Bitwa pod Dziewałtowem

Bitwa pod Dziewałtowem[1]
Kampania rosyjska wojen napoleońskich
Czas

28 czerwca 1812

Miejsce

Dziewałtów na Wileńszczyźnie

Wynik

zwycięstwo francusko-polskie

Strony konfliktu
Cesarstwo Francuskie
Księstwo Warszawskie		Imperium Rosyjskie
Dowódcy
Nicolas Charles OudinotJakow Kulniew
Siły
dywizja piechoty Claude'a Legranda, 5. Brygada Lekkiej Kawalerii gen. bryg. Bertranda Castexa, składająca się z francuskiego 20. Pułku Szaserów i polskiego 8. Pułku Lansjerów[1][2]4 bataliony piechoty, 8 szwadronów kawalerii, 3 sotnie kozaków i 12 dział
brak współrzędnych

Bitwa pod Dziewałtowem – bitwa stoczona 28 czerwca 1812 roku pomiędzy siłami francusko-polskimi a rosyjskimi w pierwszych dniach napoleońskiej inwazji na Rosję. Bitwa zakończyła się zwycięstwem wojsk inwazyjnych.

W bitwie brały udział jednostki II korpusu marszałka Oudinota, który ścigał wycofujący się z Litwy korpus Wittgensteina. Francuzi, po kilku starciach z wycofującą się rosyjską ariergardą, pod Dziewałtowem, 9 km od Wiłkomierza, napotkali opór jednostek gen. Kulniewa, które liczyły 4 bataliony piechoty, 8 szwadronów kawalerii, 3 sotnie Kozaków i 12 dział. Po dwóch godzinach walki Rosjanie zostali zepchnięci i oddziały francuskie wkroczyły na ulice Wiłkomierza.

Pomimo klęski, korpus Wittgensteina zdołał oderwać się od pościgu francuskiego.

Przypisy

  1. ↑ a b Dariusz Nawrot: Litwa i Napoleon w 1812 r.. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2008, s. 180. ISBN 978-83-226-1748-9.
  2. ↑ Epoka napoleońska lata 1796-1815. W: Muzeum Wojska Polskiego [on-line]. [dostęp 2021-08-06].

Bibliografia