Bitwa na równinie Mardii

Bitwa na równinie Mardii
Wojna Licyniusza z Konstantynem 314324
Ilustracja
Przerys monety z wizerunkiem Waleriusza Walensa
Czas317
Miejscerównina Mardii
TerytoriumTracja
Wyniknierozstrzygnięta
Strony konfliktu
wojska Licyniuszawojska Konstantyna
Dowódcy
Licyniusz,
Waleriusz Walens
Konstantyn
Siły
nieznanenieznane
Straty
wysokiewysokie
Położenie na mapie Grecji
Mapa konturowa Grecji, blisko górnej krawiędzi nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
41°56′N 25°54′E/41,933333 25,900000

Bitwa na równinie Mardii – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 317 n.e. w czasie wojny domowej między Konstantynem a Licyniuszem.

Po klęsce pod Cibalae Licyniusz wycofał się do Tracji, ścigany przez 5-tysięczny oddział Konstantyna, który zajął również Sirmium i odbudował zniszczony przez nieprzyjaciela most na Sawie. Pościg zakończył się niepowodzeniem, lecz posuwając się powolnie głównymi siłami, Konstantyn na ziemi trackiej napotkał wojska Licyniusza, który rozłożył się obozem na równinie Mardii w oczekiwaniu przeciwnika. Po nadejściu nocą wojsk Konstantyna, o świcie przygotowanych już do starcia, również Licyniusz uszykował swe oddziały w szyku bojowym, z Walensem jako sprzymierzeńcem dowodzącym wojskami stacjonującymi na dunajskiej granicy.

Po obustronnym wstępnym ostrzale z łuków doszło do starcia wręcz z użyciem mieczów i tarcz. W trakcie najzaciętszej walki nastąpiło niespodziewane uderzenie 5-tysięcznego oddziału Konstantyna, który znienacka zaatakował zza wzgórza, okrążając przeciwnika i wychodząc na jego tyły. Rozpoczęła się zaciekła walka na dwa fronty, którą przerwały zapadające ciemności wraz ze wspólną decyzją o chwilowym rozejmie[1].

Przypuszczalnie obie strony poniosły tak znaczne straty, iż nie były w stanie kontynuować walki. W tej sytuacji obaj władcy podczas zawieszenia broni uzgodnili przymierze, na mocy którego Licyniusz zachował ziemie azjatyckie cesarstwa z Tracją i Cyrenajką, zrzekając się Panonii oraz Ilirii. Zgładzony też został Waleriusz Walens, którego prawdopodobnie obarczono winą za niepomyślny rozwój wydarzeń[2].

Przypisy

  1. Opis tych działań według Zosimosa (Nowa historia II 19,1-3).
  2. Daniel Gazda: Wojny domowe…, dz. cyt., s. 256. U Zosimosa: „…uważano, że był odpowiedzialny za nieszczęścia, które się wydarzyły” (Nowa historia II 20,1).

Bibliografia

  • Daniel Gazda: Wojny domowe w Imperium Rzymskim. Warszawa: Bellona, 2008. ISBN 978-83-11-11325-1.
  • Zosimos: Nowa historia. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax, 2012. ISBN 978-83-211-1923-6.

Media użyte na tej stronie

Battle icon gladii.svg
Sign of place of battle to use in map's legend made of two crossed gladii
Valens I.gif
coin of Aurelius Valerius Valens from the Ennery Catalogue - IMP. C. AVR. VAL. VALENS P. F. AVG. Head laureated. Rev. IOVI CONSERVATORI AVGG. Jupiter holding Victory and sceptre; at his feet an eagle, in the field to l., A.; to r. a crown and XA.; in the exergue ALE. (Alexandriae).