Bircza

Artykuł

49°41′32″N 22°28′46″E

- błąd

39 m

WD

49°41'31.9"N, 22°28'45.8"E, 49°41'30.23"N, 22°28'42.74"E

- błąd

14 m

Odległość

0 m

Bircza
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

przemyski

Gmina

Bircza

Liczba ludności (2011)

1045[1][2]

Strefa numeracyjna

16

Kod pocztowy

37-740[3]

Tablice rejestracyjne

RPR

SIMC

0598990[4]

Położenie na mapie gminy Bircza
Mapa konturowa gminy Bircza, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Bircza”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Bircza”
Położenie na mapie powiatu przemyskiego
Mapa konturowa powiatu przemyskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Bircza”
Ziemia49°41′32″N 22°28′46″E/49,692222 22,479444
Strona internetowa

Birczawieś w Polsce (do 1934 miasto), położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim (do 21 sierpnia 1945 w powiecie dobromilskim), na Pogórzu Przemyskim; siedziba gminy Bircza[5][4].

Prywatne miasto szlacheckie lokowane w 1464 roku położone było w XVI wieku w województwie ruskim[6]. Właścicielami Birczy były rodziny: Balów, Bireckich, Drohojowskich, Humnickich, Błońskich, Łuczawskich i Kowalskich. Dobry opis historyczny w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego.

Przez miejscowość przepływa niewielka rzeka Stupnica (dopływ Sanu), potok Korzeniecki i potok Korzonka).

Od miejscowości bierze swoją nazwę tutejsze Nadleśnictwo z siedzibą w sąsiedniej Starej Birczy[7].

Nazwa miejscowości

Bircza stanowi przymiotnik dzierżawczy utworzony za pomocą przyrostka *-ja od nazwy osobowej Birek[8], wywodzącej się być może od bierać, birać, por. prasłowiańskie *birati a. *bьrati – „ujmować, chwytać, zabierać”[9], a także stanowiącej zdrobnienie imienia Biernat (Bernard)[10]. Podobny źródłosłów ma nazwa dwóch miejscowości o nazwie Biórków.

Inna etymologia węg. birka, co znaczy owca. Węgierskie pochodzenie nazwy związane jest z lokacją miejscowości na szlaku handlowym łączącym Polskę i Węgry.

Części wsi

Integralne części wsi Bircza[5][4]
SIMCNazwaRodzaj
0599008Błonieczęść wsi
0599014Kamienna Górkaczęść wsi
0599020Mielniczeczęść wsi
0599037Wygonczęść wsi

Historia

Uczniowie i nauczyciele szkoły powszechnej w Birczy w 1920r.

Pierwsza wzmianka o Birczy pochodzi z roku 1188.

Wieś prawa wołoskiego, położona była w pierwszej połowie XV wieku w ziemi przemyskiej województwa ruskiego[11]. Własność Bartłomieja Bireckiego (Biereckiego) do około 1605, Krzysztofa Bireckiego (zm. 1633) i jego żony Elżbiety z Sienna. Do 1657 własność Gabriela Bireckiego, pisarza przemyskiego, następnie do 1664 własność jego zięcia, Marcina Ubysza[12].

W 2 poł. XVIII dziedzicem Leszczawy był Ignacy Adam Lewicki[13]. W czasie zaboru austriackiego w latach 1773–1782 należała do cyrkułu samborskiego (okręg Lisko), w latach 1782–1819 do cyrkułu liskiego, następnie do cyrkułu sanockiego.

W 1846 roku, podczas powstania krakowskiego, właściciel Birczy - Kowalski uzbroił służbę i urzędników dworskich w broń palną i najechał na okoliczne wsie, gdzie gromadzili się zbuntowani chłopi. Przywódców buntu zamknął w dworskim lochu. Posłał po pomoc do starosty Ostermana z prośbą o wsparcie wojskowe. Następnie wystawił szubienice, na których miał powiesić więzionych chłopów. Mordowi zapobiegło przybycie oddziału austriackiego[14].

