Bitwa pod Aizkraukle

Bitwa pod Aizkraukle
Krucjaty północne
Ilustracja
Wielki książę litewski Trojden
Czas

5 marca 1279

Miejsce

Aizkraukle

Terytorium

Łotwa

Wynik

Zwycięstwo Litwinów

Strony konfliktu
Wielkie Księstwo Litewskieinflancka gałąź zakonu krzyżackiego
Dowódcy
Wielki książę Trojdenmistrz krajowy Ernst von Rassburg †
Siły
nieznanenieznane
Straty
nieznane71 rycerzy, w tym Wielki Mistrz Zakonu
Położenie na mapie Łotwy
Mapa konturowa Łotwy, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
56°36′N 25°15′E/56,600000 25,250000

Bitwa pod Aizkraukle miała miejsce dnia 5 marca 1279 r. pomiędzy siłami Wielkiego Księstwa Litewskiego pod dowództwem wielkiego księcia Trojdena a rycerzami inflanckiej gałęzi zakonu krzyżackiego. Do starcia doszło w pobliżu Aizkraukle (niem: Ascheraden) na terenie dzisiejszej Łotwy. Bitwa zakończyła się klęską rycerzy zakonnych, którzy stracili 71 ludzi, w tym mistrza krajowego Ernsta von Rassburg i stojącego na czele rycerstwa duńsko-estońskiego Eilarta Hoberga.

W roku 1273 zakon kawalerów mieczowych zajął należący do księcia Trojdena Dyneburg, gdzie postawiono zamek obronny. Warownia posiadała duże znaczenie strategiczne - była bazą dla łupieżczych wypraw w głąb Litwy. Wielki Mistrz liczył na to, że sprowokowany książę litewski połączy się z Zemgalami, którzy w tym czasie wzniecili powstanie przeciwko zakonowi. Tym samym pojawi się pretekst do wyprawy zbrojnej na Litwę.

Gdy wkrótce Trojden obległ zamek w Dyneburgu, zakon rozpoczął przygotowania do kampanii przeciwko Litwie. Liczono na zadanie Litwinom klęski w walnej bitwie.

Armia zakonna dotarła w rejon Kiernowa. Nie napotykając po drodze oporu rozpoczęła plądrowanie licznych, znajdujących się nieopodal wiosek. Po zakończonej pacyfikacji rycerze rozpoczęli odwrót, nie wiedząc o nadciągających w ślad za nimi siłami litewskimi. Po dotarciu w rejon Aizkraukle, Wielki Mistrz odesłał część obładowanych łupami wojsk do domu. Wykorzystując ten fakt Litwini uderzyli na przeciwnika, zadając mu klęskę.

W wyniku porażki zakon utracił na krótko zdobycze terytorialne z ostatnich 6 lat. Jednak już po śmierci Trojdena w roku 1282, Litwa nie była w stanie utrzymać odbitych terenów, rozpoczęły się nowe ataki zarówno z północy ze strony zakonu kawalerów mieczowych jak i z zachodu, gdzie w siłę rósł zakon krzyżacki.

Literatura

  • Tomas Baranauskas: Ar priminsime Europai apie Šiaulių mūšį?. Delfi.lt. 22. September 2006.
  • William Urban: The Baltic Crusade. Lithuanian Research and Studies Center, Chicago, Illinois 1994, ISBN 0-929700-10-4, S. 283–286

Media użyte na tej stronie

U+2694.svg
zwei stilisierte gekreuzte Schwerter als Zeichen zur Nutzung in Karten, in der Genealogie, etc.; Unicode-Zeichen U+2694
Trajdzień, Hanna Mazavieckaja. Трайдзень, Ганна Мазавецкая (M. Andriolli, 1882).jpg
Вялікі князь Трайдзень (Trajdzień). Сустрэча з будучай жонкай, мазавецкай князёўнай Ганнай