Bitwa o Madryt

Bitwa o Madryt
hiszpańska wojna domowa
Ilustracja
Rajd frankistów na przedmieścia Madrytu, marzec 1937 roku
Czas

8 listopada 1936 –
28 marca 1939

Miejsce

Madryt

Terytorium

Hiszpania

Przyczyna

dążenie frankistów do zdobycia stolicy Hiszpanii i do przejęcia władzy w całym kraju

Wynik

zwycięstwo frankistów po długotrwałym oblężeniu

Strony konfliktu
 Hiszpania
Brygady Międzynarodowe
 Hiszpania
 Włochy
 III Rzesza
Dowódcy
José Miaja
Buenaventura Durruti †
Hans Beimler †
Francisco Franco
Emilio Mola
Siły
42 00020 000
Straty
~5000 ogółem (w tym ludność cywilna)~5000 ogółem
Położenie na mapie Hiszpanii
Mapa konturowa Hiszpanii, w centrum znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
40°25′08,0400″N 3°41′30,9840″W/40,418900 -3,691940

Bitwa o Madryt – oblężenie Madrytu, które miało miejsce w trakcie hiszpańskiej wojny domowej, długotrwała bitwa między nacierającymi frankistami a broniącymi się republikanami od 8 listopada 1936 do 28 marca 1939.

Bitwa

Bitwa o Madryt rozpoczęła się frontalnymi atakami sił generała Francisco Franco, w skład których wchodziły Hiszpańskie Siły Kolonialne (większość marokańskich), najemnicy z Legii Cudzoziemskiej oraz oddziałami nacjonalistów hiszpańskich. Republikanie, którzy mieli problemy ze zorganizowaniem stałych sił zbrojnych, utworzyli Armię Ludową i pospiesznie przygotowywali obronę stolicy. Obrońców Madrytu wsparły licznie przybyłe Brygady Międzynarodowe.

Ofensywa nacjonalistyczna została odparta na przedmieściach Madrytu, a walki przerodziły się w wojnę pozycyjną. Obie strony próbowały wyprzeć lub wedrzeć się w siły przeciwnika. Zimą front ustabilizował się około 10 km na północny zachód od Madrytu. Walk na froncie zaprzestano aż do puczu pułkownika Casado w marcu 1939 roku, wtedy to podzielone i walczące ze sobą nawzajem siły republikańskie zostały tak mocno zdezorganizowane, że Franco dostrzegł szansę i zaatakował. Madryt poddał się bez walki, co zakończyło ponad dwuipółroczne ataki na miasto[1].

Obrona Madrytu miała ważne znaczenie w walkach w całej Hiszpanii, ponieważ siły republikańskie walczyły z wielkim poświęceniem w celu pomocy stolicy. Ten czynnik decydował o długości i zaciętości prowadzonych działań wojennych.

Polacy w bitwie o Madryt

Dużą rolę w republikańskiej obronie Madrytu odegrali Polacy walczący m.in. w batalionie imienia Jarosława Dąbrowskiego. Ogólne straty Polaków w tej bitwie sięgały 1200 zabitych – była to prawie 1/3 strat poniesionych przez siły republikańskie[2].

Przypisy

  1. Ostatnie dni Republiki, [w:] Lech Wyszczelski, Bohaterowie stu bitew, Krajowa Agencja Wydawnicza, 1986, ISBN 83-03-01442-0 [dostęp 2019-06-18].
  2. Hugh 1994 ↓, s. 490.

Bibliografia

  • Antony Beevor: The battle for Spain: The Spanish civil war 1936-1939. London: Penguin Books, 2006. ISBN 978-0-14-303765-1.
  • Thomas Hugh: The Spanish Civil War. London: Penguin Books, 2001. ISBN 978-0-14-101161-5.
  • Gabriel Jackson: The Spanish Republic and the Civil War 1931-1939. Princeton: Princeton University Press, 1967.

Media użyte na tej stronie

Reliefkarte Spanien.png
Autor: Tschubby, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Reliefkarte Spanien
Flag of Spain (1931–1939).svg
Autor: SanchoPanzaXXI, Licencja: CC BY-SA 4.0
Flag of Spain during the Second Spanish Republic (1931-1939).
Flag of Italy (1861–1946).svg
Autor: F l a n k e r, Licencja: CC BY-SA 2.5
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Germany (1935–1945).svg
National flag and merchant ensign of Germany from 1935 to 1945.
Battle icon active (rifles).svg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 3.0
Abstract crossed rifles symbol on sunburst
Bandera del bando nacional 1936-1938.svg
Autor: Durero, Licencja: CC BY-SA 4.0
Flag of the revolted side during the Spanish Civil War, 1936 - 1938
Nationalist soldiers raiding Madrid, March 1937.jpg
Nationalist soldiers raiding a suburb of Madrid during the Spanish Civil War