Bitwa pod Bojarami

Bitwa pod Bojarami
Wojna polsko-bolszewicka
Czas23 maja 1920
MiejsceBojary (sielsowiet Słoboda)
TerytoriumZarząd Cywilny Ziem Wschodnich
Przyczynaofensywa wojsk Tuchaczewskiego nad Berezyną
Wynikzwycięstwo 4 DS
Strony konfliktu
 II Rzeczpospolita Rosyjska FSRR
Dowódcy
kpt. Władysław Mielnik
Siły
12 pułk piechoty4 Dywizja Strzelców
Straty
2 zabitych300 zmarłych i rannych
brak współrzędnych

Bitwa pod Bojarami – walki pododdziałów 12 pułku piechoty kpt. Władysława Mielnika z oddziałami Armii Czerwonej toczone w ramach bitwy nad Berezyną w okresie wojny polsko-bolszewickiej.

Przebieg działań

Sytuacja ogólna

14 maja 1920 ruszyła sowiecka ofensywa wojsk Frontu Zachodniego Michaiła Tuchaczewskiego[1]. 15 Armia Augusta Korka i Grupa Północna Jewgienija Siergiejewa uderzyły na pozycje oddziałów polskich 8 Dywizji Piechoty i 1 Dywizji Litewsko-Białoruskiej w ogólnym kierunku na Głębokie. Wykonująca uderzenie pomocnicze 16 Armia Nikołaja Sołłohuba[2] zaatakowała oddziały 4 Armii gen. Stanisława Szeptyckiego[3]. Wobec skomplikowanej sytuacji operacyjnej, 23 maja rozpoczął się ogólny odwrót wojsk polskich w kierunku zachodnim[4].

Działania pułku

23 maja pod Bojarami oddziały sowieckiej 4 Dywizji Strzelców ze składu 15 Armii uderzyły na stanowiska obronne 12 pułku piechoty kpt. Mielnika[5]. Przez całe popołudnie pułk odpierał falowe ataki piechoty sowieckiej. Jego I batalion stracił kolejno dwóch dowódców. Przeciwnik również poniósł ogromne starty. Sowiecka dywizja pozostawiła na przedpolu około trzystu poległych i rannych. Pod osłoną nocy pułk wycofał się na kolejną rubież opóźniania[6].

Bilans walk

Bitwa pod Bojarami opóźniła natarcie 4 Dywizji Strzelców, która po poniesionych stratach w dniu następnym utknęła na południowy wschód od jeziora Narocz[6].

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1919–1928).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej w okresie 1919-13 grudnia 1927 ustanowiona ustawą z dnia 1 sierpnia 1919 r. o godłach i barwach Rzeczypospolitej Polskiej, Dz. U. z 1919 r. Nr 69, poz. 416. Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "crimson" (#D91E3D, karmazyn). Proporcje 5:8.