Bitwa o Niesky
| II wojna światowa, front wschodni, część operacji łużyckiej | |||
| Czas | 17–18 kwietnia 1945 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | Niska | ||
| Terytorium | III Rzesza | ||
| Przyczyna | operacja łużycka | ||
| Wynik | zwycięstwo polskie | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Bitwa o Niesky – bitwa stoczona w dniach 17–18 kwietnia 1945 roku o miejscowość Niska, podczas II wojny światowej, jedna z bitew operacji łużyckiej w ramach operacji berlińskiej.
Tło sytuacyjne
Zgodnie z dyrektywą dowódcy 1 Frontu Ukraińskiego marszałka Iwana Koniewa z 8 kwietnia 1945 roku, 2 Armia Wojska Polskiego miała przełamać obronę niemiecką na odcinku Rothenburg – folwark Wysokie i nacierać na Niska - Budziszyn - Drezno.
Przed frontem 2 Armii broniły się dwie dywizje niemieckie: Dywizja Grenadierów Pancernych Brandenburg i 615 Dywizja Specjalna. W pierwszym rzucie ok. 19 tys. żołnierzy, w drugim ok. 21 tys.[1]
Przebieg bitwy
Rano 16 kwietnia, po przygotowaniu artyleryjskim, 2 Armia WP rozpoczęła forsowanie Nysy Łużyckiej[2]. Dowódca armii na głównym kierunku natarcia postawił 8 i 9 Dywizję Piechoty. Forsowanie rzeki przebiegło pomyślnie i pierwszorzutowe dywizje prowadziły walki na pierwszej linii obrony przeciwnika. W pierwszym dniu operacji oddziały polskie włamały się w ugrupowanie obronne na 6 - 7 kilometrów. 17 kwietnia 1945 roku kontynuowano natarcie. Główne zgrupowanie uderzeniowe 2 Armii przełamało trzeci pas obrony niemieckiej rozbudowany wzdłuż zachodniego brzegu rzeki Weisser Schöps i podeszło pod Niska. Wieczorem 4 i 2 Brygada Pancerna z 1 Korpusu Pancernego oraz 32 pułk piechoty 8 DP i 28 pułk piechoty 9 DP podjęły nieudaną próbę zdobycia miasta od czoła[3]. Kolejne próby też nie przyniosły sukcesu. Były duże straty. Dowódca dywizji nakazał przejście do obrony na południowo-wschodnim skraju miasta.
18 kwietnia wznowiono natarcie[3]. 4 Brygada Pancerna z 24 pułkiem artylerii pancernej napotkały opór od strony północnej miasta. Nie uderzały one czołowo lecz obeszły miasto od północy i przeszły do natarcia w kierunku na Trebus. 32 pp wzmocniony 53 pułkiem artylerii przeciwpancernej, 1 dywizjonem 37 pal i kompanią saperów przy współdziałaniu z pododdziałami 28 pp po kilku godzinach walk okrążył miasto. 26 i 30 pułk piechoty, wychodząc na zachód, odcięły obrońców od tyłów. Okrążony garnizon nie skapitulował. Razem z wojskiem walczyli cywile. Walki w mieście zakończyły się ok. 18:00.[3] W dalszych walkach 8 i 9 DP przełamały obronę niemiecką nad rzeką Schwarzer Schöps.
19 kwietnia 2 Armia Wojska Polskiego zakończyła pierwszy etap operacji łużyckiej[1].
Po stronie polskiej było ok. 400 żołnierzy zabitych i rannych[1].
Pamięć
Walki żołnierzy polskich o Niska zostały upamiętnione na Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie, napisem na jednej z tablic po 1945 r. „NIESKY 12 IV 1945”.
Przypisy
Bibliografia
- Jerzy Bordziłowski [red.]: Mała encyklopedia wojskowa. Tom 1. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967, s. 138-139.
- Krzysztof Komorowski (red.): Boje Polskie 1939 – 1945; poradnik encyklopedyczny. Warszawa: Bellona Spółka Akcyjna, 2009, s. 272-273. ISBN 978-83-7399-353-2.
- Kazimierz Sobczak [red.]: Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975, s. 368.
Media użyte na tej stronie
.svg)
.svg)
this is the flag of the Soviet Union in 1936. It was later replaced by File:Flag of the Soviet Union (1955-1980).svg.
.svg){kind=link}
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).