Bies
Bies – w przedchrześcijańskich wierzeniach Słowian personifikacja bliżej nieokreślonego złego ducha, demona zła. Nazwa bies wywodzi się z prasłowiańskiego *bĕsъ, od praindoeuropejskiego *bhoidh-, oznaczającego „powodujący strach, przerażenie”[1].
Biesy mogły wnikać w poszczególne osoby i kierować ich działaniami (stąd określenie „zbiesiony”), przypisywano im też pilnowanie skarbów ukrytych w ziemi. Bytowały w lasach, bagnach i w głębinach wodnych[2].
Po chrystianizacji Słowiańszczyzny określenia bies zaczęto używać jako synonimu pojęcia diabeł.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Aleksander Gieysztor (Mitologia Słowian 1982 s. 80) widzi pokrewieństwo z litewskim baisa - „strach”, Kazimierz Moszyński (Kultura ludowa Słowian t. 2) łączy ze staroindyjskim bhasah - „światło”, por. Słownik prasłowiański t. 1, s. 244.
- ↑ Pełka L.J., Polska demonologia ludowa, Iskry, Warszawa, 1987.
Bibliografia
- Andrzej M Kempiński, Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich, Warszawa: Iskry, 2001, ISBN 83-207-1629-2, OCLC 297716845.
- Podgórscy B. i A., Wielka Księga Demonów Polskich – leksykon i antologia demonologii ludowej, Wydawnictwo KOS, Katowice 2005. ISBN 83-89375-40-0.
Media użyte na tej stronie
Swiatowid3011.jpg
The Zbruch Idol (sometimes identified as Światowid) found in Ukraine propably represents four old Slavic deities and other symbolism
The Zbruch Idol (sometimes identified as Światowid) found in Ukraine propably represents four old Slavic deities and other symbolism
Сказка о попе рисунок Пушкина crop.jpg
Рисунок Пушкина к рукописи "Сказки о попе и работнике его Балде". Подпись: Старый бѣсъ.
Рисунок Пушкина к рукописи "Сказки о попе и работнике его Балде". Подпись: Старый бѣсъ.