Bill Johnston
| |||
 | |||
| Państwo |  Stany Zjednoczone | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 2 listopada 1894 San Francisco | ||
| Data i miejsce śmierci | 1 maja 1946 San Francisco | ||
| Wzrost | 174 cm | ||
| Gra | praworęczny, jednoręczny bekhend | ||
| Gra pojedyncza | |||
| Wimbledon | W (1923) | ||
| US Open | W (1915, 1919) | ||
| Gra podwójna | |||
| Wimbledon | W (1920) | ||
| US Open | W (1915, 1916, 1920) | ||
William M. Johnston, Bill Johnston (ur. 2 listopada 1894 w San Francisco, zm. 1 maja 1946 w San Francisco) – amerykański tenisista, zwycięzca Wimbledonu i mistrzostw USA, siedmiokrotny zdobywca Pucharu Davisa.
Kariera tenisowa
Johnston nauczył się grać w tenisa jako nastolatek, początkowo podpatrując graczy na publicznych kortach w San Francisco. Słynął głównie z topspinowego forhendu. Uderzenie to uchodziło za najlepszy forhend na świecie[1] do czasu występów ekwadorskiego gracza, Pancho Segury. Amerykanin skutecznie grał również wolejem.
Startując w mistrzostwach USA (obecnie US Open) osiągnął łącznie 8 finałów. Mistrzem zawodów został w latach 1915 i 1919[1]. W 1915 roku pokonał w spotkaniu o tytuł Maurice’a McLoughlina, a w edycji z 1919 roku Williama Tildena. Razem z Tildenem zmierzył się w finale w latach 1920, 1922–1925, ponosząc porażki[1]. Dla odróżnienia od rywala Johnston nazywany był Little Bill[1]. W 1916 roku przegrał finałowe spotkanie z Richardem N. Williamsem.
W grze podwójnej mistrzostw USA Johnston odniósł 3 triumfy, wszystkie z Clarencem Griffinem oraz dotarł do 1 finału. Para była najlepsza w latach 1915, 1916, 1920. W 1921 roku Johnston został zwycięzcą turnieju mikstowego, wspólnie z Mary Kendall Browne.
W 1923 roku Amerykanin wygrał Wimbledon, po pokonaniu w finale Francisa Huntera.
Johnston miał w swoim dorobku także tytuły mistrza USA na kortach ziemnych, w 1919 i 1920 roku w singlu, w 1919 roku w deblu z Samem Hardym.
Niezależnie od rywalizacji indywidualnej z Tildenem Johnston tworzył z nim skuteczny debel w Pucharze Davisa. Tych dwóch graczy decydowało o serii zwycięstw USA w Pucharze Davisa w latach 1920–1926, w tym okresie Johnston jedyną porażkę poniósł w 1923 roku z Australijczykiem Jamesem Outramem Andersonem. Zgodnie z ówczesnym regulaminem ekipa broniąca trofeum w kolejnej edycji rozgrywek występowała jedynie w finale, stając naprzeciw rywala wyłonionego z grona pretendentów. Do finału w 1920 roku Amerykanie przystępowali z pozycji pretendentów, mając na koncie zwycięstwa nad Francuzami i Brytyjczykami. W finale przeciwko Australii Johnston pokonał Geralda Pattersona i Normana Brookesa, a w parze z Tildenem zdobył także punkt deblowy. W 1921 roku w obronie Pucharu pokonał Japończyków Zenzō Shimizu i Ichiya Kumagae, w 1922 roku Australijczyków Pattersona i Johna Hawkesa, w 1923 roku Australijczyka Hawkesa (przegrał z Andersonem). W 1924 roku na pozycji drugiego singlisty Johnstona zastąpił Vincent Richards, a udział Johnstona ograniczył się do debla z Tildenem, w którym Amerykanie pokonali Pattersona i Patricka O’Harę Wooda. Kolejne trzy edycje to rywalizacja Amerykanów z Francją. W 1925 i 1926 roku Johnston w obu finałach zwyciężał z Reném Lacostem i Jeanem Borotrą, ale w 1927 roku to Francuzi zakończyli zwycięsko rywalizację. W tym finale Johnston poniósł dwie porażki, z Reném Lacostem i Henriem Cochetem, co przy porażce Tildena z Lacostem przesądziło o wyniku.
Wkrótce po nieudanym finale Pucharu Davisa w 1927 roku Johnston zakończył karierę. Od czasu służby wojskowej w czasie I wojny światowej jego zdrowie nie było w najlepszym stanie, zmarł w 1946 roku w wieku 51 lat na gruźlicę. W 1958 roku jego nazwisko wpisano do międzynarodowej tenisowej galerii sławy.
Finały w turniejach wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (3–6)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 1915 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | Maurice McLoughlin | 1:6, 6:0, 7:5, 10:8 |
| Finalista | 1. | 1916 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | Richard N. Williams | 6:4, 4:6, 6:0, 2:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 2. | 1919 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | William Tilden | 6:4, 6:4, 6:3 |
| Finalista | 2. | 1920 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | William Tilden | 1:6, 6:1, 5:7, 7:5, 3:6 |
| Finalista | 3. | 1922 | U.S. National Championships, Filadelfia | Trawiasta | William Tilden | 6:4, 6:3, 2:6, 3:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 3. | 1923 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Francis Hunter | 6:0, 6:3, 6:1 |
| Finalista | 4. | 1923 | U.S. National Championships, Filadelfia | Trawiasta | William Tilden | 4:6, 1:6, 4:6 |
| Finalista | 5. | 1924 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | William Tilden | 1:6, 7:9, 2:6 |
| Finalista | 6. | 1925 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | William Tilden | 6:4, 9:11, 3:6, 6:4, 3:6 |
Gra podwójna (3–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 1915 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | Clarence Griffin | Tom Bundy Maurice McLoughlin | 2:6, 6:3, 6:4, 3:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 2. | 1916 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | Clarence Griffin | Ward Dawson Maurice McLoughlin | 6:4, 6:3, 5:7, 6:3 |
| Zwycięzca | 3. | 1920 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | Clarence Griffin | Willis Davis Roland Roberts | 6:2, 6:2, 6:3 |
| Finalista | 1. | 1927 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | Richard N. Williams | Francis Hunter William Tilden | 8:10, 3:6, 3:6 |
Gra mieszana (1–0)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 1921 | U.S. National Championships, Filadelfia | Trawiasta | Mary Kendall Browne | Molla Mallory William Tilden | 3:6, 6:4, 6:3 |
Przypisy
- ↑ a b c d Dutkowski 1979 ↓, „Mister Tennis”, s. 65.
Bibliografia
- Profil na stronie ATP (ang.). Association of Tennis Professionals. [dostęp 20 sierpnia 2013].
- Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 20 sierpnia 2013].
- Profil na stronie Pucharu Davisa (ang.). Davis Cup. [dostęp 20 sierpnia 2013].
- Zbigniew Dutkowski, T – jak tenis, Jan Lis (red.), wyd. I, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1979.
- Bud Collins, Tennis Encyclopedia, Visible Ink Press, Detroit 1997
- Martin Hedges, The Concise Dictionary of Tennis, Mayflower Books Inc, Nowy Jork 1978
- Profil na stronie International Tennis Hall of Fame
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
William Marquitz Johnston in 1916 in his match against Richard "Dick" Norris Williams II at the 1916 U.S. National Championship held August 28–Sept. 5, 1916 in Forest Hills, New York.