Bitwa pod El-Obeid

Bitwa pod El-Obeid
Interwencja brytyjsko-egipska w Sudanie
Ilustracja
Czas

3-5 listopada 1883

Miejsce

wioska Szeikan w Kordofanie

Terytorium

Sudanu

Wynik

zwycięstwo mahdystów

Strony konfliktu
Egiptmahdyści
Dowódcy
płk William HicksMuhammed Ahmed ibn Abd Allah al-Maidi
Siły
8 000 żołnierzy egipskich,
ok. 3 000 nieregularnych,
10 dział górskich,
4 działa polowe,
4 karabiny maszynowe
40 000 żołnierzy,
nieznana liczba dział
Straty
10 500 zabitych, rannych i wziętych do niewolinieznane
Położenie na mapie Sudanu
Mapa konturowa Sudanu, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
13°11′N 30°13′E/13,183333 30,216667

Bitwa pod El-Obeid (właściwie Al-Ubajid) – starcie zbrojne sił brytyjsko-egipskich z powstańczym wojskiem Muhammada Ahmada ibn Abd Allaha al-Mahdiego w dniach 3–5 listopada 1883 roku, około 350 kilometrów na południowy zachód od Chartumu w prowincji Kordofan w Sudanie.

Po wybuchu powstania mahdystów wojska egipskie kilkakrotnie próbowały rozbić siły powstańcze, ale za każdym razem bezskutecznie. Po upadku stolicy Kordofanu El-Obeid, nowe siły zostały skierowane na południe celem zniszczenia buntowniczej armii, która dążyła do zajęcia całego Sudanu i zdobycia Chartumu.

Od chwili opuszczenia doliny Nilu w okolicach Ad-Duwajm zgrupowanie płk Williama Hicksa (znanego jako Hicks Pasza) znalazło się w ciężkiej sytuacji na obszarach rozległej, bezwodnej sawanny. Siły tzw. "kordofańskiej ekspedycji Hicksa" stanowiło 7 000 piechoty i 1 000 kawalerii (głównie egipskiej), uzbrojonej w 10 dział górskich, 4 działa polowe Kruppa i 4 kartaczownice Nordenfelta oraz około 3 000 ludzi z nieregularnych oddziałów (przeważnie tureckich). Zaopatrzenie, w tym racje żywnościowe na 50 dni, niosło 500 wielbłądów.

Siły przeciwnika liczyły ponad 40 tysięcy ludzi uzbrojonych w sześć tysięcy nowoczesnych karabinów i nieznaną liczbę dział zagarniętych w magazynach wojskowych w El-Obeid.

Starcie, do którego doszło w pobliżu wioski Szekkan, trwało trzy dni, przy czym pozbawione wody i amunicji siły egipskie skazane były na porażkę, otoczone przez przeważające liczebnie oddziały mahdystów. W rezultacie bitwa przekształciła się w masakrę. Hicks i ogromna większość jego ludzi została zabita, a zaledwie 500 zdołało się uratować. Straty mahdystów były nieznane, ale zapewne porównywalne.

Skutkiem eliminacji ostatnich sił kolonialnych w Sudanie wojska mahdystów obległy Chartum, który został zdobyty w styczniu 1885.

Bibliografia

  • Daniel Gazda, Powstanie Mahdiego 1881–1899, Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 2004, ISBN 83-11-09944-8, OCLC 749464357.
  • Bryan Perrett, The Battle Book, New York 1993, ISBN 1-85409-125-5

Media użyte na tej stronie

Legenda miejsce bitwy.svg
Symbol miejsca bitwy do legendy mapy
Omdurman.jpg
Schlacht von Omdurman
Sudan location map Topographic.png
Autor: Dr Brains, Licencja: GFDL 1.2
Location map of Sudan Equirectangular projection, N/S stretching 103 %. Geographic limits of the map: