtragiczniejszych dni w historii miejscowości był 14 czerwca 1880 r. Trwające kilkanaście godzin ulewne deszcze spowodowały gwałtowny przybór Czerwonej Wody. Rozszalały potok zniszczył doszczętnie 12 domów a 76 poważnie uszkodził. Śmierć poniosło 18 mieszkańców, w tym 5 dzieci w wieku 6-12 lat. Sąsiednie wsie poniosły tego dnia również olbrzymie straty, lecz w żadnej z nich liczba ofiar nie była tak wielka, jak w Biernej. Po 1945 r. wieś została zasiedlona przez mieszkańców z okolic Lwowa, Nadwórnej i Przemyślan. W 1845 r. Bierna wraz ze swoimi koloniami liczyła 229 domów i 1725 mieszkańców, w 1939 r. zarejestrowano 864 mieszkańców a w 2002 r. 418^[7]. Krótko po II wojnie światowej miejscowość została włączona do Polski, do nowo powstałego województwa wrocławskiego i przez krótki czas znano ją jako Czerwona Woda. W 1978 roku było tu 106 gospodarstw rolnych, w 1988 roku ich liczba zmalała do 56^[1].

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest^[8]:

• młyn, obecnie budynek mieszkalno-gospodarczy, nr 144, z lat 1843-1848.

Zabytki nieistniejące:

• rezydencja ziemiańska; została zniszczona po 1945 r.^[9].

Osoby związane z Bierną

• Johann Christoph Altnikol (1720-1759), urodził się w Biernej, kompozytor i organista, zięć Jana Sebastiana Bacha.

Przypisy

Bibliografia

• Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 2: Pogórze Izerskie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, ISBN 83-85773-60-6.