W maju 1848 powstała w Birczy dekanalna Rada Ruska, podlegająca Głównej Radzie Ruskiej. Działała do 1851.

W połowie XIX wieku właścicielem posiadłości tabularnych w Bierczy i Bierczy Starej (pisownia oryginalna) był Adam Kowalski[15].

Od 1850 do lipca 1876 była siedzibą urzędu powiatowego, podlegającego cyrkułowi sanockiemu, a włączonego 30 września 1876 do powiatu dobromilskiego. Od tego roku była siedzibą starostwa birczańskiego, o powierzchni 15 mil kwadratowych, liczącego 52 322 mieszkańców i 96 osad, w tym 91 gmin.

11 i 12 września 1939 w rejonie Birczy 11 Dywizja Piechoty pod dowództwem płk. dypl. Bronisława Prugar-Ketlinga i 24 Dywizja Piechoty, w tym 17 pułk piechoty im. „Ziemi Rzeszowskiej” pod dowództwem pułk. dypl. Beniamina Kotarby, stoczyła ciężkie walki obronne z niemiecką 2 DGór., wycofując się następnie przez Dynów pod Przemyśl.

Do 1939 gmina Bircza, powiat dobromilski, województwo lwowskie, w Birczy mieściła się siedziba sądu powiatowego wraz z ewidencją katastru podatku gruntowego, podlegał on pod sąd okręgowy w Sanoku. W latach 1940-1941 siedziba radzieckiego rejonu birczańskiego w składzie obwodu drohobyckiego, w latach 1941-1944 siedziba Landgemeinde Bircza w Landkreis Przemysl. Po wyzwoleniu do 18 sierpnia 1945 Bircza należała do województwa lwowskiego.

31 lipca 1944 miejscowość została zdobyta przez wojska radzieckie[16].

Od sierpnia 1945 stacjonował w Birczy garnizon wojskowy w sile najczęściej wzmocnionego batalionu piechoty, zmieniający się co dwa miesiące. Do 9 grudnia 1945 w Birczy stacjonowały 2 i 3 batalion 28 pp oraz batalion zbiorczy z 17 DP. Później do końca stycznia stacjonował tu 2 batalion 26 pp, następnie do 4 kwietnia 1946 2 batalion 30 pp. Następnie przez cały rok, do 4 kwietnia 1947, stacjonowały tutaj na przemian 1 i 2 batalion 28 pp, z wyjątkiem okresu od 20 lipca do 13 września 1946, kiedy garnizon tworzył oddział KBW[17].

W latach 1945-1946 miały miejsce 3 ataki UPA na Birczę (I, II i III) w których zginęło kilkudziesięciu mieszkańców Birczy, żołnierzy LWP i funkcjonariuszy MO, ORMO i UB. O tych tragicznych wydarzeniach przypomina pomnik wzniesiony dla upamiętnienia żołnierzy Wojska Polskiego, Wojska Ochrony Pogranicza, Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i funkcjonariuszom Milicji Obywatelskiej, Służby Bezpieczeństwa, Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej poległym w walce z faszystowskimi bandami Ukraińskiej Powstańczej Armii w latach 1944-1947. Na tablicy pamiątkowej napisane też jest Żywi to pamiętają. Żywi dziś czuwają. Na górze pomnika widnieje biały orzeł w złotej koronie (koronę dodano w latach 90. XX wieku)[18].

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bircza, a od 1973 – gminy Bircza.

Postanowieniem z 31 maja 1976 w uznaniu bohaterskiej postawy mieszkańców Birczy w walkach o wyzwolenie ojczyzny i utrwalanie władzy ludowej Rada Państwa nadała miejscowości Bircza Order Krzyża Grunwaldu III klasy[19]. Uroczystości w Birczy odbyły się 17 lipca 1976[20].

