Bitwa pod Al-Mansurą

Bitwa pod Al-Mansur

Wyprawy krzyżowe
Czas	8–11 lutego 1250
Miejsce	Al-Mansura
Terytorium	dzisiejszy Egipt
Wynik	nierozstrzygnięta, strategiczny sukces Ajjubidów
Strony konfliktu
Krzyżowcy Ajjubidzi
Dowódcy
Ludwik IX Święty Fachr ad-Din†
Siły
nieznane nieznane
Straty
znaczne nieznane
Położenie na mapie Egiptu miejsce bitwy
31°02′44,16″N 31°22′57,36″E/31,045600 31,382600

Bitwa pod Al-Mansurą – starcie zbrojne, które miało miejsce w lutym 1250 w trakcie VI wyprawy krzyżowej (1248–1254). Na czele wojsk krzyżowych stał król francuski Ludwik IX.

Bitwa

W czerwcu 1249 armia Ludwika IX zdobyła Damiettę i przeczekała w niej przybór Nilu^[1].

W grudniu 1249 wojska krzyżowe stanęły pod Al-Mansurą, gdzie drogę zastawiła im armia egipska pod dowództwem Fachr ad-Dina. Przez sześć tygodni wojska obu stron nie podejmowały akcji zbrojnych i nie przekraczały oddzielającego ich kanału. Dopiero 8 lutego 1250 krzyżowcy odkryli przejście przez bród Al-Bahr as-Saghir. Pomimo wyraźnych rozkazów króla Robert I d’Artois zaatakował z zaskoczenia muzułmanów i zdobył ich obóz. Fachr ad-Din zginął w trakcie walki^[2].

Robert wraz z wojskami templariuszy postanowił ścigać uciekających nieprzyjaciół i z marszu zdobyć Al-Mansurę. Nowy egipski wódz Bajbars opanował panikę wśród swych oddziałów i opracował plan zasadzki na krzyżowców. Nakazał otworzyć bramy miasta, wpuścić wojska Roberta, a potem zaatakować je z bocznych ulic. Krzyżowcy wpadli w pułapkę i zostali wybici. Wśród poległych był m.in. Robert i 285 z 290 templariuszy^[3].

Po tym sukcesie wojska muzułmańskie przeszły do ofensywy i zaatakowały armię Ludwika. Krzyżowcom udało się utrzymać pozycję po ciężkiej walce, a wojska egipskie wycofały się do Al-Mansury. 11 lutego wzmocnione siły muzułmańskie zaatakowały po raz kolejny, a w walce zginął wielki mistrz templariuszy Guillaume de Sonnac^[4]. Bitwa pozostała nierozstrzygnięta, choć wojska zachodnie poniosły cięższe straty, a siły egipskie znalazły się w lepszej sytuacji strategicznej. Krzyżowcy na osiem tygodni utknęli pod Al-Mansurą, a muzułmanie odcięli ich od transportów z Damietty^[4].

W kwietniu 1250 doszło do bitwy pod Fariskur, podczas której Ludwik IX dostał się do niewoli^[5].

Przypisy

Bibliografia

• Steven Runciman: Dzieje wypraw krzyżowych (Tom 3). Warszawa: PIW, 1997. ISBN 83-06-02542-3.