Bitwa pod Augusta Taurinorum

Bitwa pod Augusta Taurinorum
— Wojna Konstantyna z Maksencjuszem 312 —
Czas	312
Miejsce	Augusta Taurinorum (Turyn)
Terytorium	Italia
Wynik	zwycięstwo Konstantyna
Strony konfliktu
wojska Konstantyna wojska Maksencjusza
Dowódcy
Konstantyn Maksencjusz
Siły
40 000 100 000
Straty
nieznane nieznane
Położenie na mapie świata miejsce bitwy
45,066667°N 7,700000°E/45,066667 7,700000

Bitwa pod Augusta Taurinorum – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 312 n.e. między Konstantynem a Maksencjuszem.

Wiosną 312 Konstantyn I Wielki wyruszył na czele 40 000 armii z rejonów Galii do Italii. Po sforsowaniu przełęczy alpejskich siły te weszły do doliny Padu. Celem Konstantyna stało się zniszczenie armii Maksencjusza, którego wojska stacjonowały m.in. w Weronie i Rzymie. Przeciwko żołnierzom Konstantyna, Maksencjusz wysłał oddziały jazdy ciężkozbrojnej oraz piechoty, znacznie rozdrabniając swoje wojska. Pierwszym celem armii Konstantyna stało się miasto Segusio (Susa w Piemoncie), które zdobyto po krótkiej walce^[1].

Po tym sukcesie cesarz skierował się na miasto Augusta Taurinorum (Turyn), w pobliżu którego doszło do bitwy z wojskami Maksencjusza. Walka oddziałów jazdy przyniosła powodzenie armii Maksencjusza. Jednakże atak piechoty Konstantyna zepchnął oddziały wroga, zmuszając je do odwrotu. Zwycięstwo umożliwiło cesarzowi zajęcie Turynu, po którym poddały się kolejne miasta m.in. Bryksja (Brixia), gdzie doszło do kolejnego starcia z siłami Maksencjusza. Podobnie jak w trakcie bitwy pod Augusta Taurinorum, także pod Bryksją zwycięska jazda Maksencjusza została pokonana po ataku piechoty cesarza Konstantyna. Sukcesy pod Turynem i Bryksją pozwoliły Konstantynowi na marsz w kierunku Werony, głównej bazy armii nieprzyjacielskiej w Italii^[2][3].

Przypisy

Bibliografia

• Daniel Gazda: Wojny domowe w Imperium Rzymskim. Warszawa: Bellona, 2008. ISBN 978-83-11-11325-1.
• Aleksander Krawczuk: Poczet cesarzy rzymskich. Dominat. Warszawa: Iskry, 1991.