Organizacja miasteczka

W centrum znajduje się rynek, przez który na ukos przechodził dawny trakt handlowy z Sanoka. Kierował się on następnie na wschód, w stronę pałacu (dawniej obronnego zamku). Przed zamkiem trakt rozdwajał się – jeden prowadził w kierunku Przemyśla, drugi na południe, w kierunku Kamiennej Górki, a potem na Węgry (trakt węgierski). Od traktu przemyskiego zaraz za zamkiem oddzielała się odnoga do Dobromila.

100 letni dąb, pomnik przyrody

Rynek jest regularny, prostokątny. Z czterech rogów rynku wychodziły cztery ulice. Od powstania miasteczka aż do 1941 istniały też w Birczy trzy etniczne dzielnice:

  • polska – wschodnia część rynku, z kościołem w centrum dzielnicy (kościół znajdował się w innym miejscu niż obecnie – na działce z wielkim dębem)
  • ruska – zachodnia i południowa część rynku, z cerkwią w centrum dzielnicy (cerkiew „na pagórku”)
  • żydowska – północna część rynku (z synagogą (później dodatkowo z domem modlitwy), domem rabina i mykwą).

Handel

Widok Birczy około 1900 roku, w centrum zdjęcia widoczna Targowica
Pałac w Birczy
Herb Birczy do roku 1945
Birczapoczt.jpg

Artykułami spożywczymi i przemysłowymi handlowano na Rynku i w otaczających rynek budynkach. Wyjątkiem był handel żywcem, odbywający się na specjalnym placu poniżej miasteczka, nad rzeką, zwanym Targowicą. Od lokacji miasta w 1464 targi miejskie odbywają się w każdą środę, natomiast jarmarki od lokacji miasta do września 1939 odbywały się 2 stycznia, 23 kwietnia, 14 lipca i 14 października.

Cmentarz

Zmarłych Polaków i Rusinów chowano dawniej odpowiednio wokół kościoła lub cerkwi. Cmentarz komunalny (obecnie nazywany „Starym Cmentarzem”) utworzono pod koniec XVIII wieku. Brak informacji, kiedy utworzono cmentarz żydowski (najstarsza odczytana inskrypcja z 1808).

Cmentarz komunalny („Nowy”) został utworzony w 1945.

Na cmentarzu w Birczy zostali pochowani powstańcy styczniowi: Józef Baranowicz, Kazimierz Łodzia Czarniecki, Wilhelm Loffler, Jan Rawski[21].

Zabytki

Demografia

  • 1589 – 49 domów, 245 mieszkańców.
  • 1785 – 140 osób wyznania greckokatolickiego, 200 rzymskokatolickiego i 160 mojżeszowego
  • 1840 – 272 grekokatolików (brak danych o innych wyznaniach)
  • 1859 – 239 grekokatolików (jw.)
  • 1879 – 339 grekokatolików (jw.)
  • 1890 – 715 rzymskich katolików, 291 grekokatolików, 989 mojżeszowego
  • 1921 – 1929 mieszkańców i 247 domów – 1038 żydów, 590 rzymskich katolików, 297 grekokatolików
  • 1926 – 421 grekokatolików (brak danych o innych wyznaniach)
  • 1929 – 1929 mieszkańców
  • 1938 – 372 grekokatolików (jw.)
  • 1939 – 770 rzymskich katolików, 370 grekokatolików, 1150 mojżeszowego
  • 1944 – 800 Polaków i 260 Ukraińców
  • 1997 – 1127 osób
  • 2006 – 1075 osób

Wspólnoty wyznaniowe

Wyznawcy prawosławia

W Birczy istniała parafia prawosławna, przypuszczalnie do roku 1692, kiedy to cała diecezja przemyska przyłączyła się do Unii. W 1956 planowano utworzyć w Birczy powtórnie parafię prawosławną[22], jednak z nieznanych przyczyn nie doszło to do skutku.

