Bitwa nad Barking Creek

Hurricane Mk I
Supermarine Spitfire

Bitwa nad Barking Creek[1] – omyłkowe starcie pomiędzy samolotami brytyjskiego RAF 6 września 1939 roku.

Przebieg

Zajście rozpoczęło się o 6:15 [2], rankiem 6 września 1939 roku, gdy obsługa baterii reflektorów u ujścia rzeki Blackwater zameldowała o nadlatującym nad wybrzeże nieprzyjacielskim samolocie[3] – w rzeczywistości był to samolot wracający z samotnego patrolu, zaś pomyłka wynikała z braku doświadczenia załogi punktu obserwacyjnego[4]. Do przechwycenia maszyny skierowano sekcję z 56 Dywizjonu[3] z North Weald[4], korzystającego z samolotów Hurricane[5]. Jednak z nieznanych powodów poderwały się samoloty całego dywizjonu, w tym dwa rezerwowe, które podążyły za dywizjonem w pewnej odległości[3]. Żaden z pilotów nie miał doświadczenia bojowego[4].

Stacja radarowa w Esseksie[3] omyłkowo zinterpretowała samoloty dywizjonu jako maszyny niemieckie, co doprowadziło do poderwania czterech kolejnych dywizjonów do odparcia rzekomego ataku[3]: 151 Dywizjonu z North Weald, latającego na samolotach Hurricane oraz 54, 65 i 74 Dywizjonu z Hornchurch, wyposażonych w samoloty Spitfire[4]. 56 Dywizjon został też ostrzelany przez baterie artylerii przeciwlotniczej[3].

Dowodzący 74 Dywizjonem Adolph Malan początkowo wydał rozkaz ataku na dwie rzekomo wrogie maszyny, jednak szybko zorientował się w pomyłce i nakazał wycofanie, jednak ten rozkaz nie dotarł do dwóch pilotów, Johna Freeborna i Paddy'ego Byrne'a[4]. Efektem tego starcia były zestrzelone dwa samoloty rezerwowe typu Hurricane z 56 Dywizjonu, które leciały za ogonem macierzystej jednostki, zginął zaś jeden pilot[3] – Montague Hulton-Harrop[4] – i był to pierwszy brytyjski pilot wojskowy, który zginął w II wojnie światowej[5].

Skutki

Obaj piloci zostali po wylądowaniu aresztowani i postawieni przed sądem, który jednak ich uniewinnił, uznając bałagan panujący w tym dniu za zbyt duży, by można było przypisać pilotom winę. W sądzie Malan występował jako świadek oskarżenia i zarzucił Freebornowi nieodpowiedzialność i ignorowanie rozkazów, zaś Freeborn uważał, że Malan chciał jedynie zrzucić z siebie odpowiedzialność[4].

Omyłkowe starcie z 6 września stało się impulsem do przebudowy systemu kierowania myśliwcami, w tym procedur komunikacji i systemu nanoszenia danych na stoły w pokojach operacyjnych[1].

Przypisy

  1. ↑ a b Łukasz Męczykowski: Wrzesień 1939: Dlaczego Brytyjczycy nie zaatakowali? (pol.). W: Histmag.org [on-line]. Pierwszy polski portal historyczny, 2014-09-01. s. 4. [dostęp 2017-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-02)].
  2. ↑ John Duffell: The battle of Barking Creek: Fighter Command’s forst fatality of World War II - An early victim of ‘friendly fire’ (ang.). [dostęp 2017-08-02].
  3. ↑ a b c d e f g Łukasz Męczykowski: Wrzesień 1939: Dlaczego Brytyjczycy nie zaatakowali? (pol.). W: Histmag.org [on-line]. Pierwszy polski portal historyczny, 2014-09-01. s. 3. [dostęp 2017-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-02)].
  4. ↑ a b c d e f g The Battle of Barking Creek (ang.). W: Blitzwalkers [on-line]. 2013-09-27. [dostęp 2017-08-02].
  5. ↑ a b First Fighter Pilot killed in the war (Aka - The battle of Barking Creek) (ang.). BBC. [dostęp 2017-08-02].

Media użyte na tej stronie

Hurricane.r4118.arp.jpg
Hurricane Mk1, RAF serial R4118, Squadron code UP-W, UK civil registration G-HUPW, at the PFA Flying for Fun Rally at Kemble Airfield, Gloucestershire, England.

The aircraft was delivered new to 605 (County of Warwick) Squadron at Drem, Scotland, on August 17th 1940.

This aircraft flew 49 combat sorties from Croydon, England, destroying 3 enemy aircraft and damaging 2 others. It carries its original markings.