Bioenergoterapia

Nakładanie rąk podczas zabiegu reiki

Bioenergoterapia – grupa metod z zakresu tzw. medycyny niekonwencjonalnej[1], którym pomimo braku dowodów przypisywane jest działanie lecznicze. Metody te zakładają możliwość oddziaływania osoby wykonującej zabieg (bioenergoterapeuty) na osobę chorą poprzez dotyk lub na odległość poprzez przepływ nieokreślonego rodzaju energii. Do metod zalicza się też modlitwę i inne metody mentalne[2]. Według obecnej wiedzy bioenergoterapia jest metodą niemającą podstaw naukowych. Nauka medyczna ewentualne efekty bioenergoterapii przypisuje przede wszystkim sugestii[3].

Stan wiedzy i badania

Przez brak naukowego wyjaśnienia, jak może działać terapia bioenergoterapia, naukowcy zaklasyfikowali ją jako pseudonaukę[4]. Niektóre badania nie wykazały efektów wyższych niż efekt placebo[5][6]. Przeprowadzone w 2014 r. badania nad leczeniem energetycznym pacjentów z rakiem jelita grubego nie wykazały poprawy jakości życia, objawów depresyjnych, nastroju ani jakości snu[7].

Metody z zakresu bioenergoterapii spotykają się ze zdecydowaną krytyką lekarzy ze względu to, że sugestie osób praktykujących je opóźniają moment podjęcia przez chorego leczenia. W wyniku tego choroba jest w stadium trudnym do wyleczenia. Na zagrożenie takie zwraca uwagę np. prof. dr hab. n. med. Andrzej Gregosiewicz[3].

Przypisy

  1. bioenergoterapia, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2011-10-05].
  2. John A. Astin, Elaine Harkness, Edzard Ernst, The Efficacy of “Distant Healing”, „Annals of Internal Medicine”, 132 (11), 2000, s. 903–910, DOI10.7326/0003-4819-132-11-200006060-00009, ISSN 0003-4819 [dostęp 2020-06-20].
  3. a b Andrzej Gregosiewicz, Bioenergogłupota w natarciu, „Gazeta Lekarska”, marzec 2002 [zarchiwizowane z adresu 2014-05-17].
  4. M. Galle, [Bioresonance, a study of pseudo-scientific language], „Forschende Komplementarmedizin Und Klassische Naturheilkunde = Research in Complementary and Natural Classical Medicine”, 11 (5), 2004, 306; author reply 306, ISSN 1424-7364, PMID15580708 [dostęp 2019-10-16].
  5. B. Wüthrich, Unproven techniques in allergy diagnosis, „Journal of Investigational Allergology & Clinical Immunology”, 15 (2), 2005, s. 86–90, ISSN 1018-9068, PMID16047707 [dostęp 2019-10-16].
  6. M.H. Schöni, W.H. Nikolaizik, F. Schöni-Affolter, Efficacy trial of bioresonance in children with atopic dermatitis, „International Archives of Allergy and Immunology”, 112 (3), 1997, s. 238–246, DOI10.1159/000237460, ISSN 1018-2438, PMID9066509 [dostęp 2019-10-16].
  7. Christina Gundgaard Pedersen i inni, Effectiveness of energy healing on Quality of Life: a pragmatic intervention trial in colorectal cancer patients, „Complementary Therapies in Medicine”, 22 (3), 2014, s. 463–472, DOI10.1016/j.ctim.2014.04.003, ISSN 1873-6963, PMID24906586 [dostęp 2019-10-16].

Linki zewnętrzne

Star of life.svg Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Media użyte na tej stronie

Star of life.svg

The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.

Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.
Star of life caution.svg
Autor:
Oryginał:
Vector:
, Licencja: LGPL
The star of life overlaid with a caution symbol
ReikiShareHands.jpg
Autor: Whirled Peace, Licencja: CC BY-SA 4.0
Multiple healers giving Reiki to a recipient at a Reiki share.