Katolicy obrządku greckiego

rzymskokatolicki kościół parafialny w Birczy

Katolicy obrządku łacińskiego

Stary kościół w Birczy

Współczesny rzymskokatolicki dekanat birczański obejmuje parafie: Bircza, Borownica, Kuźmina, Leszczawa Dolna, Lipa, Olszany, Sufczyna.

Parafia rzymskokatolicka w Birczy pw. św. Stanisława Kostki obsługuje miejscowości: Bircza, Stara Bircza, Nowa Wieś, Korzeniec, Boguszówka, Wola Korzeniecka, Łodzinka Górna, Łodzinka Dolna. Kościół filialny w Rudawce obsługuje miejscowości Rudawka i Kotów.

Wyznawcy judaizmu

Obecność Żydów odnotowano po raz pierwszy w 1570. W połowie XIX wieku rabinem w Birczy był Szmuel Szapiro, syn cadyka Elimelecha z Dynowa. W 1870 birczańska gmina wyznaniowa liczyła 528 Żydów, a w 1900 już 2063. W samej Birczy Żydzi stanowili wówczas 50,7% ogółu mieszkańców a w 1921 – 54% mieszkańców, w tym czasie mieli do dyspozycji trzy domy modlitwy – do chwili obecnej nie zachował się żaden. W okresie międzywojennym działało Stowarzyszenie Rękodzielników Żydowskich „Jad Charuzim”, kasa kredytowa Gemilas Chesed oraz Korporacja Kupiecka.

W 1881 Namiestnictwo we Lwowie odnotowało na terenie Galicji szereg wystąpień antysemickich, w tym w Birczy[23].

W 1941 na terenie Birczy utworzone zostało getto, w którym zgromadzono ludność żydowską z całej okolicy. W lipcu 1942 na pobliskiej Kamiennej Górce stracono w egzekucjach ponad 800 mieszkańców birczańskiego getta. Resztę ludności żydowskiej wysłano do obozu zagłady Belzec. Cmentarz żydowski położony jest obok cmentarza komunalnego. Znajduje się na nim 70 nagrobków – na najstarszym zachowała się data 1808.

Świadkowie Jehowy

Świadkowie Jehowy: zbór Bircza (Sala Królestwa)[24]

Zobacz też

Ochotnicza Straż Pożarna

W Birczy działa Ochotnicza Straż Pożarna, powstała w roku 1884. W 1890 naczelnik Ochotniczej Straży Pożarnej w Przemyślu utworzył z komend OSP w Dobromilu, Niżankowicach, Krasiczynie, Birczy i Radymnie Okręgowy Związek Straży Pożarnych w Przemyślu.

Komendanci OSP w Birczy

  • Neuman Kumasberg (1884)
  • Stanisław Szuber (1929)
  • Andrzej Atamańczuk (obecnie)

Sport

W Birczy działa klub sportowy BKS Leśnik Bircza[25], posiadający własny stadion i halę sportową.

W pobliżu stadionu znajduje się strzelnica sportowa.

W parku przy Zespole Szkół w Birczy umiejscowiona jest sala gimnastyczna.

Turystyka

Na południe od Birczy powstał Park Krajobrazowy Pogórza Przemyskiego, w przyszłości jest planowane utworzenie Turnickiego Parku Narodowego.

Piesze szlaki turystyczne

  • szlak turystyczny czerwony (Przemyśl – Sanok, 75 kilometrów długości): Przemyśl (ul. Waygarta – Oddział PTTK) – Zielonka – Wapielnica /394/ – Helicha /420/ – Rokszyce – Brylińce – Kopystańka /541 / – Łodzinka – Chomińskie – Bircza – Kamienna Górka – Leszczawa Górna – Bziana /574/ – Roztoka – Poręba /618/ – Zawadka – Rakowa – Słonny Wierch Wschód /668/ – Przysłup /658/ – Słonna /639/ – Słonny Wierch Zachód /668/ – Orli Kamień /518/ – Sanok
  • szlak turystyczny zielony (Bircza – skrzyżowanie ze szlakiem niebieskim, 19 kilometrów długości): Bircza – Łomna – Trójca – Cień/561/ – skrzyżowanie za szlakiem niebieskim przy drodze Jureczkowa – Makowa

