Billy Bassett
 | |||||||||
| Pełne imię i nazwisko | William Isiah Bassett | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 27 stycznia 1869 | ||||||||
| Data i miejsce śmierci | 8 kwietnia 1937 | ||||||||
| Pozycja | pomocnik/napastnik | ||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||
| |||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||
| |||||||||
William Isiah Bassett (ur. 27 stycznia 1869 w West Bromwich, zm. 8 kwietnia 1937 tamże) – piłkarz angielski, dyrektor i prezes klubu West Bromwich Albion. Szesnastokrotny reprezentant kraju.
Kariera piłkarska
Billy Bassett miał zaledwie 165 cm wzrostu. Początkowo występował w amatorskich, lokalnych klubach. W 1886 roku przeszedł do West Bromwich Albion, dla którego rozegrał 261 spotkań i zdobył 61 bramek[1]. 24 kwietnia 1894 w meczu towarzyskim przeciwko Millwall stał się pierwszym piłkarzem Albion, który został usunięty z boiska[2]. Po raz ostatni w piłkarskiej karierze wystąpił 24 kwietnia 1899 w przegranym 1:7, ligowym meczu z Aston Villą[3][4].
Mecze i bramki w reprezentacji
W reprezentacji Anglii zadebiutował 7 kwietnia 1888 roku w meczu przeciwko Irlandii. W sumie w narodowym zespole wystąpił 16 razy i zdobył 8 bramek[5][6]
Zarząd klubu
W 1905 roku został dyrektorem Albion, tuż po rezygnacji poprzedniego zarządu. Klub miał wówczas problemy finansowe, które niebawem zostały zażegnane dzięki znalezieniu funduszy przez Bassetta i ówczesnego prezesa Harry`ego Keysa[7]. W 1908 Bassett został prezesem Albion. Dwa lata później klub był bliski bankructwa, jednak by temu zapobiec Bassett wypłacał niekiedy pensje piłkarzom z własnej kieszeni[8]. Prezesem West Bromwich Albion był do śmierci.
Zmarł 8 kwietnia 1937 roku w wieku 68 lat. Uczczono go minutą ciszy dwa dni później podczas półfinałowego meczu Pucharu Anglii rozegranego na Highbury, pomiędzy Albion a Preston North End.
W 1998 roku został wprowadzony do klubu 100 piłkarzy-legend The Football League[9], zaś sześć lat później wszedł w poczet 16 najlepszych piłkarzy w historii West Bromwich Albion[10].
Sukcesy
- Puchar Anglii zwycięzca (1): 1887/1888
Przypisy
- ↑ Michael Joyce: Football League Players' Records 1888 to 1939. Soccerdata, 2004. ISBN 1-8994-6867-6. (ang.).
- ↑ Tony Matthews, Colin Mackenzie: Albion! A Complete Record of West Bromwich Albion 1879-1987. Breedon Books, 1987, s. 295. ISBN 0-907969-23-2. (ang.).
- ↑ Tony Matthews: West Bromwich Albion: The Complete Record. Breedon Books, 2007, s. 194. ISBN 978-1-85983-565-4. (ang.).
- ↑ West Bromwich Albion results 1898/1899. West Bromwich Albion Mad. [dostęp 2011-11-01]. (ang.).
- ↑ Billy Bassett - West Bromwich Albion FC. England Football Online. [dostęp 2011-11-01]. (ang.).
- ↑ William Isiah Bassett. englandstats.com. [dostęp 2011-11-01]. (ang.).
- ↑ Gavin McOwan: The Essential History of West Bromwich Albion. Headline, 2002, s. 33–34. ISBN 0-7553-1146-9. (ang.).
- ↑ op. cit, s. 34–35.
- ↑ England Player Honours - Football League Legends. England Football Online. [dostęp 2011-10-31]. (ang.).
- ↑ The wraps come off 125th anniversary mural. West Bromwich Albion F.C.. [dostęp 2011-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 lutego 2008)]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
William Isiah "Billy" Bassett, West Bromwich Albion F.C. football (soccer) chairman 1908-37. He had also played for the club in his younger days.
West Bromwich Albion F.C., team lineup of 1888.
.svg)
This is "Saint Patrick's saltire", the third component of the Union Flag. It represents Ireland and is called "Saint Patrick's cross/saltire", though whether this was originally an authentic symbol of Saint Patrick is historically quite doubtful.