Bitwa Nad Wodą

Bitwa Nad Wodą
(Battle of Bywater)[1]
Wojna o Pierścień
Data

3 listopada 3019 roku Trzeciej Ery[2]

Miejsce

droga opodal miejscowości Nad Wodą, Shire

Wynik

zwycięstwo hobbitów

Walczące strony
hobbici z Shire’uzbóje na usługach Sharkeya
Dowódcy
Meriadok Brandybuck, Peregrin Tuknieznany z imienia †
Siły
300 hobbitów:
200 z Nad Wodą, 100 z Tukonu[3]
około 100[4]
Straty
19 zabitych, 30 rannych[5]około 70 zabitych[6]
Portal Śródziemie

Bitwa Nad Wodą – bitwa ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia.

Było to starcie pomiędzy hobbitami a zbójami na usługach Sarumana, którzy podczas Wojny o Pierścień opanowali Shire. Poświęcono mu rozdział 8 księgi szóstej Powrotu króla, trzeciej części Władcy Pierścieni[7].

Bitwa Nad Wodą

Batalia stoczona 3 listopada 3019 roku Trzeciej Ery[2] pomiędzy hobbitami a zbirami Sharkeya podczas Wojny o Pierścień.

Geneza i siły obu stron

Gdy Frodo Baggins, Sam Gamgee, Merry Brandybuck i Pippin Tuk powrócili do Shire’u, udało im się wzniecić powstanie przeciwko zbirom niejakiego Sharkeya, którzy opanowali cały kraj hobbitów, choć początkowo tylko działali w imieniu Lotha Sackville’a-Bagginsa, usiłującego samozwańczo przejąć rządy w Shire. Około setki zbójów[4], zbrojnych zapewne głównie w pałki i noże, zostało wysłanych by stłumić ten bunt (przynajmniej część z nich była półorkami). Maszerowali oni Wschodnim Gościńcem w kierunku miejscowości Nad Wodą. By im się przeciwstawić, Merry zebrał około 300 hobbitów, w tym setkę przyprowadzoną z Tukonu przez Pippina[3]. Hobbici urządzili zasadzkę, co przyszło im tym łatwiej, że przeciwnicy nie zachowywali żadnej ostrożności.

Bitwa

Banda skręciła z traktu na drogę prowadzącą do Nad Wody, która biegła pomiędzy dwoma wysokimi skarpami, porośniętymi u szczytu żywopłotem. Wkrótce ludzie Sharkeya natknęli się na barykadę, a gdy się zatrzymali, część hobbitów uniemożliwiła im odwrót, tarasując drogę kilkoma wozami. W tym samym momencie, na skarpach, zza żywopłotu wyłoniła się reszta hobbitów, zbrojnych głównie w łuki i topory. Merry wezwał bandę do poddania się, ale większość zbójów rzuciła się do walki. Około dwudziestu zaatakowało wozy blokujące drogę od tyłu. Hobbici zabili sześciu z nich, ale reszcie udało się przedrzeć i w rozsypce rzucili się oni do ucieczki. Zostali jednak w większości wyłapani przez okolicznych hobbitów.

Tymczasem reszta bandy zaciekle atakowała drugą barykadę i skarpy, chcąc raczej zabić jak najwięcej przeciwników niż uciec. Wielu z nich zginęło, ale części najbardziej zawziętych udało się wedrzeć na zachodni stok. Sytuacja była ciężka, ale do walki włączyli się Merry i Pippin. Gdy Merry zabił przywódcę zbójów, wielkiego dzikiego wielkoluda, podobnego do olbrzymiego orka[8], reszta się poddała. Ostatecznie więc bitwa skończyła się zwycięstwem hobbitów. Spośród nich zginęło dziewiętnastu, trzydziestu było rannych[5]. W walce zostało zabitych około siedemdziesięciu ludzi Sharkeya[6], resztę pojmano, a tylko nielicznym udało się zbiec.