Rowerowe szlaki turystyczne

  • Bircza – Sufczyna – Huta Brzuska – Krzeczkowa – Olszany – Krasiczyn – Przemyśl
  • Bircza – Leszczawa Dln. – Łomna – Trójca – Łodzinka – Huta Łodzińska – Krępak – Bircza
  • Bircza – Malawa – Lipa – Jawornik Ruski – Żohatyn – Dąbrówka Starzeńska – Dynów
  • Bircza – Rudawka – Kotów – Piątkowa – Iskań – Sufczyna
  • Przemyśl – Prałkowce – Zalesie – Brylińce – Cisowa – Łodzinka – Bircza

Znane osoby związane z miasteczkiem

  • Jan Baraś-Komski – polski malarz,
  • Hiob Borecki – prawosławny metropolita kijowski w latach 1620-1631,
  • Zofia Elżbieta Kalinowska – polski naukowiec, farmaceutka, profesor farmakognozji i toksykologii weterynaryjnej, doktor filozofii, doctor honoris causa Akademii Medycznej w Lublinie, poliglotka, społecznik,
  • Zygmunt Kusiak – przed II wojną światową kierownik szkoły powszechnej w Birczy, podporucznik rezerwy taborów Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Honorowi obywatele miasta Bircza

Zobacz też

Panoramy Birczy

Przypisy

  1. [ Portal polskawliczbach.pl] [dostęp 2021-05-03]
  2. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 66 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c GUS. Rejestr TERYT
  5. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Zenon Guldon, Jacek Wijaczka, Skupiska i gminy żydowskie w Polsce do końca XVI wieku, w: Czasy Nowożytne, 21, 2008, s. 166.
  7. Nadleśnictwo - Nadleśnictwo Bircza - Lasy Państwowe, bircza.krosno.lasy.gov.pl [dostęp 2020-04-27].
  8. Kazimierz Rymut, Nazwy miast Polski, Wrocław [etc.]: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1987, ISBN 83-04-02436-5, OCLC 834818343.
  9. A. Cieślikowa (red.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych t.1, Kraków 2000, ISBN 83-87623-23-7
  10. M. Malec (red.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, t. 2, Kraków 1995, ISBN 83-85579-68-0
  11. Grzegorz Jawor, Osady prawa wołoskiego i ich mieszkańcy na Rusi Czerwonej w późnym średniowieczu, Lublin 2000, s. 212, 223.
  12. Rejestr poborowy ziemi przemyskiej 1651, Z. Budzyński, K. Przyboś, Rzeszów 1997
  13. Lewiccy. W: Adam Boniecki: Herbarz polski. T. 14: Lasoccy – Liwiński. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1911, s. 187.
  14. Krzysztof Wasilewski „Najpierw pańszczyzna, potem ojczyzna”, „Przegląd” nr 13(847)
  15. Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 15.
  16. ВОВ-60 – Сводки. [dostęp 2009-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-10)].
  17. E. Ginalski, E. Wysokiński – „Dziewiąta Drezdeńska”, Warszawa 1984
  18. Historia Birczy
  19. Mieczysław Nyczek. Bircza niepokonana. „Nowiny”, s. 1-2, Nr 162 z 17-18 lipca 1976. 
  20. Mieczysław Nyczek. Miejscowość Bircza odznaczona Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy. „Nowiny”, s. 1-2, Nr 163 z 19 lipca 1976. 
  21. Józef Białynia Chołodecki: Cmentarzyska i groby naszych Bohaterów z lat 1794-1864 na terenie Wschodniej Małopolski. Lwów: Polskie Towarzystwo Opieki nad Grobami Bohaterów we Lwowie, 1928, s. 7.
