Bitwa pod Cheat Mountain

Bitwa pod Cheat Mountain
Wojna secesyjna
ilustracja
(c) Brian M. Powell, CC BY-SA 3.0
Czas

12–15 września 1861

Miejsce

Hrabstwo Pocahontas, Wirginia Zachodnia

Wynik

zwycięstwo Unii

Strony konfliktu
Stany Zjednoczone Ameryki
(Unia)		Skonfederowane Stany Ameryki
(Konfederacja)
Dowódcy
Joseph J. ReynoldsRobert E. Lee
Siły
9000[1]1 500[2]
Straty
80[3]90[3]
Położenie na mapie Wirginii Zachodniej
Mapa konturowa Wirginii Zachodniej, w centrum znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, po prawej znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
38°37′17″N 79°52′50″W/38,621389 -79,880556

Bitwa pod Cheat Mountain – starcie zbrojne, które miało miejsce w dniach 12–15 września 1861 w trakcie operacji w zachodniej Wirginii przeprowadzonej podczas wojny secesyjnej.

Po porażce poniesionej w bitwie pod Rich Mountain oddziały konfederackie przeorganizowały swoje siły w dolinach górnego Tygartu oraz Greenbrier. Obie doliny oddzielone były pasmem wzgórz Cheat Mountain. Wojska federalne dowodzone przez generała brygady Josepha E. Reynoldsa rozlokowane były tymczasem pomiędzy Huttonsville a Elkwater, w Forcie Cheat Mountain Summit.

Po objęciu dowodzenia nad wojskami konfederackimi przez generała Lee, jego celem stało się połączenie wszystkich zgrupowań wojskowych południowców a następnie zdobycie przy pomocy tych sił Cheat Mountain. Siły Lee składały się z następujących zgrupowań:

  • 2 brygady stacjonujące na wschód od Cheat Mountain w Camp Bartow nad Greenbrier
  • 4 brygady stacjonujące w dolinie Tygart na zachód od Cheat Mountain
  • Armia Kanwahy (Army of Kanwaha), stacjonująca 160 km na południe, w Sewill Mountain

Dowodzenie tymi oddziałami było utrudnione nie tylko ze względu na znaczne oddalenie, ale także na skutek nadmiaru indywidualności przejawianych przez poszczególnych dowódców Konfederacji. W ten sposób Lee sam zmuszony był do rozpoznania terenu i dróg prowadzących do Cheat Mountain.

Według planu Lee, pułkownik Albert Rust na czele jednej brygady miał podążyć ścieżką prowadzącą z Camp Bartow przez las, natomiast generał Henry R. Jackson na czele innej brygady skierować się miał wzdłuż drogi Staunton-Parkesburg Turnpike na szczyt wzgórza. W tym samym czasie Samuel R. Anderson zaatakować miał fort na wzgórzu od zachodu. Po zdobyciu fortu wojska Jesse S. Burke’a oraz generała brygady Daniela S. Donelsona planowane były do ataku w kierunku północnym po obu stronach doliny rzeki Tygart. W razie zaskoczenia przeciwnika plan rokował nadzieje na sukces. Nie uwzględniał on jednak dwóch ważnych czynników: ukształtowania terenu i warunków pogodowych.

Dnia 12 września 1861 oddziały Rusta rozpoczęły podejście przez gęsty las. Jackson tymczasem bez żadnych trudności zajął swoje pozycje wyjściowe na drodze w chwili, gdy oddziały Andersona zaskoczyły przeciwnika na zachodniej stronie Cheat Mountains.

Rankiem dnia 13 września Jackson rozpoczął przygotowania do zajęcia fortu. Wraz z Andersonem oczekiwał na sygnał do ataku. Ten jednak się przeciągnął z powodu trudności podczas marszu wojsk Rusta. Po 30 km marszu przez trudny, gęsto zalesiony i bagnisty teren, brygada dotarła w końcu w rzęsistym deszczu na szczyt niezauważona przez obsadę fortu. Jednak Rust nie wykorzystał elementu zaskoczenia, atakując kolumnę zaopatrzeniową pół mili od fortu. Przypadkiem w tym miejscu znalazł się oddział w sile 300 ludzi pod wodzą Nathana Kimballa, który natychmiast uderzył na siły konfederatów. W gęstym lesie doszło do zażartej walki, która skończyła się w momencie gdy Rust nakazał swojej osłabionej brygadzie wycofanie się. Po bitwie dowódca tłumaczył swoją decyzję chęcią ratowania brygady przed przeważającymi siłami wroga.

Błąd Rusta zdecydował o tym, że element zaskoczenia nie powiódł się, a skoordynowany atak sił konfederackich nie nastąpił. Wojska Unii skoncentrowały się na odpieraniu ataków przeciwnika. Po dwóch dniach manewrowania wojska Lee opuściły miejsce bitwy i wycofały się do Valley Head oraz Camp Bartow.

Przypisy

  1. ↑ J. Rickard: Battle of Cheat Mountain, 10-15 September 1861, West Virginia. [dostęp 2009-07-17]. (ang.).
  2. ↑ Battle of Cheat Mountain. [dostęp 2009-07-17]. (ang.).
  3. ↑ a b CWACS Battle Summaries: Cheat Mountain. [dostęp 2009-07-17]. (ang.).

Bibliografia

W myśl zasad weryfikowalności przyjętych na polskojęzycznej Wikipedii, nie jest to wystarczająco wiarygodne źródło informacji.

Kampania w zachodniej Wirginii

Media użyte na tej stronie

Legenda miejsce bitwy.svg
Symbol miejsca bitwy do legendy mapy
USA West Virginia relief location map.svg
Autor: ikonact, Licencja: CC BY-SA 4.0
Relief location map of West Virginia, USA

Geographic limits of the map:

  • N: 40.8° N
  • S: 37.0° N
  • W: 82.8° W
  • E: 77.5° W
Usa edcp relief location map.png
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Relief location map of the USA (without Hawaii and Alaska).

EquiDistantConicProjection : Central parallel : 

* N: 37.0° N

Central meridian : 

* E: 96.0° W

Standard parallels: 

* 1: 32.0° N
* 2: 42.0° N

Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.

Formulas for x and y: 

x = 50.0 + 124.03149777329222 * ((1.9694462586094064-({{{2}}}* pi / 180))
      * sin(0.6010514667026994 * ({{{3}}} + 96) * pi / 180))
y = 50.0 + 1.6155950752393982 * 124.03149777329222 * 0.02613325650382181
      - 1.6155950752393982  * 124.03149777329222 *
     (1.3236744353715044  - (1.9694462586094064-({{{2}}}* pi / 180)) 
      * cos(0.6010514667026994 * ({{{3}}} + 96) * pi / 180))