Biszpink

herb według Bonieckiego


Biszpink (Bisping, Gallen) – polski herb szlachecki z indygenatu.

Opis herbu

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

Według Adama Bonieckiego (Herbarz polski), herb przedstawia się następująco:

W tarczy dzielonej w pas srebrno błękitnej, w polu górnym trzy winne szczepy z kiściami winogron skierowanymi ku górze, w dolnym gwiazda ośmioramienna złota. W klejnocie trzy pióra strusie, błękitne między białymi, otoczone wstążką błękitno-białą, na nich godła jak w tarczy, poniżej skrzydła orle błękitne[2].

Boniecki opatrzył herb koroną baronowską, prawdopodobnie związaną z tytułem panów alodialnych dóbr Kreutzen w Westfalii.

Według Ostrowskiego (Księga herbowa rodów polskich) (za nim informację tę powtarza Tadeusz Gajl):

Na tarczy dwudzielnej w pas w polu górnym srebrnym trzy winne szczepy rzędem, w polu dolnym błękitnym sześcioramienna gwiazda złota. W klejnocie nad hełmem w koronie trzy pióra strusie[3].

Niektóre źródła łączą obie wersje herbu[4].

Najwcześniejsze wzmianki

Zatwierdzony indygenatem z 1583 Janowi Bisping[3].

Herbowni

Herb ten, jako herb własny, przysługuje tylko jednej rodzinie herbownych:

Biszpink (Bisping, Bispink, Bisping von Gallen).

Przypisy

  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
  2. Adam Boniecki: Herbarz polski. T. 1. Warszawa: Skład główny Gebethner i Wolff, 1897-1906, s. 272.
  3. a b Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 23.
  4. Genealogia potomków Sejmu Wielkiego

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Herb Szablon.svg
Autor: Zirguezi, Licencja: CC0
Generic Coat of arm
POL COA Biszpingk.png
Autor: Steifer, Licencja: CC BY 3.0
herb Biszping, wersja w. Bonieckiego