  22. Sprawozdanie z wyjazdu służbowego ks. Jana Lewiarza, AAN, UdSW, 24/750, k. 1-8
  23. Sprawozdanie o wystąpieniach antysemickich Namiestnictwa galicyjskiego, 1881, ЦГИАУ, Львов, ф.146, оп.4, д.3102
  24. Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2013-01-24].
  25. strona klubu BKS Leśnik Bircza
  26. „Gazeta Lwowska”, nr 274, 1891
  27. a b „Gazeta Lwowska”, nr 248, 1893
  28. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1898. Lwów: 1898, s. 3.
  29. Rozebrano pomnik polskich żołnierzy walczących z UPA. - Portal Przemyski, www.portalprzemyski.pl [dostęp 2019-07-17] (pol.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Subcarpathian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Podkarpackie Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 50.9 N
  • S: 48.95 N
  • W: 21.03 E
  • E: 23.66 E
POL województwo podkarpackie flag.svg
Flaga województwa podkarpackiego
POL COA Abdank.svg
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 2.5
Herb Abdank
POL Szlak czerwony.svg
Czerwony szlak turystyczny.
POL Szlak zielony.svg
Zielony szlak turystyczny.
Bircza, městský úřad.jpg
Autor: Jeśli zamierzać użyć tego zdjęcia poza projektami Wikimedia, będę wdzięczny za informację mailową. Więcej zdjęć możesz znaleźć w mojej galerii., Licencja: CC BY 3.0
Ten plik powstał przy wsparciu finansowym Wikimedia Polska, w ramach realizacji Uchwały Zarządu nr UZ 2011-27. (Zgłoś swój projekt!)
Bircza (HB1).jpg
Autor: Henryk Bielamowicz, Licencja: CC BY-SA 4.0
wieś Bircza
Bircza Szkoła Powszechna 1920.jpg
Autor: NieznanyUnknown author, Licencja: CC BY-SA 4.0
Bircza Szkoła Powszechna 1920
Bircza8.jpg
Panorama Birczy.
Bircza, centrum sportu a turistiky.jpg
Autor: Jeśli zamierzać użyć tego zdjęcia poza projektami Wikimedia, będę wdzięczny za informację mailową. Więcej zdjęć możesz znaleźć w mojej galerii., Licencja: CC BY 3.0
Ten plik powstał przy wsparciu finansowym Wikimedia Polska, w ramach realizacji Uchwały Zarządu nr UZ 2011-27. (Zgłoś swój projekt!)
Bircza view.jpg
Autor: p'alkin, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Bircza view, dec. 2006 - National road DK28 (Poland)
Birczapoczt.jpg
Postcard from Bircza, about 1900
Bircza Rynek.jpg
Autor: Qqerim, Licencja: CC BY-SA 4.0
Bircza, Rynek
Bircza 4 03 1947.jpg
(c) Palkin z polskiej Wikipedii, CC BY-SA 2.5
Pomnik żołnierzy KBW w Birczy
POL gmina Bircza COA.svg
Autor: Mirosław Toton (mir @), Licencja: CC BY-SA 2.5
Herb gminy Bircza
Bircza (HB2).jpg
Autor: Henryk Bielamowicz, Licencja: CC BY-SA 4.0
wieś Bircza
StaryKościolBircza.jpeg
Old church in Bircza. Postcard about 1900.
Bircza, kościół św. Stanisława Kostki (HB1).jpg
Autor: Henryk Bielamowicz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Bircza, kościół św. Stanisława Kostki
Bircza (gmina) location map.png
Autor: Smat, Licencja: CC BY-SA 2.0
Location map
BirczaCastle3.JPG
Pałac w Birczy. Widok od strony wschodniej, zza stawu.
Bircza1900.jpg
postcard from 1900