Binjamin Halewi
 Binjamin Halewi, 1969 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | 7 sierpnia 1996 |
| Poseł do Knesetu | |
| Okres | od 1969 |
| Przynależność polityczna | |
Binjamin Halewi (hebr.: בנימין הלוי, ang.: Benjamin Halevi, Benjamin Halevy ur. 1910 w Weißenfels, zm. 7 sierpnia 1996) – izraelski sędzia i polityk, w latach 1963–1969 sędzia Sądu Najwyższego Izraela, w latach 1969–1981 poseł do Knesetu.
Życiorys
Młodość i wykształcenie
Urodził się w 1910 w Weißenfels w Saksonii-Anhalt. Studiował prawo na Uniwersytecie we Freibergu oraz w Getyndze. Na Uniwersytecie Humboldtów w Berlinie uzyskał stopień doktorski. W 1933 wyemigrował do Palestyny. W 1938 zyskał prawo wykonywania zawodu prawnika[1].
Kariera prawnicza
W latach 1938–1948 był sędzią w sądzie magistrackim w Jerozolimie, a od 1948 do 1963 – sędzią sądu okręgowego w Jerozolimie, w którym pełnił funkcję przewodniczącego[1]. Sądził w głośnych procesach – w 1955 przewodniczył sprawie Rudolfa Kastnera[2]. Z kolei w 1961 był głównym sędzią w procesie nazistowskiego zbrodniarza wojennego Adolfa Eichmanna[3]. W latach 1963–1969 był sędzią izraelskiego Sądu Najwyższego, z zasiadania w którym zrezygnował, by rozpocząć karierę polityczną[1].
Kariera polityczna
Dołączył do Gahalu, wspólnego bloku wyborczego Partii Liberalnej i Herutu, i w wyborach parlamentarnych w 1969 po raz pierwszy dostał się do izraelskiego parlamentu. W siódmym Knesecie zasiadał w dwóch komisjach: konstytucyjnej, prawa i sprawiedliwości oraz spraw zagranicznych i obrony. Ponadto był szefem podkomisji praw podstawowych. Przed kolejnymi wyborami doszło do połączenia sił prawicowych – Gahalu, Wolnego Centrum, Listy Państwowej oraz Ruchu na rzecz Wielkiego Izraela i powstania Likudu. Z listy tego ugrupowania Halewi ponownie zdobył mandat poselski, by w ósmym Knesecie znów przewodniczyć podkomisji praw podstawowych i zasiadał w tych samych komisjach parlamentarnych. W trakcie kadencji Halewi zrezygnował z członkostwa w Likudzie i zasiadał w ławach Knesetu jako poseł niezależny[1]. 19 stycznia 1977 zrezygnował z mandatu, jego miejsce w Knesecie zajął Chajjim Kaufman z Likudu[4]. W przedterminowych wyborach w czerwcu tegoż roku wystartował z listy Dasz (Demokratycznego Ruchu dla Zmian) i po raz trzeci dostał się do izraelskiego parlamentu. Podczas kadencji dziewiątego Knesetu pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego parlamentu, zasiadał ponownie w komisjach: konstytucyjnej, prawa i sprawiedliwości oraz spraw zagranicznych i obrony a także był członkiem dwóch komisji specjalnych[1].
14 września 1978 doszło do podziału w Dasz – Halewi, Szelomo Elijjahu, Szafik Asad, Mordechaj Elgrabli, Szemu’el Tamir, Akiwa Nof i Jigael Jadin współtworzyli Ruch Demokratyczny, który rozpadł się 10 marca 1981. Halewi został ponownie posłem niezależnym[5].
Zmarł 7 sierpnia 1996 w wieku osiemdziesięciu sześciu lat[1].
Upamiętnienie
W rodzinnym Weißenfels znajduje się ulica jego imienia[6].
Przypisy
- ↑ a b c d e f Binjamin Halewi (ang.) – profil na stronie Knesetu.
- ↑ The 1955 Kasztner libel case. The verdict of Judge Benjamin Halevi. fantompowa.net. [dostęp 2016-10-09]. (ang.).
- ↑ Eichmann trial -- Session 106 -- Examination by judge Halevi. United States Holocaust Memorial Museum / Steven Spielberg Film and Video Archive. [dostęp 2016-10-09]. (ang.).
- ↑ Knesset Members of the Eighth Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 2016-10-09]. (ang.).
- ↑ Mergers and Splits Among Parliamentary Groups. knesset.gov.il. [dostęp 2019-08-03]. (ang.).
- ↑ Dr.-Benjamin-Halevi-Straße in Weißenfels, Saale. strassen-in-deutschland.de/. [dostęp 2016-10-09]. (niem.).
Media użyte na tej stronie
Portrait of Knesset member Benjamin Halevi, Gahal.
Adolf Eichman's trial judges (left to right) Benjamin Halevi, Moshe Landau, and Yitzhak Raveh