Bitwa morska pod Panormos

Bitwa morska pod Panhormos
— Wojna Rzymu z Seleukidami 192–188 p.n.e. —
Antioch III
Czas	190 p.n.e.
Miejsce	Panhormos,Azja Mniejsza
Terytorium	Grecja
Wynik	zwycięstwo floty Seleukidów
Strony konfliktu
Rodejczycy Seleucydzi
Dowódcy
Pauzystratos Poliksenidas
Siły
36 okrętów 70 okrętów
Straty
ponad 30 okrętów nieznane
brak współrzędnych

Bitwa morska pod Panhormos – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 190 p.n.e. w trakcie wojny Rzymu z Seleucydami.

W roku 190 p.n.e. Rzymianie skierowali na Hellespont flotę pod wodzą Lucjusza Korneliusza Scypiona liczące 37 jednostek. Tymczasem sprzymierzone z Rzymianami siły rodyjskie pod wodzą Pauzystratosa liczyły 36 penter. Wkrótce też z Efezu wyruszyła flota Seleucydów pod wodzą Poliksenidasa licząca 70 okrętów. Seleucydzi skierowali się do Panhormos, gdzie stacjonowała flota rodyjska. Po wysadzeniu desantu siły Seleucydów podeszły pod Panhormos od strony lądu. Flota natomiast zagrodziła rodyjczykom wyjście z portu. Wśród Rodyjczyków doszło do wybuchu paniki. Pauzystratos postanowił jednak przedrzeć się przez linie wroga na czele kilku jednostek. W trakcie wypływania z portu Poliksenidas okrążył flotę rodyjską, zatapiając wszystkie okręty. Poległ m.in. Pauzystratos. Pozostałe okręty wkrótce padły łupem Seleucydów. Zaledwie 5 jednostkom rodyjskim udało się uciec, głównie na skutek zastosowania przez nie ognia greckiego. Na wieść o klęsce rodyjczyków stacjonujący w okolicy Hellespontu Liwiusz z częścią rzymskiej floty wycofał się do Jonii.

Bibliografia

• Zygmunt Ryniewicz: Leksykon bitew świata, Alma-Press, Warszawa 2004