Bitwa pod Dawgieliszkami

Bitwa pod Dawgieliszkami
Wojna polsko-bolszewicka
Czas

8 lipca 1920

Miejsce

pod Dawgieliszkami[a]

Terytorium

Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich

Przyczyna

ofensywa Frontu Zachodniego

Wynik

nierozstrzygnięte

Strony konfliktu
 Polska Rosyjska FSRR
Siły
2 Dywizja L-B
Białostocki ps
brak współrzędnych
Bitwa swieciany 1920.png

Bitwa pod Dawgieliszkami – walki polskiego Białostockiego pułku strzelców z sowieckimi 57 i 58 pułkiem strzelców z 3 Korpusu Kawalerii Gaja w okresie lipcowej ofensywy Frontu Zachodniego Michaiła Tuchaczewskiego w czasie wojny polsko-bolszewickiej.

Geneza

W pierwszej dekadzie lipca przełamany został front polski nad Autą, a wojska Frontu Północno-Wschodniego gen. Stanisława Szeptyckiego cofały się pod naporem ofensywy Michaiła Tuchaczewskiego[1]. Naczelne Dowództwo nakazało powstrzymanie wojsk sowieckiego Frontu Zachodniego na linii dawnych okopów niemieckich z okresu I wojny światowej[2]. Ściągnięta z polsko-litewskiej linii demarkacyjnej 2 Dywizja Litewsko-Białoruska obsadzała rubież obrony SkajtaszyleKorkożyszkiDubinka[3]. Oddziały IV Brygady Litewsko-Białoruskiej oraz 8 Dywizja Piechoty obsadziły linię Dzisny[4].

Walczące wojska

Jednostka
Dowódca
Podporządkowanie
II Rzeczpospolita Wojsko Polskie
2 Dywizja Litewsko-BiałoruskaFront Północny
IV Brygada Litewsko-Bialoruskappłk Stefan Pasławski
Białostocki pułk strzelców2 D L-B
→ I/ Białostockiego pskpt. Lewicki
Armia Czerwona
10 Dywizja Kawalerii3 Korpus Kawalerii
⇒ 57 pułk kawalerii
⇒ 58 pułk kawalerii

Walki pod Dawgieliszkami

W trakcie przygotowań do obrony Wilna I batalion Białostockiego pułku strzelców zajął stanowiska na wzgórzach na wschód od Dawgieliszek. Przy batalionie znajdował się dowódca pułku, ppłk Izydor Modelski. 8 lipca pod stanowiska polskie podszedł sowiecki 57 pułk kawalerii z 3 Korpusu Kawalerii Gaja Gaja[5][6]. Kilkakrotne szarże Kozaków załamały się w ogniu obrony dwóch polskich kompanii broniących się na wzgórzach na wschód od Dawgieliszek. Kolejny raz nieprzyjaciel zaatakował polskie kompanie trzema szwadronami, ostrzeliwując je jednocześnie ogniem artylerii. Po niepowodzeniach 57 pułk kawalerii zaprzestał ataków i cofnął się do Michałowa, gdzie oczekiwał wsparcia[7]. Kapitan Lewicki, chcąc nawiązać łączność w prawo z pułkownikiem Hauserem, nie ścigał nieprzyjaciela, lecz pozostał na zajętych pozycjach[6].

Wieczorem na polu walki zjawił się sowiecki 58 pułk kawalerii. Obszedł on polskie stanowiska i zaatakował batalion od strony folwarku Nowe Dawgieliszki. Równocześnie od czoła uderzył spieszony 57 pułk kawalerii. Dwugodzinna walka nie dała rozstrzygnięcia. Rano 9 lipca batalion polski wycofał się na stację Ignalino, z uwagi na niepomyślny rozwój wydarzeń na innych odcinkach frontu wokół Wilna[5][8].

Bilans walk

Pierwsze walki oddziałów 2 Dywizji Litewsko-Białoruskiej z jazdą 3 Korpusu Kawalerii Gaja Gaja przyniosły serię porażek pojedynczych batalionów. Rażąca dysproporcja sił i brak łączności między słabymi polskimi zgrupowaniami przesądzały o wyniku starć. Mimo to niedoświadczony, niedostatecznie wyszkolony żołnierz, ze szczupłymi zapasami amunicji, walczył dobrze, potrafił stawić zacięty opór i opóźnić marsz 3 KK na Wilno[9].

Uwagi

  1. Dawgieliszki, miejscowość na Litwie koło Wilna.

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1919–1928).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej w okresie 1919-13 grudnia 1927 ustanowiona ustawą z dnia 1 sierpnia 1919 r. o godłach i barwach Rzeczypospolitej Polskiej, Dz. U. z 1919 r. Nr 69, poz. 416. Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "crimson" (#D91E3D, karmazyn). Proporcje 5:8.
Bitwa swieciany 1920.png
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Bitwa pod Święcianami 7-9 lipca 1920
Flag of Poland (1919–1927).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej w okresie 1919-13 grudnia 1927 ustanowiona ustawą z dnia 1 sierpnia 1919 r. o godłach i barwach Rzeczypospolitej Polskiej, Dz. U. z 1919 r. Nr 69, poz. 416. Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "crimson" (#D91E3D, karmazyn). Proporcje 5:8.