Bitwa w dziejach Shire’u

Bitwa Nad Wodą była pierwszą i ostatnią batalią jaką stoczono w granicach Shire’u od czasu bitwy na Zielonych Polach (2747 rok Trzeciej Ery)[9]. Wielce wsławili się w niej Merry i Pippin. Frodo również brał w niej udział, ale nie walczył, tylko powstrzymywał wzburzonych hobbitów przed zabiciem pojmanych zbirów.

Bitwę Nad Wodą uznano za ostatnią batalię Wojny o Pierścień.

Ekranizacja Petera Jacksona

Bitwa ta nie została przedstawiona w trylogii filmowej Władca Pierścieni, w reżyserii Petera Jacksona, bowiem zrezygnowano w niej z uwzględniania całego epizodu walk o Shire. W filmie hobbici, uczestnicy wyprawy Drużyny Pierścienia, wracają do spokojnego kraju, gdzie nie doszło do jakichkolwiek walk czy innych dramatycznych wydarzeń. Według ekranizacji sprawca konfliktu w Shire, Saruman, zginął podczas wizyty części głównych bohaterów w zrujnowanym Isengardzie.

Przypisy

  1. W przekładzie J. Łozińskiego nazwę oddano jako bitwa o Przywodzie, natomiast u M. i C. Frąców – bitwa o Bywater.
  2. a b Data podana za: Dodatek B Kronika Lat (Kronika Królestw Zachodnich). W: J.R.R. Tolkien: Władca Pierścieni. przeł. M. Skibniewska. T. 3: Powrót króla. Warszawa: 2002, s. 491.
    Wedle kalendarza hobbitów z Shire’u był to dzień 3 miesiąca Blotmath roku 1419. Jedynie z grubsza odpowiada on listopadowi, bowiem ten kalendarz nie jest tożsamy z gregoriańskim. Dodać należy, iż hobbici daty roczne liczyli od osiedlenia się w swoim kraju (rok 1601 Trzeciej Ery).
    Z kolei według kalendarza stosowanego w innych częściach Śródziemia (tzw. Nowa Rachuba) miesiąc ten zwał się Hísimë. Dokładne informacje o kalendarzach Śródziemia zawarte są w Dodatku D Kalendarz Shire’u, w trzecim tomie powieści.
  3. a b Liczby podane za: J.R.R. Tolkien: op.cit.. s. 361, 366 (księga szósta, rozdział 8 Porządki w Shire).
  4. a b Liczba podane za: J.R.R. Tolkien: op.cit.. s. 366.
  5. a b Liczba podane za: J.R.R. Tolkien: op.cit.. s. 367-368 (księga szósta, rozdział 8 Porządki w Shire).
  6. a b Liczba podane za: J.R.R. Tolkien: op.cit.. s. 367.
  7. Plan bitwy: K.W. Fonstad: Atlas Śródziemia. Warszawa: 2007, s. 155.
  8. J.R.R. Tolkien: op.cit.. s. 367.
  9. Wedle kalendarza hobbitów z Shire’u był to rok 1147. Data podana za: Dodatek B Kronika Lat (Kronika Królestw Zachodnich). W: J.R.R. Tolkien: op.cit.. s. 477.

Bibliografia

  • John Ronald Reuel Tolkien: Władca Pierścieni. przeł. Maria Skibniewska. T. 3: Powrót króla. Warszawa: Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza SA, 2002. ISBN 83-7319-172-0.
  • Karen Wynn Fonstad: Atlas Śródziemia. przeł. Tadeusz A. Olszański. Wyd. 2. Warszawa: Wydawnictwo Amber, 2007. ISBN 978-83-241-2845-7.
  • Fran Walsh, Philippa Boyens, Peter Jackson: The Lord of the Rings: The Return of the King. Screenplay based on the novels by J.R.R. Tolkien. 2003.

Linki zewnętrzne