Bitwa morska pod Granhamn

Ten artykuł od 2016-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Bitwa morska pod Granhamn

III wojna północna
Czas	27 lipca?/ 7 sierpnia 1720
Miejsce	Blisko Granhamn, Wyspy Alandzkie, Szwecja (obecnie Finlandia)
Wynik	Wygrana Rosji
Strony konfliktu
Szwecja Rosja
Dowódcy
Carl Georg Siöblad Michaił Golicyn Matija Zmajević
Siły
1 okręt liniowy, 4 fregaty, 3 galery, 6 mniejszych statków, ponad 1 tys. marynarzy 61 galer, 29 łodzi, 11 tys. marynarzy i żołnierzy
Straty
103 zabitych, 407 wziętych do niewoli, 4 fregaty. 82 zabitych, 236 rannych, 43 galer.
Położenie na mapie Finlandii miejsce bitwy
60°00′N 20°18′E/60,000000 20,300000

Bitwa morska pod Granhamn – starcie zbrojne, które miało miejsce 27 lipca^?/ 7 sierpnia 1720 podczas wielkiej wojny północnej.

Bitwa stoczona została w pobliżu wyspy Granhamn między flotą szwedzką (1 okręt liniowy, 4 fregaty i 9 mniejszych jednostek, 1 tysiąc żołnierzy) dowodzoną przez wiceadmirała Carla Sjöblada a flotą rosyjską (61 skampawej, 25 łodzi, 11 tysięcy żołnierzy) dowodzoną przez admirała Michaiła Golicyna.

Rosjanie zdobyli cztery okręty szwedzkie: 34-działową fregatę Stor Phoenix, 30-działowy Vainqueur, 22-działowy Kiskin oraz 18-działowy Danska Örn. Szwedzi stracili 103 zabitych i 407 rannych, Rosjanie – 82 zabitych i 203 rannych. Bitwa pod Granhamn ostatecznie zakończyła szwedzką dominację na Bałtyku.