Bitwa pod Drohiczynem (2 VIII 1920)

Bitwa pod Drohiczynem
Wojna polsko-bolszewicka
Czas

2–7 sierpnia 1920

Miejsce

pod Drohiczynem

Terytorium

Polska

Przyczyna

ofensywa Frontu Zachodniego

Wynik

zwycięstwo Sowietów

Strony konfliktu
 Polska Rosyjska FSRR
Dowódcy
Władysław JungWitowt Putna
Siły
15 Wielkopolska Dywizja Piechoty27 Dywizja Strzelców
Straty
około 100 jeńców
2 działa
brak współrzędnych
Drohiczyn - Kościół Przenajświętszej Trójcy i panorama Bugu
Front Północno-Wschodni
w dniach 2 — 7 sierpnia 1920 r.
Położenie Frontu Północno-Wschodniego w dniu 2 sierpnia 1920 r.[1]
Położenie Frontu Północno-Wschodniego w dniu 3 sierpnia 1920 r.[1]
Położenie Frontu Północno-Wschodniego w dniu 4 sierpnia 1920 r.[1]
Położenie Frontu Północno-Wschodniego w dniu 5 sierpnia 1920 r.[1]
Położenie Frontu Północno-Wschodniego w dniu 7 sierpnia 1920 r.[1]

Bitwa pod Drohiczynem – część bitwy nad Bugiem. Walki 15 Wielkopolskiej Dywizji Piechoty gen. Władysława Junga z oddziałami sowieckiej 27 Dywizji Strzelców Witowta Putny w czasie II ofensywy Frontu Zachodniego Michaiła Tuchaczewskiego w okresie wojny polsko-bolszewickiej.

Sytuacja ogólna

W pierwszej dekadzie lipca przełamany został front polski nad Autą, a wojska Frontu Północno-Wschodniego gen. Stanisława Szeptyckiego cofały się pod naporem ofensywy Michaiła Tuchaczewskiego[2]. Naczelne Dowództwo Wojska Polskiego nakazało powstrzymanie wojsk sowieckiego Frontu Zachodniego na linii dawnych okopów niemieckich z okresu I wojny światowej[3]. Sytuacja operacyjna, a szczególnie upadek Wilna i obejście pozycji polskich od północy, wymusiła dalszy odwrót wojsk polskich[4]. 1 Armia gen. Gustawa Zygadłowicza cofała się nad Niemen, a 4 Armia nad Szczarę[5]. Obrona wojsk polskich na linii Niemna i Szczary również nie spełniła oczekiwań. W walce z przeciwnikiem oddziały polskie poniosły duże straty i zbyt wcześnie rozpoczęły wycofanie na linię Bugu[6][7].

Już 31 lipca 4 Armia gen. Leonarda Skierskiego przekroczyła Bug w rejonie Mielnika i obsadziła zachodni brzeg rzeki na odcinku GrannePratulin[8].

1 sierpnia, po utracie pozycji nad Orlanką i Leśną, lewe skrzydło 4 Armii wycofało się za Bug. W ślad za nią natarcie kontynuowała sowiecka 16 Armia Nikołaja Sołłohuba. Na Drohiczyn uderzyła 27 Dywizja Strzelców, na Łosice 17 Dywizja Strzelców, na MiędzyrzecBiałą Podlaską 8 Dywizja Strzelców[9].

Walki pod Drohiczynem

Oddziały 15 Wielkopolskiej Dywizji Piechoty wycofały się za Bug nocą z 31 na 1 sierpnia 1920[10]. 2 sierpnia uderzyły na forsujące rzekę w okolicach Drohiczyna jednostki sowieckiej 27 Dywizji Strzelców i odrzuciły je na drugi brzeg. Wzięto przy tym do niewoli około 100 jeńców i zdobyto dwa działa[11][12]. 4 sierpnia 27 DS skupiła większość swoich sił na północny zachód od Drohiczyna. Tym razem Sowieci sforsowali Bug i utworzyli przyczółek na lewym brzegu rzeki. Polskie kontrataki okazały się bezskuteczne[13]. W następnych dniach Sowieci kontynuowali natarcie. Lewe skrzydło i centrum polskiej 15 Dywizji Piechoty wycofało się do rejonu Sokołowa Podlaskiego[13].

W związku z ogólnym odwrotem wojsk polskich znad Bugu i przegrupowaniem do bitwy nad Wisłą, zaniechano kolejnych kontrataków i teren pozostał w rękach sowieckich[14].

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1919–1928).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej w okresie 1919-13 grudnia 1927 ustanowiona ustawą z dnia 1 sierpnia 1919 r. o godłach i barwach Rzeczypospolitej Polskiej, Dz. U. z 1919 r. Nr 69, poz. 416. Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "crimson" (#D91E3D, karmazyn). Proporcje 5:8.
Położenie frontu płn wsch 4 sierpnia 1920.png
Szkic Nr 9: Położenie frontu płn. wsch. w dniu 4 sierpnia 1920 r. "Bitwa warszawska - Tom I. Bitwa nad Bugiem", Atlas map - Teka 1. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1935
Położenie frontu płn wsch 7 sierpnia 1920.png
Szkic Nr 12: Położenie frontu płn. wsch. w dniu 7 sierpnia 1920 r. "Bitwa warszawska - Tom I. Bitwa nad Bugiem", Atlas map - Teka 1. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1935
Położenie frontu płn wsch 5 sierpnia 1920.png
Szkic Nr 10: Położenie frontu płn. wsch. w dniu 5 sierpnia 1920 r. "Bitwa warszawska - Tom I. Bitwa nad Bugiem", Atlas map - Teka 1. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1935
Położenie frontu płn wsch 2 sierpnia 1920.png
Szkic Nr 7: Położenie frontu płn. wsch. w dniu 2 sierpnia 1920 r. "Bitwa warszawska - Tom I. Bitwa nad Bugiem", Atlas map - Teka 1. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1935
Położenie frontu płn wsch 3 sierpnia 1920.png
Szkic Nr 8: Położenie frontu płn. wsch. w dniu 3 sierpnia 1920 r. "Bitwa warszawska - Tom I. Bitwa nad Bugiem", Atlas map - Teka 1. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1935
Flag of Poland (1919–1927).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej w okresie 1919-13 grudnia 1927 ustanowiona ustawą z dnia 1 sierpnia 1919 r. o godłach i barwach Rzeczypospolitej Polskiej, Dz. U. z 1919 r. Nr 69, poz. 416. Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "crimson" (#D91E3D, karmazyn). Proporcje 5:8.
Drohiczyn - Kościół Przenajświętszej Trójcy i panorama Bugu NAC 1-U-937.jpg
Kościół Trójcy Przenajświętszej (dawny Ojców Jezuitów) w Drohiczynie. Widok zewnętrzny kościoła wraz z panoramą Bugu. Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny - Archiwum Ilustracji. Sygnatura: 1-U-937