|
|
| Czas | 24 lipca 1148 |
| Miejsce | okolice Damaszku, wieś Al-Mazza |
| Terytorium | Emirat Damaszku |
| Przyczyna | próba niedopuszczenia krzyżowców do Damaszku |
| Wynik | zwycięstwo krzyżowców |
| Strony konfliktu |
|---|
|
| Dowódcy |
|---|
|
| Siły |
|---|
15000 krzyżowców francuskich:
2000 krzyżowców niemieckich:[1]
- 200 konnych rycerzy
- 1800 piechoty
6550 wojsk Królestwa Jerozolimy:
- 550 konnych rycerzy
- 6000 piechoty
| nieznane |
|
| Straty |
|---|
|
| brak współrzędnych |
|---|
Bitwa pod Al-Mazzą – starcie zbrojne, mające miejsce 24 lipca 1148 roku w ramach II wyprawy krzyżowej w pierwszym dniu walk o Damaszek, zakończone wygraną chrześcijan.
Atak krzyżowców na Damaszek i bitwa w gajach
Po przybyciu do Palestyny, król Francji Ludwik VII i król Niemiec Konrad III odbyli naradę z królem Jerozolimy Baldwinem III w sprawie dalszego przebiegu krucjaty. Krzyżowcy europejscy skłonili Baldwina, by poprowadzić wspólną wyprawę przeciwko Damaszkowi[2]. Armia chrześcijańska wyruszyła z Galilei w połowie lipca 1148 i podążyła drogą przez Banijas.
W sobotę, 24 lipca, dotarła pod Damaszek i rozłożyła się obozem na skraju gajów i ogrodów, które otaczały miasto. Łacinnicy zatrzymali się początkowo w miasteczku Manazil al-Asakir, znajdującym się 6 km na południe od Damaszku. Nie pozostali tam długo i jeszcze tego samego dnia przenieśli się do wioski Al-Mazza, bogato zaopatrzonej w wodę. Tam zagrodziły im drogę oddziały damasceńskie. Po krótkiej bitwie, muzułmanie zostali zmuszeni do odwrotu. Po tym zwycięstwie, krzyżowcy rozproszyli się w celu pozbycia się wszystkich żołnierzy nieprzyjaciela, którzy ukrywali się w okolicznych gajach[3].
Przypisy
- ↑ Liczba rycerzy wśród krzyżowców niemieckich jest jedynie domniemana. Przed bitwą nad rzeką Bathys, armia niemiecka liczyła 20 tys. ludzi, z czego 2 tys. było rycerzami, więc proporcje między rycerstwem a piechotą wynosiły 2:18. Zakładam, że po bitwie, kiedy armia ta skurczyła się do 2 tys., nadal występowały te same proporcje między rycerzami a piechotą.
- ↑ Wilhelm z Tyru, XVII, 1, s. 578-579.
- ↑ Ibid., XVII, 2-5, s. 760-767.
Bibliografia
- Wilhelm z Tyru, Historia rerum in partibus transmarinarum gestarum
- Steven Runciman, Dzieje wypraw krzyżowych, tom II, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1987, ISBN 83-06-01457-X