Bitwa pod Basrą (2008)

Bitwa pod Basrą

stabilizacja Iraku
Czas	25 marca 2008 – 31 marca 2008
Miejsce	Basra
Terytorium	Irak
Przyczyna	operacja przeciwko Armii Mahdiego
Wynik	zwycięstwo Iraku i koalicji
Strony konfliktu
Irak  Stany Zjednoczone  Wielka Brytania Armia Mahdiego
Dowódcy
Nuri al-Maliki Muktada as-Sadr
Siły
16 000 irackiej policji 14 000 żołnierzy irackich 4 śmigłowce Mi-17 i 2 UH-1 2 C-130 3 statki powietrzne CH2000 16 000
Straty
30 zabitych (15 żołnierzy i 15 policjantów) 400 rannych 921 schwytanych 1 Mi-17 9 pojazdów 3 pojazdy opancerzone 50 cywilów 156 zabitych 600 rannych 155 schwytanych
Położenie na mapie Iraku miejsce bitwy
30°30′N 47°48′E/30,500000 47,800000

Bitwa pod Basrą – starcie zbrojne stoczone w dniach 25–31 marca 2008 roku, gdy wojska irackie ogłosiły początek operacji o kryptonimie Saulat al-Fursan przeciwko Armii Mahdiego kierowanej przez Muktadę as-Sadra na południu Iraku. Operacja była pierwszą z poważniejszych operacji, które były realizowane przez wojska irackie od inwazji z 2003 roku.

W wyniku zawieszenia broni wynegocjowanego 31 marca, Muktada as-Sadr wycofał bojowników z ulic, lecz zyskał poważne polityczne zwycięstwo. Od 20 kwietnia, wojska irackie posiadały kontrolę nad głównymi ulicami miasta ostatnio kontrolowanych przez Armię Mahdiego. 24 kwietnia irackie siły stwierdziły, że posiadają pełną kontrolę nad miastem.

Przebieg bitwy

24 marca

Nuri Kamil al-Maliki, premier Iraku i dowódcy irackich sił przybyli do Basry, aby nadzorować operację.

25 marca

Rankiem siły armii Mahdiego zostały wprowadzone do twierdzy w Basrze na polecenie Muktady as-Sadry. W godzinach popołudniowych na obrzeżach miasta żołnierze USA i milicji irackiej podjęły walkę z bojownikami. Zginęło na wstęp 40 osób, a 200 rannych.

26 marca

Po dość spokojnej nocy, walka została wznowiona rankiem, lecz wymiana ognia była już mniejsza niż dnia poprzedniego. Wieczorem został przeprowadzony atak na Armię Mahdiego w mieście portowym. Walka miała charakter stałej wymiany ognia. Użyto rakiety drogowe do rozpędzenia bojowników.

27 marca

Tego dnia nastąpił poważny kryzys mieszkańców miasta, w sklepach nastąpił deficyt żywności i wody pitnej. Zbuntowani mieszkańcy napadali na sklepy. Do miasta zostały wprowadzone samochody opancerzone (Dzik-3), które pilnowały porządku na ulicach, lecz były regularnie ostrzeliwane przez bojowników, (m.in. podkładano bomby pod pojazdy). Wieczorem Armia Mahdiego zestrzeliła helikopter Mi-17. Z kolei w tym samym czasie premier Nuri Kamil al-Maliki ogłosił 48-godzinne ultimatum dla bojowników na złożenie broni.

28 marca

28 marca był dniem całodziennych ataków z powietrza i z armat koalicji irackiej na stanowiska bojowników. Premier Iraku przedłużył ultimatum do 72 h. W Iraku narastały niepokoje, wybuchły walki w m.in. Nasiri, Mahmudi, Hilli, Diwaniji. Tego dnia zostało rannych ponad 200 żołnierzy irackich.

29 marca

Do bitwy przyłącza się artyleria brytyjska, która zabiła 16 bojowników. USA odpierały ataki bojowników z twierdzy zajętej przez terrorystów. Jeden z wóz pancernych Dzik-3 wpadł w minę, która zraniła 2 żołnierzy brytyjskich. Po wyraźnym słabnięciu bojowników, Muktada as-Sadr wzywa o walną wojnę z Irakiem.

30 marca

Został przeprowadzony szturm na twierdzę zajmowaną przez terrorystów. Następnie Muktada as-Sadra zarządził zaprzestanie walk, ze względu na brak amunicji, która była niezbędna do bronienia się. Dowódca bojówkarzy ogłosił, że zaprzestaje walki ze względu na religijną odpowiedzialność.

31 marca

Po zawieszeniu broni, życie w mieście wracało powoli do normalnego stanu. W sklepach można było nabyć żywność, zostały otwarte szkoły. Siły irackie posiadały kontrolę nad o terenem miasta i jego obrzeżami.

Następstwa

Wynik bitwy był przedmiotem debaty publicznej. Bitwa zakończyła się wyparciem bojowników z Basry, to po samej bitwie, trwały na ulicach starcia między irackimi siłami bezpieczeństwa. Po samej bitwie nie podpisano rozejmu, a ponadto urzędników irackich oskarżono o wspieranie armii Mahdiego. Sama armia Mahdiego propagowała zwycięstwo w Basrze. W wiosennej operacji przeciwko Armii Mahdiego rozejm podpisano dopiero 10 maja 2008. Ostatecznie opinia międzynarodowa uznała porażkę bojowników na południu Iraku.

Bibliografia

• Gazeta.pl