Biskupstwo Dorpatu

Biskupstwo Dorpatu

Bisdom Dorpat
Ecclesia Tarbatensis

1224–1558
Herb
Stolica	Dorpat
Głowa państwa	biskup dorpacki Hermann III Weiland
Powierzchnia  • całkowita	9600 km²
Utworzenie	1224
Likwidacja	1558
Religia dominująca	katolicyzm
Biskupstwo Dorpatu

Biskupstwo Dorpatu (diecezja dorpacka, niem: Bisdom Dorpat, est: Tartu piiskopkond) – biskupstwo Kościoła katolickiego a jednocześnie księstwo, członek Konfederacji Inflanckiej.

Zostało założone w 1224 przez biskupa Alberta, legata papieskiego. Biskupstwo objęło ziemie Ugandi, południową część kihelkondu Vaiga oraz kihelkondy Soopoolitse i Jogentagana^[1].

Biskup dorpacki był suwerenem na terenie swojego państwa jako pan ziemski, miał swoich wasali, prowadził politykę zagraniczną, bił monetę.

Biskupstwo istniało do 1558, kiedy to wojska rosyjskie w czasie wojny inflanckiej zajęły jego terytorium, a ostatniego biskupa dorpackiego Hermanna III Weilanda wywieziono w głąb Rosji^[2].

Katedrą diecezjalną był kościół św. Piotra i Pawła w Dorpacie.

Przypisy