Bitwa o Stony Point
| ||||
| ||||
 Atak na brytyjskie umocnienia | ||||
| Czas | 16 lipca 1779 | |||
| Miejsce | New Jersey | |||
| Terytorium | Prowincja Nowy Jork | |||
| Przyczyna | utrzymywanie przez Brytyjczyków fortów na Hudson Highlands | |||
| Wynik | zwycięstwo amerykańskie | |||
| Strony konfliktu | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Dowódcy | ||||
| ||||
| Siły | ||||
| ||||
| Straty | ||||
| ||||
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych  | ||||
| 41°14′30,49″N 73°58′24,68″W/41,241804 -73,973522 | ||||
 | Ten artykuł od 2009-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Bitwa pod Stoney Point – potyczka stoczona podczas wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych.
Przed bitwą
Siły brytyjskie: Pod koniec maja 1779 roku generał Henry Clinton wysłał żołnierzy na północ z zamiarem zaatakowania Amerykanów. 1 czerwca Brytyjczycy zaczęli się okopywać w Stoney Point. Stoney Point był garnizonem 17 pułku piechoty, który został później wsparty przez 71 pułk grenadierów. Brytyjczykami dowodził Henry Johnson.
Siły amerykańskie: Amerykanami dowodził generał Anthony Wayne, zebrano siły 1500 żołnierzy Armii Kontynentalnej. Siły amerykańskie stworzyły korpus z różnych jednostek piechoty z regimentów z Virginii, Massachusetts, Północnej Karoliny i Pensylwanii. Według XVIII-wiecznych reguł 1500 ludzi to za mało, żeby przeprowadzić atak, ale dowódcy amerykańscy zauważyli fatalny błąd w umocnieniach Stoney Point, lukę, którą Amerykanie wykorzystali i właśnie tam zaatakowali z zaskoczenia.
Bitwa
Bitwa rozpoczęła się od skoordynowanego ataku piechoty Armii Kontynentalnej o północy, która była podzielona na kolumny atakujące. Był to atak z zaskoczenia. Doszło do walki na bagnety o ufortyfikowane pozycje brytyjskie. Po kilku minutach walki kolumna Wayne'a przebiła się przez pierwsze umocnienia brytyjskie. Druga kolumna pod dowództwem Butlera przebiła się w tym samym czasie, odcinając 17 pułk piechoty. W starciu ranny był Anthony Wayne, który został uderzony w głowę. Co najdziwniejsze walki trwały tylko pół godziny, głównie dzięki elementowi zaskoczenia.
Siły w tym starciu wynosiły 1500 żołnierzy Armii Kontynentalnej i 750 brytyjskich obrońców fortu. Straty po stronie Amerykanów wynosiły mniej więcej 100 zabitych i rannych, straty brytyjskie to również około 100 zabitych i rannych żołnierzy i ponad 500 wziętych do niewoli.
Starcie było decydującym zwycięstwem w koloniach północnych, ponieważ była to ostatnia większa potyczka, co poprawiło wiarę Kolonistów w zwycięstwo.
Zobacz też
Media użyte na tej stronie
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Relief location map of the USA (without Hawaii and Alaska).
EquiDistantConicProjection : Central parallel :
* N: 37.0° N
Central meridian :
* E: 96.0° W
Standard parallels:
* 1: 32.0° N * 2: 42.0° N
Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.
Formulas for x and y:
x = 50.0 + 124.03149777329222 * ((1.9694462586094064-({{{2}}}* pi / 180))
* sin(0.6010514667026994 * ({{{3}}} + 96) * pi / 180))
y = 50.0 + 1.6155950752393982 * 124.03149777329222 * 0.02613325650382181
- 1.6155950752393982 * 124.03149777329222 *
(1.3236744353715044 - (1.9694462586094064-({{{2}}}* pi / 180))
* cos(0.6010514667026994 * ({{{3}}} + 96) * pi / 180))
Symbol miejsca bitwy do legendy mapy
A depiction of General Anthony Wayne leading troops in the Battle of Stony Point, July 16, 1779. Image caption: "CAPTURE OF STONY POINT BY WAYNE."